Верш РАДА
І песня мая вам рада,
І думка зімой вясенняя,
Мяне завяце вы Радай –
Сваёй чарнавокай Ясеніяй.
Мяне баіцеся страціць,
Са мной – нібы навароджаны.
Не адвярнуся, каб здрадзіць:
Адзін аднаму наварожаны.
Як толькі прачнецца месяц,
І наша ноч цемнакосая
На неба каралі павесіць,
Да вас не спазнюся – босая.
Туманам сляпым ахіну я
Свае гарачыя плечы.
І травы зашэпчуць “лілую”.
А дрэвы запаляць свечкі.
І зноўку вы будзеце рады
Сваёй чарнавокай Ясеніі,
Зашэпчаце страсна: “Рада,
Ты – песня мая вясенняя”.
(1 votes, average: 5,00 out of 5)Ещё вершы:
- Босай нагою ручай Зорка босая йшла па зямлі. Я хацеў ёй купіць чаравічкі. Толькі як згаварыцца, Калі У яе незямныя прывычкі. Зорка босая […]...
- Босая зорка Зорка босая йшла па зямлі. Я хацеў ёй купіць чаравічкі. Толькі як згаварыцца, Калі У яе незямныя прывычкі. Зорка босая […]...
- Ціхім вершам мяне агарні А. …ціхім вершам мяне агарні, бы анёлак ахоўным крылом, каб з надзеяю ва ўсе дні непадзельна сэрца жыло… …я малітвай […]...
- Дзіцячыя размовы Тата-памочнік. -Мне ўрокі зрабіць дапаможа як другу: Я ў сшытку пішу, а ён – побач, з папругай. *** -Ты рукі […]...
- Сланечнікі Усе кветкі разгубілі, Нават дрэвы хутка страцяць, Свае гарачыя як кроў Чырвона-жоўтыя пялёсткі. А што ж ужо паробіш?! Калі ў […]...
- Хаджу па нівах, па лугах азёрных Хаджу па нівах, па лугах азёрных, Начую летуценна ў будане I думаю, чаму мне так прасторна? I песня прылятае да […]...
- “Песню бярыце з сабою!”? “Песню бярыце з сабою!”? Гэтак казаў мне мой дзед. Песня, як хлеб, ? найсвятое, З песняй радней цэлы свет. Песня […]...
- Усё адкладваў на заўтра Усё адкладваў на заўтра: “Ат, заўтра сваё наганю!” Жыццё выпіваў залпам. Не верыў у цішыню. “Ат, заўтра сваё адкахаю. Заўтра […]...
- Безабаронную не кідай Безабаронную не кідай, Не бяжы ад мяне ўпотай. Не пакінь, не згубі, не прадай, Пашкадуеш, мой мілы, потым. Прыгарні, супакой […]...
- Вярба і дзяўчына Па матывах народных песень Захісталася ад ветру Кучаравая вярба. Пакахаў, ды не мяне ты. У сэрцы цяжкая журба. Ну якая […]...
- Як заранка вячэрняя, сцежкай збягу Як заранка вячэрняя, сцежкай збягу, Зноў прыгожая ўся – не спазнюся, І сыду да цябе я ў траву-мураву, Да каленяў […]...
- Мы больш сваёй ахвярнасцю вядомы Мы больш сваёй ахвярнасцю вядомы, Мы, беларусы, Мы – народ такі. Ахвотна забываем, што мы, Хто мы. Згадаюць Нашай памяці […]...
- Прыварот Я прыгатую свой напой, Бы ў час мінулы чараўніца. Туды закіну смутак свой І дам каханаму напіцца. Ён вып’е зелля, […]...
- Я надзею маю адну Я надзею маю адну Што ніяк у душы не гіне Я да восені дацягну I Радзіму сваю пакіну Я паеду […]...
- КУРГАННАЯ КВЕТКА Паэт – дзiця сваёй эпохi… Але ў эпохi запыты свае, Дзе не бывае шлях да мэты лёгкiм, Дзе нiтку лёсу […]...
- Здрада. Боль. Развітанне. Надзея Здрада. Ты бачыць мяне не рада, Ты болей па мне не сумуеш, Ты болей мяне не шкадуеш. Боль. Ты забіла […]...
- Сястронкі А сосны нагадалі мне Сястронкі. Сястрыцы-сосны, я начэй не сплю, Ляціць мой бусел да лясной старонкі, Калыша крыламі пшанічную зямлю. […]...
- РЫЖЫ ЛІС У вячэрнім парку голым Падаў ліст асенні долу. І пакуль кружыўся, падаў – Ты быа сустрэчам рада. Рыжы ліст цераз […]...
- РЫЖЫ ЛiС У вячэрнiм парку голым Падаў лiст асеннi долу. i пакуль кружыўся, падаў – Ты быа сустрэчам рада. Рыжы лiст цераз […]...
- Купала Зноў прыйшла і у хмельныя травы упала. І маўклівым туманам панікла ў журбе. Маладая, як колісь загадка, Купала, Што праз […]...
- З зялёнага Палесся З зялёнага Палесся, З празрыстае ракі Хадзем са мною, песня, Праз шумныя вякі. I я, як ты, балесны Парыў ў […]...
- Дзявочая песня Засцілаецца далеч туманам, Засціць вокны сумота ў жальбе. Дзе ты, мой дарагі і жаданы, Як знайсці мне на свеце цябе. […]...
- Абдымі мяне, восень, за плечы Абдымі мяне, восень, за плечы Не лісцём, так хоць жа дажджамі, Бо туга мяне болей ня лечыць, А віруе віхром […]...
- Апантанасць Намаж мяне на скібку хлеба cалодкім трускавічным джэмам, налі мяне гарачай кавай у любімы кубак раніцою МНОЮ пачні свой дзень […]...
- Застаюцца песня і Радзіма Застаюцца песня і Радзіма. Можа ўсё мінаць, але яны Непадзельныя, не знікнуць з дымам Восені, кахання ці вясны. Толькі гэта […]...
- ВАКХАНКА Няхай не быць мне першаю каханкай І не змятаць сталы сваёй спадніцай, Я ўсё ж хачу, як некалі вакханка, Раскрыць […]...
- Навошта сэрца я параніў? Даліны крыюцца туманам, І поле ў ветразі завей… Навошта сэрца я параніў Чарнявым погладам вачэй?! Навошта сэрца замарозіў Вянком халодных […]...
- ЧАС ЗАЛЕЧЫЦЬ Двурым Ці час праведзены ў журбе, Ці ў весялосці цэлы вечар, Ці то зусім заняцца нечым, Ізноў я чую ля […]...
- Прыедзь у край мой ціхі Прыедзь у край мой ціхі, Тут продкаў галасы, Тут белыя бусліхі I мудрыя лясы. Хапае на Палессі I сонца, і […]...
- Кажуць, сёння на вершы – не мода Кажуць, сёння на вершы – не мода. Ды я надта аб тым не тужу. Бо яны мне – выток асалоды […]...
- Натхненне Я шукаю цябе кожны дзень Ў цемных вокнах пры шэрым змярканні, Толькі ты уцікаеш, бы цень, Пазбаўляючы шанцу спаткання. Ты […]...
- Зiмовы дождж Дождж у студзені – нібы насмешка зімовай пары. Ён звісае з галінак, струменіцца ўздоўж па кары. Размывае слязьмі ля абочыны […]...
- Кропка незвароту В деревню… К тётке… В глушь… В Саратов… Як што, магу назваць Сто месцаў, Дзе магу схавацца… Ад безвыходнасьці, Навязанай […]...
- Скажы мне, бацька – Скажы мне бацька, людзі баюць: Хто пакахаў – губляе зрок. Сляпым каханне называюць. Ці гэта праўда? – Ах, сынок! […]...
- Адчайнае АДЧАЙНАЕ Я – нявольнік самотны з забытага краю. Я – пакутнік, закуты людзьмі ў кайданы, – Ані волі святой, ані […]...
- Вось п’едэстал Вось п’едэстал – Як памяці прывал. Гвардзейскі знак пад зоркаю ў пяць промняў. Я ўспомніў вас, таварыш генерал, Я ўспомніў […]...
- БАЛАДА РЫГОРА ШЫРМЫ (20.01.1892-23.03.1978) “Песня родная-душа народа”,- Мовіш, і паўторыць словы Бог. Песня светлая– калі свабода, Песня чорная– калі астрог. І спяваеш ты, […]...
- Вандроўнік Вечар ціха пачынаўся мяцеліцай, Ціха дровы трашчалі ў печы, Ну, а ён, за сваёй безнадзейнасцю, Не заўважваў з дзяцінства знаёмыя […]...
- Я хачу прайсці па зямлі Я хачу прайсці па зямлі Самым верным, любімым сынам. Каб дарогі мяне вялі Пад вятрамі прасторам сінім, Каб нямоўчна ў […]...
- Я ўсё сваё жыццё Я ўсё сваё жыццё да Вас ішоў, Але здарожыўся на паўдарозе. I зараз у маркоце і трывозе Хацеў бы ў […]...