Верш Паэт праклёны слаў па тэлефоне

Паэт праклёны слаў па тэлефоне…
Які паэт? Канешне, не Гамер,
Бо тэхнікі такой ні ў Парфеноне,
Ні нават на Алімпе не было…
I Буало,
Што нам мастацтва слова рассакрэціў:
Пакінуў аб паэзіі трактат, –
Калі б пачуў: “Пракляцце вашым дзецям”,
Дар паэтычны перадаў бы птушкам…
I Пушкін
Не мог сказаць такое: перад гэтым
Спаліў бы ўсё, што выйшла з-пад пяра,
Адмовіўся б ад ліры запаветнай:
Так пра дзяцей? – якая ўжо тут муза…
I Прануза –
Бывалы франтавік, што да Берліна
Па ўлукаткі запісаных радках
Ішоў, як па крывавых каляінах, –
Закрыў бы вушы, вочы б завязаў…
А ён – сказаў…
А ён сказаў: “Пракляцце вашым дзецям:
Каб вы такое ж, як і я, спазналі…” –
Паэт, які а-ні-за-што на свеце
Не адчуваў уласнае віны…
Але – яны –
Яны – каго ён праклінаў услых?..
Яны не скажуць, хоць і знае свет:
Не дзеляцца праклёны на дваіх,
Праклёны застаюцца аднаму…
Каму?
Хай не табе, паэт…

(1 votes, average: 5,00 out of 5)

Ещё вершы:

Паэт Народа Паэт народа (прысвячаецца Рыгору Барадуліну) Памер паэт, паэт народа якой жыцце сваё аддау народу ен жыу і творчасць усім дарыу […]...

Паэт – не проста кроў Паэт – не проста кроў, Разлітая на ране часу. Паэт – не проста самазабыццё Душы ў крыштальных формах гукаў. Паэт […]...

Паэт, дождж і вечар Блукае паэт утрапёна Пад моцным халодным дажджом, Як быццам не мае ён дома, I дом яго – дах парасона, I […]...

Я не паэт Я не паэт. Я толькі мару Аб гэтым кожны новы час. З лістком і ручкаю наперад Уноч сяджу каторы час […]...

ПАЭТ Такога творчага натхнення не бачыў свет з часоў стварэння. Упаўшы ў поўную адключку ад рэчаіснасці зямной, паэт страчыў, схапіўшы ручку […]...

Мне вялiкi паэт Расii Мне вялiкi паэт Расii Свой аўтограф на шчасце даў Я ў вачах, як валошкi сiнiх Ўсё жыццё яго прачытаў У […]...

Паэт-камікадзэ Паэт-камікадзэ Вымагае эпоха глынуць мухамораў сухіх, каб зайсціся ў шчаслівым экстазе. I на змену ямбічна-харэйнаму культу прыходзіць паэт-камікадзэ. Ён гатовы […]...

Дзіця, паэт і маска Дзіця яшчэ не знае стратаў. Яно яшчэ не носіць маску. Дзіця гуляе з рутай – мятай І верыць самым лепшым […]...

Чым ты надыхаўся, паэт? Чым ты надыхаўся, паэт, Што ў мітусні надзённых спраў Перакуліў на сэрца свет І на паперу пераклаў? Ці чым упіўся, […]...

Паэт! Ужо ты ўсё апеў Паэт! Ужо ты ўсё апеў: буслоў, п’янкія ночы, сняжынкі, месяц, пошум дрэў, крыніцы, стан дзявочы; Зязюль куванне, спеласць ніў, лілеі, […]...

Калі – небудзь, а можа нікалі Калі – небудзь, а можа нікалі, Я прайдусь басанож па зямлі, Можа некалі песню сваю заспяю, А мо праспяваю чыю… […]...

Да 120-годдзя Максіма Багдановіча – Сто дваццаць год – цудоўнейшая дата, – Сказаў культурны дзеяч вінавата. – Ён голас Беларусі ды сумленне, – Сказаў […]...

У Вашым голасе квітнеюць астры У Вашым голасе квітнеюць астры, Якіх не бачыў я раней. Мне зразумела ўсё і ўсё не ясна… У Вашым голасе […]...

Зварот да братоў-украйнцаў Зварот да братоў-украйнцаў, ці: ,, Ведай, браце… ,, Бласлаўленьне даюць на жыцьцё, Без віны шлюць праклёны між кратаў, Моліць Бога […]...

Не трымай за горла У пачуцьцяў моры ледьзьве не загінуў. Надзеі ветразь вызваліў з бяды. Ды закахаўся і сеў на мяліну. Быць на мяліне, […]...

Пасвячаецца Ўладзіміру Караткевічу Бог жыве на Беларусі так казаў паэт ён і сам паэт ад бога Як у цемры свет Непадкупны, незвычайны. За […]...

Беларускім паэтам “Паэт Расіі болей, чым паэт…” Паэт на Беларусі двойчы болей! Бо наша слова мае свой хрыбет, Хрыбет нязломны: не прыгнуць […]...

У вышыні пустой У вышыні пустой трывожна маім самотам. Паэт – гэта той, каго зразумеюць потым. Паэзія – неспакой, што шэпчаш нябёсам употай. […]...

Розыгрыш Розыгрыш Рашыў Лявон пажартаваць – Жонцы сказаў, што развядзецца. Больш ён не можа сумаваць, І жыць адной ёй давядзецца. Ён […]...

У вас было такое У вас было такое: Праб’ецца сонца з хмары, Кругом шчаслівасць твараў, А ў сэрцы змрок трывогі, Нібы твая дарога Заўжды […]...

Вяртанне Булак-Булаховіча Добры дзень у хату Вам, спадары! Прывітанне, дзеўкі! Хлопцы, прывітанне! Мы да Вас наведацца, пагаварыць… Да мінуўшчыны прыйшлі на спатканне. […]...

Сказаў мне мой мілы, харошы Сказаў мне мой мілы, харошы, Што я неблагая, але Рабіць непрыдатная грошы I гэтага мне не стае. Сказаў, што такой […]...

Восень у Версалі Плача раяль, кaлі дождж не cціxae, І мастакі пакідаюць Версаль, Толькі паэт, той паэт, што кахае, Шэпча: “Жё тэм” у […]...

Усё Усе словы, якія я сказаў, Усе думкі мае не пачуты. Усе рэчы, якія я забраў, Ужо кожны дзень для мяне […]...

Парк піянераў у Бухарэсце Запала гэта глыбока ў сэрца – Навек, здаецца. Я парк прыпомніў у Бухарэсце – Ў прыгожым месцы. Густы, вялізны… Цудоўных […]...

Мова прыгажосці Мова прыгажосці… ************************************** Паэт, мастак і кампазітар, Як тры вялізныя кіты, Са словаў, гукаў і палітры Будуюць вечнасці масты. Яны […]...

А што такое жыццё А што такое жыццё, Калі не хвалі, Які гайдаюць Нібы каралі Лёс на вятрах і агні? А што такое жыццё, […]...

Што такое канец сьвету? Што такое канец свету, Хто сябры яго пакажа? Можа атакуе чорт планету, Ці вайна сатрэ ўсіх у сажу? Што такое […]...

У душы такое адчуванне У душы такое адчуванне: Ад мяне яшчэ хаваюць штосьці, Кінуць і глядзяць з замілаваннем, Як лаўлю абгрызеныя косці. У душы […]...

Магло б здарыцца і такое Магло б здарыцца і такое, Што ў час спаткання на зямлі, Мы б размінуліся з табою І крочыць побач не […]...

Не знаю, якою адводзіць рукой Не знаю, якою адводзіць рукой Землетрасенні гневу: Ці ўспомніш падставіцца правай шчакой, Калі нехта ўрэжа па левай?.. На меч разбойны […]...

Зь дзённікаў – Ня чуць, хто крыкнуў хто выстраліў. ня бачыць крывога шклу тэлевізару – Не для таго я душу табе даў. […]...

Я чытаю ЮНЭСКА вердыкт у здзіўленні Я чытаю ЮНЭСКА вердыкт у здзіўленні. Ад бязлітасных слоў загараецца кроў: Беларуская мова – на грані знішчэння!!! Нат уключана ў […]...

Памяці Максіма Багдановіча Яшчэ пяскі магілы свежай Пад сонцам Крыма не цвілі… Спытай у чайкі беласнежнай, Хто там пахованы й калі?.. Чыя забытая […]...

Я таксама магу быць паэтам Да, я таксама магу быць паэтам. Бо я пяшчотна сьпяваю каханьне. Пра войны магу пракрычаць я зь імпэтам, І наадварот, […]...

Lege Artіs Па законах мастацтва паэт вінен быць хворы псіхічна, Каб не саромеючыся сьмяяцца па-ідыёцку Зь таго, што звычайна падаецца шмат больш […]...

Вышкальнцоўна Прыйшла ў думках – вышкальнцоўна, Ня віртуальна, а ў рэальным сне. Сказала ціхенька: -Цудоўна… А я сказаў: -Люблю! Даверся мне! […]...

Што прайшло – ніколі не вярнуць Што прайшло – ніколі не вярнуць, Пра гэта нам сказаў сто год таму паэт. Жыццевая завея ўсё прадоўжвае дзьмуць, Заносячы […]...

КУРГАННАЯ КВЕТКА Паэт – дзiця сваёй эпохi… Але ў эпохi запыты свае, Дзе не бывае шлях да мэты лёгкiм, Дзе нiтку лёсу […]...

Зварот да крытыкаў Дык зразумейце ж вы жыццё паэта! I не шукайце хітрасці ў яго. Яго душа раскрыта перад светам I свеціцца, як […]...