Верш З пляжаў Фларыды

Быццам ты апынуўся на чужым фотаздымку.
сонца скача па галінах аблокаў, як жоўтая малпа.
у вадзе – дзеці – будучыя манархі,
сьмеючыся, пазначаюць сваю тэрыторыю.

Пляж цячэ, як разьліты мёд, і хвалі
пускаюць сьліну і аблізваюць бераг,
на вадзе – хлопчыкі – будучыя магі,
пэндзлікамі між ног малююць сонцы.

Толькі захлынуўшыся, ты разумееш,
што ўся соль зямлі – у акіянскай вадзе,
што рыбы
ў прыроднай валюце – дробная манета,
якую няцяжка здабыць, ня тое што птушкі –
папяровыя грошы, якім усё дазволена.
яны нават вецер паставілі ракам
і па яго сьпіне спускаюцца да вады,
і там пакідаюць вадзяныя знакі.

Ты зьлізваеш з вуснаў салёны мёд,
і паветра прыліпае да насьліняўленай скуры
і курчыцца на ёй, як у павуціньні муха.

У вадзе – дзеці – нашчадкі малпаў
бессаромна мочацца на люстэрка Бога.

(1 votes, average: 5,00 out of 5)

Ещё вершы:

Паставілі крыж драўляный Паставілі крыж драўляный Да Пацавай Слабады, Не дамавіннай ямы, Не нябожычае труны. Паставілі крыж адметай, Каб памяць і веру нёс, […]...

У бездані знікаюць караблі У бездані знікаюць караблі, Якім ніколі не знайсці спакою, А я святло ад месяца праліў Над хвалямі халоднага прыбоя. Хай […]...

Малалеткі Мы ж дзеці Між дзён і начэй нібы між ног дарослых на танцплашчадцы фарбуем твары быццам пасхальныя яйкі падсоўваем ў […]...

Ільвінае Вы чуеце, як снег кладзецца на Траву, якой не грош цяпер цана, А нават нешта меншае? Сцяна Крышталікаў празрыстых ў […]...

За грошы Аднойчы жонка Ў ложку атрымала Пяцьсот рублёў Ад мужа свайго Лёшы. – Завошта грошы? – Здзіўлена спытала. – Цікава ведаць: […]...

Час Мы па жыцьці ляцім, як вецер. Ня маем часу для таго, Каб быць цікаўнымі, як дзеці, І бачыць сьвету хараство. […]...

Жыццёвы Колькі жыць засталося на свеце? Я не ведаю, як і вы. Гэта ведаюць, мабыць, дзеці і на гэта маюць правы. […]...

БАЛАДА ІААХІМА ХРАПТОВІЧА (4.02.1729-4.03.1812) Багацце можна ў карты прагуляць, Прапіць, спаліць і з’ехаць у замежжа, Каб прывіднае шчасце там шукаць, А не ў […]...

ПЕЧ Гараць вочы, гараць сэрцы, гараць душы, толькі верце, што на свеце гарыць усё, як і шчырасць так і зло. Гараць […]...

Песня дзьмухаўца Мяне абдымае вецер, Надта кароткім будзе жыццё, Я нават не марыў з’явіцца у вершы, У вершы пра быццё… Нехта глядзіць […]...

Прастрэлянае сэрца Паставілі нашыя сэрцы Мы на бязгучны рэжым, Цяпер у іх толькі відэльцы Жалезам скрабуць па жывым. Але адчуваеш, кастрычнік Гербарый […]...

Радаўніца У дзень святы, у дзень Пашаны продкаў, Калі з вышынь спускаюцца багі, Мой травень беларускі самы звонкі Люляе водар славы […]...

АХВЯРА Маліся ж, бабулька, да Бога, Каб я панам ніколі ня быў: Не жадаў бы ніколі чужога, Сваё дзела як трэба […]...

Воля Каштоўнасць, дадзеная Богам, Але яе ўсе мараць атрымаць І нават шэры месяц уволю У цемры хоча зоркі ўтыкаць. І птушкі, […]...

БАЛАДА САЛАМОНА РЫСІНСКАГА (1560 (?)-13.11. 1625) Ты ў князёў Радзівілаў прыдворны паэт. Ты не рыфмы рыфмуеш, ствараеш свой свет, У якім беларус мае […]...

Планета Не толькі на Паазер’і Бываюць бойкі і павер’і, Бывала, што з глушы Палесся Ляцелі пер’я Ў Алеся Ад душы Праз […]...

БАЛАДА АЛЯКСАНДРА НЕЗАБЫТОЎСКАГА (2.10.1819-21.03.1849) Мары пра каханне, славу і свабоду Для цябе, як лекі, хвораму ў турме. І ты верыш: свечку нехта ў […]...

Канібалам праца Бачыш на абрусе Келіхаў асклепкі, Паляцелі гусі, Не патрэбны сведкі. А мне у Беларусі Камянём застацца, У катле зваруся – […]...

Ікары Захаванае сонца ў далонях Вялікага Бога, Захаванае сонца, дзе хворыя дзеці пяюць. Мне здаецца знаёмай мая незямная трывога, І зьнямогу […]...

ШОС Роднай краіне, Родным дзецям, Роднаму гораду Роднай планеце, Роднаму лесу, Родзічам у хаце, і нават роднай Сястрычцы ў плацці, Хай […]...

Камунізм Сонца ўзыходзіць над новым грамадствам, Дзе людзі ў братэрстве і шчасці жывуць, Буржуі не займаюцца болей вар’яцтвам, І дзеці ўсе […]...

Дзеці Розныя дзеці жывуць на планеце – белыя, жоўтыя, чорныя дзеці. Розныя дзеці – аднолькавы смех. Смех у хвіліны забаў і […]...

Карацелькі У марах пра адпачынак. -Эх, як я правёў бы лета, Каб не стала раптам інтэрнета!.. * Толькі наш мужык можа… […]...

Малюнкі на асфальце Каляроваю крэдай дзяўчынкі На асфальце крэсляць малюнкі: Мудрагелістыя карункі, Разнастайныя павуцінкі. Усе выходзіць так спрытна, умела. Я цікаўлюся:-Што гэта, дзеткі? […]...

На гасціннай планеце На гасціннай планеце, Дзе часовы наш дом, Мы дасюль – нібы дзеці, Што гуляюць з агнём. Спажываем “пустышкі” – Слава, […]...

Дзеці пустыні ДЗЕЦІ ПУСТЫНІ У свеце блукаем адно, акаянныя дзеці пустыні, І – непрыкутыя – ходзім наўпрост і наўсцяж. І дзе ні […]...

Помніш, калі мы з табою Помніш, калі мы з табою Прысак рабіны збіралі – Вецер рваў лісце рабое, Долу пускаў па спіралі?.. Золка было ў […]...

ВЯСЕННЯЕ ШЧАСЦЕ Калi паводка усiх знясе I снег апошнi ушчэнт расплавiць, Мне будзе радасна у вадзе, Якая хату мне заплавiць. I адзiчэлы, […]...

Стары млын He пытаюся, куды вядзе дарога, Калі ёсць, дык некуды вядзе… Пэўна, да млына таго старога, Што даўно не меле, а […]...

Конiк свярчок Хтосьці ўсё стракоча на гародзе ў бабулі? З раніцы ўсе цвіркае, люлі люлі люлі! Нават і маленькага, разгледзелі дзеці, – […]...

Якім ты вокам на мяне глядзеў?! Якім ты вокам на мяне глядзеў, Напэўна, тым, што па жыцці зайздросціў? На небе ясны месяц зіхацеў, І я згадзілася […]...

Казаноўка Успомніў Вёсачку Казаноўку. Ліпень, лета стаіць на дварэ. Вось на досвітку бацька зноўку На рыбалку мяне бярэ. Там ля вёскі […]...

Стамляецца нават метал Стамляецца нават метал. Падшыпнікі, шарыкі, ролікі, Сыграўшы часовыя ролейкі, Растрачваюць гарт і запал. Ідуць праз якія мілі Выпрабаванняў якіх На […]...

Пытанне ўсім Нёс З нябёс Усім па тайне Вецер-вецер, Хмарачос, І капрызнае пытанне: У каго Даўжэйшы нос? І адразу ўся дзятва Кажа […]...

Лесам песьня ішла Сосен зябкія плечы Цішыня спавіла. Мне насустрач здалечы Лесам песьня ішла. Вечаровай часінай Зазьвінела ў глушы Нерастрачанай сілай Чыстай юнай […]...

Кожнаму адмераны свой час Кожнаму адмераны свой час, Мы нараджаемся і паміраем. Што застанецца пасля нас, Мы самі выбіраем. Адныя з дня ў дзень […]...

Бывай, дзяўчына Дзяўчына заблукала У чорным страшным лесе, Шчасце там шукала, А дома плачуць дзеці. Яна шукала шчасце Сярод дубоў ды соснаў, […]...

Мае Палессе Нівы, пералескі, Прыпяці блакіт. Роднае Палессе, Край наш дарагі! Навакол – празрыстасць, За ракой лясок. На ўзбярэжжы клёны П’юць праменняў […]...

Бязлітасны вецер Было спадзяванне на гэту сустрэчу, Што будзе каханне між нас як раней, Але знішчыў мару бязлітасны вецер Мы неразуменне адчулі […]...

БАЛАДА ІГНАТА ДВАРЧАНІНА (08.06.1895-08.12.1937) Пакуль ёсць школы-мова не загіне І родны край не згубіцца ў снягах, А будзе незалежнаю краінай, Дзе кожны ўспомніць […]...