Верш Так мілагучна й зьнянацку

Ещё вершы:

1. Сэрцы паміраюць мілагучна Сэрцы паміраюць мілагучна у захадзе святла свайго ружовым, дзе ніхто не ведае іх мовы, акрамя аднолькавага вучня – Радзімы. А […]...
2. Знайдзіце падкову Знайдзіце падкову……то свет вашай хаты То вольная воля лунаць вам крылата Напрамак узяушы ляцець па – над морам Нішто стануць […]...
3. КАЛІ ВУСНЫ АБ ШЧАСЦІ МАЎЧАЦЬ Цецеравай Т. Без цябе светлы Санкт-Пецярбург Хмурыць вочы і ўдзень і ўначы, Лёсу нашага змераны круг – Ад якога ніяк […]...
4. Яшчэ рана, хлопцы, атрасаць Яшчэ рана, хлопцы, атрасаць На паперу горкія ўспаміны… Халадзее чорная раса На нямецкіх мінах. Слых ад кананады агрубеў, Сонца задыхаецца […]...
5. Твае слёзы Ты казаў, што мужчыны не плачуць… А твае даражэйшыя вочы Былі сёння ў слязах, не йначай. Ці прасохнуць яны да […]...
6. Вось так Вось так. Айчыне – чаканьне, Дзяўчыне – каханьне, Радне – мілаваньне – Не здаволіть ніяк… Каб усё клалась часу, сваёю […]...
7. Новых змен! Замест цяпла – зялёнае шкло, Замест агню – дым, З сеткі каляндару выхаплен дзень. Чырвонае сонца спаліць святло, Дзень дагарыць […]...
8. Пра мужа і жонку 8 Сакавіка. Ён гэтым днём падняўся рана, Сняданне жонцы згатаваў, Прыбраў у доме, і старанна У чэргах нервы гартаваў. Аббегаў […]...
9. Не звяртай увагі Не звяртай увагі, любы, на мяне. Ведаю, што шчасце нас з табой міне, Прабяжыць сцяжынкай вузкай ля вады. Мы ж […]...
10. Нашы вашым НАШЫ ВАШЫМ (Экспромт. Віктару Шніпу) Нашы не прыйдуць, бо нашы ўжо ёсць – Вось і выснова мая, ягамосць! Нашы адвечна […]...
11. Зноў… аб каханьні Зноў… аб каханьні. І цяпер непатрэбны пяшчоты, Бо жыцьця засталося на дых, Бо калядную торбу шчадротаў, Ад каханьня нягожа прасіць […]...
12. Твой змагар Плыву скрозь сумрак нерухомы, Цярзае думка розум мой: Знайсці свой свет, дагэтуль невядомы? Ці захаваць душы маёй пакой? Быць лепей, […]...
13. Васільковы стан Асядзе пыл сцяжын далёкіх, У душы паселіцца спакой… Праз каласы палёy’ жыццёвых Стан васільковы маніць твой. Калісьці ён такі далёкі […]...
14. Жывёлін Рай Вялікі-вялікі, як Бог, чалавек, Жывёлу сваю даглядае спрадвек, У вочы глядзіць і выказвае ёй: “Спажытак, маёмасьць і парабак мой”. А […]...
15. АБЫ – ХОД Калі Вам трошкі не хапае Пераўзыйсці, перамагчы, Хай гэты вершык нагадае, Як больш патрэбнае знайсці. Да мэты вельмі цяжка крочыць […]...
16. Погляд твой Погляд твой нутро ўзрушае, Здолей то мне дараваць. Я цябе не прымушаю Да сяброўства ці кахаць. Я чужых ня прагну […]...
17. Расамахаю ночка ліпнёвая Расамахаю ночка ліпнёвая Прытулілася тварам да долу, Як запелі над вёскаю новаю Піянеры – падмен камсамолу. Яны сёння, начлежнікі вольныя, […]...
18. Каб не хварэць Хваробы нам даюць асэнсавана, Каб мы падумалі за што. Яны заўсёды нам не пажаданы. А мы жаданае даймо? Чаго мы […]...
19. Зацвілі твае вочы між тлуму Зацвілі твае вочы між тлуму, І, здаецца, твой стан мільгануў, Перарваліся ніткаю думы, Даўны смутак ціхутка крануў. Быццам ветрык, збудзіліся […]...
20. Няхай Сумуе восень ля парога, Дзяўчынай юнай чырванее. Глядзіць на лецейка з трывогай, Нахай цяплом яе сагрэе. Няхай чырвоныя лісточкі Халодны […]...
21. Свята Яго абвяшчалі не фанфары – Гучалі прызнання нашага чары. Святло выпраменьвалі не гірлянды – Свяціліся ярка нашы пагляды. Не медзь […]...
22. Я спаліў бы ўсе свае вершы, каб ты сагрэлась Я спаліў бы ўсе свае вершы, каб ты сагрэлась Нават ў самую лютую зіму на цэлым краі, Ап’янелы ад шчасця […]...
23. Сум у рэшаце Сум у рэшаце… ***************************** Я вам нібыта бы чужая, Вы мне таксама не радня. І памяць моўчкі калыхае Мой сум […]...
24. Ляцець Я так люблю ляцець ўніз. У соты раз. Яшчэ. На біс. І колькі ні губляла рыс І позіркаў вачэй, актрыс? […]...
25. Вось кажуць – ісціна ў віне Вось кажуць – ісціна ў віне. А што, калі ў бутэльцы суха? Але гітара слых кране – І верыш: ісціна […]...
26. Журавель Чаму жыццё не падняло Яго пад хмары залатыя? Здавён вартуе ён сяло, Высока выцягнуўшы шыю. I ўсё цікуе – хто […]...
27. Богу – Богава. Людзям – людскае Богу – Богава. Людзям – людскае. Не лезь, чалавеча, Ў гардыні сваёй У забароненае: Не змяняй генаў! Не клануй клеткі! […]...
28. Мой боль Мой боль тваім не стане болем. і ў гэту ноч не будзе сон перарывацца стогнам болей з калючых прывідных лясоў. […]...
29. Сады Семіраміды Сляза самоты скнарліва сталее – Семіраміда суму скорана сягоння. Сасмаглае святло суздром сатлее, Сканаўшы са смугой самлелага сутоння. Ссівелым старцам […]...
30. Паглядзім у вочы… Памаўчым Паглядзім у вочы… Памаўчым… Усміхнёмся, як у час спаткання. Што – жыццё? Ўсяго салодкі дым, У якім губляецца змярканне. І […]...
31. Я не стала тваёй Я не стала тваёй любоўю, Я – каханне тваё навечна, То запісана ў сэрцы кроўю, І не вырвеш таго бяспечна. […]...
32. Прыганятыя Не наша воля, не нашы нівы, Дубы не нашы над рэчкай ціхай. Чужыя бору сівыя грывы, Адное наша – сівое […]...
33. Месяц з паўночнаю зоркай напару Месяц з паўночнаю зоркай напару, Углядаюцца вечарам у сумныя вочы, У гэты момант гранічна яскрава, Уяўляю цудоўныя ўсе нашы ночы. […]...
34. Каханак Восені Шчодра дорыць дні кахання восень — быццам золатам вышэйшай пробы. Гэта якасць і маіх адносін да яе як боскае асобы. […]...
35. Думкі ранкам Пасля чёмнае ночы Раніцой я прочнусь. Адкрываю я вочы І вакол азірнусь. Як хацеў бы я побач Раптам ўбачыць цябе, […]...
36. Пахне верасьнем Пахне верасьнем, Жнівень босы сьмяецца з нас, Хоць ня верыцца, ды ня вернецца Залаціць руку гэты час. Пахне верасьнем, жоўтым […]...
37. Т. Б. М Веру ў вачах тваіх сініх чытаю. Верас, рамонкі, валошкі збіраю. Дзеўчына, розумам, сэрцам – я твой, Муж, абаронца, сапраўдны герой. […]...
38. Прашу ў цябе прабачэння! Калі пакрыўджу: забі як маскаля! Каханая, давай пачнем з нуля! Ну так. Паводзіў як вар’ят. Я сам сабе уласны кат. […]...
39. Бойня Уяві сабе белыя дні: Гэты сад, кляштары, камяні – Іх сагрэй нашым сонечным сэрцам І смугою сваёй ахіні. Зацьвіце над […]...
40. Выпала Напэўна выпадак і бог, Каб на яго заўжды маліцца. Але каб выпала ўсё ж Паставіць трэба не забыцца! І тут […]...