Верш ***Напісаўся туману

Ещё вершы:

1. Дзяўчына з вачыма туману Акутае, пранікне Сазнаньне пакарае. Пракраўшыся глыбей Вантробы выдзірае І тлумам голаў запаўняе Дзяўчына з туману. Дум блытаніна. Раяцца думкі ў […]...
2. Легкай смугай туману вечаровай цішы Легкай смугай туману вечаровай цішы, Пакладзецца спакой на плечы. Нутро разрываецца, моцна крычыць, Бо нічога ўжо не лечыць. Ты хацеў […]...
3. Пайду я ў сонечнае лета Пайду я ў сонечнае лета, Нап’юся хмельнага настою, – Настою сонца з цёплым ветрам, З травой духмянай лугавою. Пайду, паслухаю […]...
4. Зэльвенская дарога “Кляновы лісток на падвор’ечку разаслаўся. Малады малойчык у дарогу сабраўся. Сеў за сталом, мёду з віном напіўся, У дарожаньку спазьніўся”. […]...
5. Адзін-нота Чаму так цяжка мне пісаць, Калі на сэрцы смутак? Чаму так хочацца ўцячы Ад гэтых дум і чутак? Чаму няма […]...
6. Тлее горад начнымі агнямі Тлее горад начнымі агнямі, Мы стаім на праспекце восеньскім. І, здаецца, каханне між намі, Але сэрца на волю просіцца. Зіхаціць […]...
7. Балюча!.. Божа, як балюча! Балюча!.. Божа, як балюча!.. Душа – напятаю струной. Дзе б адшукаць бальзам гаючы Душы параненай маной?! Калючы. Позірк твой калючы.. […]...
8. Пагас агонь Што зрабіць, калі я невясёлы: Несуладна нейк на душы. Нібы хтосьці агеньчык кволы не памоцніў, а затушыў. І адзін я […]...
9. Ты зноў ляціш у нікуды Ты зноў ляціш у нікуды Без думак аб жыцці і смерці, Не церпіш смутку і нуды І хочаш усе пачуцці […]...
10. Уражанне Ax, развярэдзілі гуслі, жалейкі! Ад Беларусі знайдзіце мне лекі. Лекі ад Біскупцаў, Ведзьмаў і Шчараў. Лекаў, ратунку з мінуўшчыны чараў. […]...
11. Бездапаможнасьць Чаму ня згасла сонца? Чаму не пераапранулася неба У чорныя хмары? Чаму ня змоўк сьмех? Чаму не перасталі гуляць дзеці […]...
12. Колас і Янка Купала Дзесці зязюля гукала: “Таленту колькі адмерыць Коласу з Янкай Купалай? – Майце бязконцую меру”. Волаты роднай старонкі – Мовы матулінай […]...
13. БАЛАДА МІКОЛЫ ГУСОЎСКАГА (1470(?)-1533(?)) Не спіш. На паперу кладзецца лаціна Густая, прыгожая, як павуціна, Што жнівеньскі вецер нясе над табою І па-над Дняпроваю […]...
14. Вераснёвая ноч Вераснёвая ноч, бель туману густога, Зарападавы звон у трывожнай цішы, Усё без лішніх прыўкрас, невыдумна і строга, Як у добрай […]...
15. Ліпень Змешвае ліпень шчодра, Як парфюмер заўзяты, Пахі суніц, чабору І сырадою з мятай. пахне лилеяй белай І шашлыком нярэдка, І […]...
16. Бярозавік Зялёны дым: услед узнятай слонцы Арэшнік пылу воблака атрос. Нiбы ў палац, сюды заходзiць сонца – У мокрым лесе светла […]...
17. Апранаем мову Мы мову апранаем… Сваю, бацькоўскую ды беларускую – не паважаем! На ёй не пішам і не размаўляем ні дома, ні […]...
18. Ты кажаш Ты кажаш, што яе няма: Памерла дзесьці на падлозе, Недачакаўшыся… Сям’я- Не мы з табою. Сумна. Годзе Мне валачыцца за […]...
19. Найбольш балюча ненавідзець тых, каго кахаў Найбольш балюча ненавідзець тых, каго кахаў, Каму належаў цалкам без астатку, Каму сваё жыццё плаціў у падатку, Каму з пакорай […]...
20. З Мінска я на Маладэчына зноў еду З Мінска я на Маладэчына зноў еду, Нібы ў жыццё з таго вятраючыся свету, Нібы ўсплываючы з праклятай глыбіні, Гляджу […]...
21. Белыя вершы – зімовыя чары і мроі Белыя вершы – зімовыя чары і мроі. Белую песню спявае завея сівая. Тут, у гэтых вулках, я сёння згублюся, зблукаю. […]...
22. Так будзе Калі ты прыпомніш гэты вечар, Як прыпамінаюць дзяцінства, У якім не бываюць двойчы, І вецер Засіфоніць праз шчыліну ў акне, […]...
23. I без прабачэння, i без развiтання У змрочаны твар моцна харкае дождж, і вецер ірве парасон на анучы, лупцуючы бруямі ўпоперак, здоўж, і жорстка, і рэзка, […]...
24. Чаму мы пазбягаем мовы нашай Чаму мы пазбягаем мовы нашай? Таму што потам, кроўю і слязьмі Яна насычана, і плача, Што мы яе не збераглі. […]...
25. Дзяўчына ды сонца Адна прыгожая дзяўчына Глядзела доўга ў далячынь Сядзеўшы дома, паглядаючы з аконца Спытала тая дзеўка ў сонца: “Чаму я не […]...
26. Дык чаму ж я ліст не напішу Дык чаму ж я ліст не напішу той дзяўчынцы, птушцы басаногай, што так рана раніла душу і так позна выйшла […]...
27. Смага Я вады ў Вас папрасіў, І ўжо напіўся, Але “дзякуй” не паспеў Сказаць за ўвагу, Бо не к месцу Ваш […]...
28. Я прыйду Калі б я на бел свет нарадзіўся Ўсяго шчэ адзін толькі раз, Я бы зноукі ўсё там жа з’явіўся, Дзе […]...
29. Дожджык Пастукаўся дожджык у вокны, – Ніхто яго ў дом не пусціў, І ён, небарака, маркотны, Па шыбе слязінку скаціў. Патупаў […]...
30. Чаму кладзе на кальку туш Чаму кладзе на кальку туш мастак амаль агульных душ? чаму алоўкі пакрышыў не-праграмёр чужой душы? Вучыцца каб у аднаго. і […]...
31. Прысвячаю “Савецкаму Палессю Прысвячаю раённай газеце “Савецкае Палессе” Не ведаю, чаму беспамылкова Цябе заўсёды з іншых вылучала, Была з табой маўкліваю размова, Бо […]...
32. Жонкам пажарнікаў, загінуўшых на Чарнобыльскай АЭС Быў Чарнобыль. Было балюча. Мора смерці было, агню… Ты праз атам смяротна калючы Не вярнуўся ка мне ўпершыню. Я чакала […]...
33. Пакуль яшчэ ногі носяць Пакуль яшчэ ногі носяць, Пакуль яшчэ бачаць вочы, Павінен я столькі зведаць, Хапіла каб назаўсёды! Ніколі не будзе досыць Мне […]...
34. Чалавеку часам балюча Чалавеку часам балюча, чалавека нехта абразіў: кінуў словы, нібы калючкі, і памеркла сонца адразу. Чорным цяжарам крыўды-напасці зло прыціснула лёс […]...
35. Амаль кахаю А я яго амаль кахаю…. Зрабіць нічога не магу… Ад позірку яго я таю… Але ня ведаю чаму…. Як быццам […]...
36. Ля роднай хаты Мне б у роднай хаце легчы на палаці Ды сучкі на столі ўсе пералічыць. Як было і колісь, кожны з […]...
37. Холад. ноч Холад. ноч. таямніца. крык. Люты вецер сьмерць навявае. Побач лес, ваўкалакі, лясьнік. Нехрышчоныя песьні cьпяваюць. Толькі чэрці над гэтым усім, […]...
38. БАЛАДА ПАЎЛЮКА ШУКАЙЛЫ (31.12.1904–14.04.1939) На Беларусі вада з крыві, палеткі з курганоў і крыжоў. Паўлюк Шукайла Ні надзейных сяброў, ні гасціннае хаты У […]...
39. БАЛАДА КАНСТАНЦЫІ БУЙЛО (2.01.1893– 4.06.1986) Жыццё на чужыне, нібы– у палоне, Дзе ты прывыкаеш да сонца, якое Халодна-далёкае, як нежывое, У воблаках, нібы […]...
40. Старэе ўсё Старэе ўсё. Старэе нават вечнасць – Вунь колькі ў небе воблакаў сівых! Сівы туман. Сівы знямоглы вечар. Валун, як лунь, […]...