Беларуская паэзія

Вершы на беларускай мове



Верш Няхай

Сумуе восень ля парога,
Дзяўчынай юнай чырванее.
Глядзіць на лецейка з трывогай,
Нахай цяплом яе сагрэе.

Няхай чырвоныя лісточкі
Халодны вецер не зрывае,
А лепш блакітныя званочкі
У букет духмяны назбірае.

І ў самотным карагодзе
Над ёй не кружаць бусляняты,
А ўсё часцей у кожным годзе
Здалёк вяртаюцца дахаты.

Няхай трывожнымі начамі,
Калі бяссонніца пануе,
Не стануць слёзы ручаямі,
А сон ёй вочы зачаруе.

Сумуе восень ля парога,
Дзяўчынай юнай чырванее…

1 Star2 Stars3 Stars4 Stars5 Stars (1 votes, average: 5,00 out of 5)

Верш Няхай - Ірына Касянкова