Верш Незабудкі азёр
Ля ціхай затокі на плёсе
Ёсць шчасце згадаць аб любві.
Сваіх я не высушу вёсел –
Плыві, мая лодка, плыві!
Крычаць патрывожана гусі
У мройны азёрны разліў.
А карта маёй Беларусі –
Як луг, што блакітна зацвіў.
Ля Браслава звоняць крыніцы.
Азёры Наддзвіння бруяць.
I вербы схіляюцца ніца,
I вёслы, і вёслы блішчаць.
Якая ж нязнаная сіла
I вабіць сюды, і заве,
Дзе Нарач нябёсы ўтапіла,
Дзе Свіцязь плюскоча ў траве.
Запеў пастушковае дудкі
Ля плёсаў яшчэ не замёр.
I росна цвітуць незабудкі
Маіх беларускіх азёр.
(1 votes, average: 5,00 out of 5)Ещё вершы:
- Плыві, наша песня, далёка! Плыві, наша песня, далёка, Па ўсіх акіянах плыві… Над светам палаюць высока Крэмлёўскія вежы Масквы. Як сімвал прыгожае долі, На […]...
- Свіцязь Мне Свіцязь начамі сніцца. Мне доўга начамі не спіцца. З табою хачу сустрэцца, Ці гэта толькі здаецца. Мне Свіцязь сніцца […]...
- ТОЛЬКі ГЭТА НОЧ Уначы плывуць вянкі, Сціпла млеюць аганькі. У кожным шчырае жаданне- Спаткаць першае каханне. Уюць вянкі дзяўчаты З траў начных і […]...
- На ўсёй зямлі спыніўся час Свеча горела на столе, Свеча горела… Барыс Пастэрнак На ўсёй зямлі спыніўся час. І ў гэтым часе Ты засталася ля […]...
- Там яна Там яна, дзе з небам сінім Лес гамоніць трапяткі, Дзе з бярозкаю асіна, З ясным ясенем рабіна Абняліся на вякі. […]...
- На кожны званок міжгародны На кожны званок міжгародны Шчымліва сцінаецца слых: Адрынь, абнясі, кут мой родны, Ад вестак жалобных і злых. Шчэ цепліцца ў […]...
- Вяртанне на радзіму ВЯРТАННЕ НА РАДЗІМУ Памяці Максіма Танка Хлопчык тут на белы свет прыйшоў. І ў яго з’явілася тут мара. З поўнаю […]...
- Ледаколу “Ленін” I вось ты на хвалях, Плячысты, высокі, А сілаю сэрца – сапраўдны тытан, Гатовы ў дарогу да рэйсаў далёкіх… Плыві, […]...
- Ля карціны П. Сергіевіча “Званар” А звон заве ісці на “вы”, Нібыта голас чалавечы. Ён Беларусь заве на веча, Каб адстаяць свае правы. …Былым павеялі […]...
- Званар А звон заве ісці на вы, Нібыта голас чалавечы. Ен Беларусь заве на веча, Каб адстаяць свае правы. …Былым павеялі […]...
- Любошчы Я выляплю нябёсы, пакуль раяль не сціхнуў Распушчаныя косы – на грудзях мілавідных Салодкі водар цела дашчэнту пераймае Шаўкова скура […]...
- Зірнеш у акенца, і я зазірну Зірнеш у акенца, і я зазірну: Зімовае неба там зоры схавала, Шукаю сярод іх я толькі адну, Якая б імгненна […]...
- Пасля Барселоны Нібыта з раю Ты сыйшоў з Барселоны Пакінуў ззаду Саграду, Саграду, Саграду. І яблык спакусны На плошчах і вулках Пакінуў […]...
- Разбітае люстэрка Як страшна, як дзіўна, як смешна… Ці то не хапае святла?.. Ва ўчора разбітым люстэрку Знікае святая замля… Знікаюць лясы, […]...
- Мне здаецца, нешта я губляю Мне здаецца, нешта я губляю Кожны дзень, і кожную хвіліну. Ад душы кавалкі адлятаюць, Што была дзіцячай і нявіннай Мне […]...
- Ратавала, катавала Карацеў мой дзень, як поўня. Зоркі ў кошык я сабрала, Залатым ён мёдам поўны. Па сьцяжыне, па сьцябліне Я ірвалася […]...
- Трагедыя ў стыле gothіc. Track 6 – “Герой” Крок… Яшчэ крок… Гарачыя вочы… Цемра… Цьмяная ноч… Лес… Цішыня… Месяц вабіць застылыя дрэвы. Іх цені змяшаліся пад чорным покрывам […]...
- Сонцавы промні фарбуюць лістоту Сонцавы промні фарбуюць лістоту, Ціха плыве павуцінавы дым. Восень ільдзінкі кідае ў воды, Дыхае яблычным пахам густым. Што за сінеча! […]...
- Нябесны ваяр Маланку сціскаю магутнай рукой, І вечных нябёсаў трымаю спакой. Я дух навальнічны, Пярун мой айцец, Я хмаркі ўбіраю, я воблачны […]...
- Пра графаманаў Асуджаны нявопытны паэт: “Звычайны графаман у неспакоі!” Чаму ж яго так вабіць і заве Паэзія нябачнаю рукою? Чаму ў думках […]...
- Купальскі лівень Дождж у Вязынцы, лівень, а светлы жа, светлы! Каснікі намачылі У сажалцы ветлы. Ветлы-вербы, язміны, вяргіні, анюткі як чакалі такое […]...
- Горад-карабель Горад-карабель Песня 2023 год супадае з 700-гадовым юбілеем горада Ліды. Рыхтуешся свой восьмы век ты, Ліда, сустракаць, у новы юбілей […]...
- Балотам снежным праз сасоннік Балотам снежным праз сасоннік, Які смаловым пахам вабіць, Прастор балот зімою соннай Люблю санямі разухабіць. Люблю, як кусцік нізкарослы, Калі […]...
- Вецер зносіць апошні лісток Вецер зносіць апошні лісток І не вернецца ён больш ніколі. Вось таксама бывае ў жыцці: Пакідае ўсё, крамя болю. Разрываючы […]...
- Метро “Асьцярожна. Дзьверы зачыняюцца”, І так спакойна ірвуць сувязьзі зь зямлёй. І кожнай станцыяй у мазгах мне адзначаецца Яшчэ кілометр – […]...
- Жыццё бывае не такім Жыццё бывае не такім, Якім мы хочам яго бачыць… Яно падобна да ракі, Якая русла сваё значыць. Рака віруе, мкнецца, […]...
- Я кожны міг імкнуся да цябе Я кожны міг імкнуся да цябе Праз часу неабдымныя абсягі – Усё жыццё – і ў шчасці, і ў бядзе […]...
- Бы гарачы бурштын Бы гарачы бурштын, Твае слёзы, Матуля… Адшаленіў той час, Калі цвінькалі кулі… Толькі лісце і сёння Зрывае вятрысень 3 тых […]...
- Хутка ўжо зацвітуць верасы Хутка ўжо зацвітуць верасы І зялёнкі ў дажджах схаваюцца, У чаканні асенняй красы Арабіны долу схіляюцца. Ўдалячынь паплывуць журавы, Развітання […]...
- Поўдзень Вабіць поўдзень цеплынёю Сонечнымі днямі, Першазданнасцю сваёю, Сінімі гарамі, Аб якія б`ецца мора Хвалямі крутымі, І ныраюць з неба зоры […]...
- А хто ты? А хто ты? Ніхто! А дзе ты? Нідзе! Ты чалавек? Не ведаю! А як цябе зваць? А хто як заве! […]...
- Вясенні настрой “Вясенні настрой” Паміж зімою і вясной Блукалі дні бяз сонца І колер шэры на двары І ноч ішла бязконца Павясялела […]...
- Чарнобыль Чорнай былью Чарнобыль У жыцці нашым стаў. Тонкай атамнай коўдрай Усе навокал заслаў! Нашы родныя вёскі, іх садочкі двары…. Лес […]...
- Пальчык Прыклала свой пальчык да вуснаў: “Маўчы…”, Вяла па прыступках мілосьці ў нябёсы… Мне помніцца млосная сьпеўнасьць начы, Якая сьпяліла сьвітальныя […]...
- Заборшчына – мая Радзіма Заборшчына – мая Радзіма, Тут усё мне да спадобы, сэрцу міла. І вёска так завецца нездарма, За возерам і борам […]...
- А ты пішы А ты пішы ня слухай нікаго а ты пішы як пішацца радная душа мая усе да аднаго імкнуцца да зачыненага […]...
- Зорных шаляў, віхор, не вагай Зорных шаляў, віхор, не вагай, час і ім са спакоем звыкацца. Знерухомеў бярозавы гай, ашчаджаючы рэха вакацый. Над спарудамі вечных […]...
- Туман ярам, ярам-даліною Туман ярам, ярам-даліною, Туман ярам, ярам-даліною. За туманам нічога не відна, Толькі відна дуба зелянога. Пад тым дубам крыніца стаяла, […]...
- Салоўкі (баляда) Там, дзе вербы ля крыніцы, Як зялёная падкоўка, Адчыняла аканіцы Ранку вёсачка Салоўкі. Дацямна зямлю арала, Ад хвароб зьбірала зёлкі, […]...
- Дранікі Дранікі – сіла, кажуць, што дранікі – Гэта культура нейкай керамікі. Дранікі – гэта смачная акцыя, Якую праводзіць бульбяная нацыя. […]...