Верш Скаргі коткі
Ну вось, пішу і я свой верш,
А мне ад гэтага не лепш:
Ну як тут штосьці напісаць,
Ня ведаючы, як пачаць…
Ну вось, грукоча дождж у шкло,
А лета як и не было…
І ў той чарнільнай цемнаце
Кату – схавацца няма дзе.
Няма дзе легчы і дзе сесці,
І ні папіць і ні паесці….
Хоць лужын тутака і шмат,
Але там бруд, піць нельга, брат…
Машыны ржавыя стаяць…
Гудуць, капцяць, шумяць, дымяць…
(1 votes, average: 5,00 out of 5)
Ещё вершы:
- Мартаўскія коткі Захутаныя дні Не грэюць больш Ў халоднай прасціне Ляжыць як вош… Не ты, яна ляжыць А цень дрыжыць… З люстэрка […]...
- У каміна – Што ж, камін зацяплю, буду піць… – Няма жа ў цябе каміна. Няма чаго, сябра, табе цяпліць. – Мне […]...
- Жнівеньскі вечар Мядзяныя пусткі палёў так шэра, панура застылі, так шмат у жніўні агнёў, што цёпла са мной гаманілі. Пад вечар чырвонае […]...
- Хоць не закончаны раман Хоць не закончаны раман, Ды мне фінал вядомы,- Што без цябе Мяне няма Ніў прымаках, Ні дома. Ці ў свеце […]...
- За акном шалее завіруха За акном шалее завіруха — Там няма для танцу перашкод. І яе верлібравыя рухі Прымушаюць сесці ў маралёт. І нясуцца […]...
- Пралетар-зонг Вось і настала гадзіна, калі ў галаве, бы турбіна, гудуць твае мары ды юры. І думкі – тупыя, бы куры. […]...
- Прыкмета Здаўна прыкмета ёсць такая, Што цэлы год той грошы мае, Хто ўвесну, як пачуў зязюлю, Ды не трымаў ў кішэні […]...
- Ноч, аўтобус, Шабаны Ноч, аўтобус, Шабаны, Радам чыйсьці твар памяты. Дзень прасіжваў я штаны, Зараз еду ўжо дахаты. Шмат чаго паспеў зрабіць, Шмат […]...
- Тутака ні літасьці, ні веры Тутака ні літасьці, ні веры, А жыцьцё – няўтульная турма, Сектар працы, камера кватэры, Калідор грамадскага ярма. Тут жывуць раптоўна […]...
- Цвярозым быць – навошта жыць?! “Цвярозым быць – Навошта жыць?!”, – І нехта зноў жыццё камячыць, Пачаўшы піць, Ды гэтак піць, Што свету белага не […]...
- У канцы зімы Хоць і мялюсенькі сыпіцца снег Гурбы растуць і таўсцеюць Свой прыпыніла мяцеліца бег Быццам стамілася веіць Хочацца ёй адпачыць ад […]...
- Мір і вайна І колькі чалавек не сумаваў, Назаўтра ўсё адно будзе не кепска. Хоць душу д’яблу ён прадаў, Да цеплыні, дабра цягнецца […]...
- Навошта я так? Дзясятае верасьня. Чакаю яго, усё ж такі. Вясельле сястры заўтра. А я набыла такую прыгожую сукенку. Яго няма. Каляды. Ён […]...
- Пакліканай восенню Мілай Танечцы 1. Больш за восеньскае шчасце, што можа быць? Усё наўкол адмірае, а ты жывеш сваім восеньскім шчасцем. Дакладна, […]...
- Вось я, вось ты Вось я, вось ты, І толькі ноч сівая паміж намі. Вось я, вось ты, Сярод людзей мы нібы здані. Вось […]...
- Сварка Ты не ўгаварвай лепш мяне! Няма сягоння часу мне Глядзець, як лёд рака ўзрывае, А то вось раззлуюся я. Яшчэ […]...
- Дыета Дыета Рашыў я скінуць колькі кілаграмаў, Бо цяжка стала мне сябе насіць. Увечары наліў сабе сто грамаў, (Рашэнне добрае прыемна […]...
- БАЛАДА АЛЯКСАНДРА УЛАСАВА (16.08.1874–11.03.1941) Ужо далёка Менск, далёка Вільня, А сонца ўсё няма і ўсё няма, І быць не можа сонца, бо зіма […]...
- Сваты Сваты… ************************************* У даматканай шэрай спадніцы Восень, прыбраная ў завушніцы, Ў гумавых ботах ходзіць ля хаты. Хутка зазімак прытупае ў […]...
- Ёсць нагода Шмат купім гарэлкі і кветак – ахапкі з нас кожны нясе- Няхай жа сябе прыгажунямі сягоння жанчыны адчуюць усе! * […]...
- Красавіцкая навальніца Небу цёмна-сіняму і ветру Скардзіліся чорныя палі: “Сонцам мы вясновым абагрэты, А дажджу даўно ўжо не пілі!” I тады прыйшлі […]...
- Песімістычны верш I зноў хлюпоча ля вакон Дажджыста-шэрая зіма… Куплю, напэўна, парасон, Дый ботаў гумавых няма. Ну і надвор’е, божа мой! Так […]...
- Дадому Гады?, нібы воды імклівай ракі, Адносяць нас ад берагоў, Дзіцячых жаданняў, ад блізкіх сваіх, Ад вёсак ды ад сваякоў. І […]...
- НА БЕРАЗЕ РЭЧКІ Ні стала тут няма – Недзе сесці сватам, Толькі рэчка да берагу Туліцца. “Я нікому, нікому Цябе не аддам”… Хвалі […]...
- Старшына, налівай нам стопкі Старшына, налівай нам стопкі, Норму поўную выдавай! Вып’ем мы за валдайскія сопкі, За балотны прыільменскі край. Вып’ем мы за лясы […]...
- Керч Керч Пясок гарачы, цёплы вецер. Керч. Я тут адзін як і ў жыцьці. Тут можна ўсё. Хоць проста легчы І […]...
- О цуд! О цуд – мяцеліца мяце! Няўжо… ізноўку снегапады? Усё – у пеннай мілаце: і сад пабелены, і грады, і траўка […]...
- У маршрутцы Гэй, мацней на газ маршрутчык, Расцяруш журбу, як лён! Хопіць казак, песень суччых, Брат крыві бензін здавён. Зноў вада з […]...
- Прымаю роды Жалезны стол. Вам так нязвыкла. З усіх бакоў трымаюць вас. Расколваецца ад крыку у акушэркі галава. Што ж, рукі мы […]...
- Выпадак Вайны Выпадак ваенны быў Тату з сынам ён злучыў А патом іх разлучыў Выпадак ваенны быў Была айчынная вайна І прадзед […]...
- Песня наша пра ж сусідКу зь Ну, осцусь Я зь дзед А мне хочеца влепіць вжэ Шося зном. Бо ек Да влад слухаці АідКу сь Да […]...
- Вось i ўсё… Вось i ўсё Вось i ўсё… Вось i ўсё… Ссох-павяў агурочнiк. Зачасцiлi даджы Лiць на мой агародчык. Зачасцiлi даджы – Халадзеюць свiтаннi, Стала […]...
- Сем дзён… і далей будзем разам Хвалі лятуць, А з далёкага воблака Вызірне промень Пагладзіць ёй локаны… Мора бязмежна, А вочы прывабныя Зноўку ў бездань Мяне […]...
- Яня Толькі сонейка раніцай ўстане, З ім квяточны дыван пад сасной, Ўжо бяжыць трохгадовая Яня Адзінютка, сцяжынкай лясной. Маці з бацькай […]...
- Пушок уцякач Ляжаў маленькі камячок, Дрыжэў ад восеньскага ветра. І нібы скрыпача смычок, – Выводзіў жаласнае рэтра. Суседскі хлопчык-малышок, – Катка, які […]...
- Цябе і мяне ня будзе Цябе і мяне ня будзе. Мяне і цябе ня стане. Няхай бы час памарудзіў, Калі спыніцца ня ў стане. А […]...
- Чорная Русь. Пытанне паганца Паганская, Чорная Русь, накрытая белаю плямай. З мячом і агнем не адракуся на зямлі, на небе і нават у яме. […]...
- ЗАПРАШЭННЕ * * * – Ну што, Натхненне? Зноў блукаеш дзесьці? Не дазваляеш мне за вершы сесці. То будзіш сярод ночы: […]...
- 365 Каляндар свой непарушны Расцяруш як воспа твар, Кроплі воска з капялюшу – Паралюш для янычар. Як Ікар зірні на Сонца […]...
- He напісаць з замілаваннем верш He напісаць з замілаваннем верш Пра мой Дняпро, стамлёны і агорклы. Чым ён яшчэ, атручаны, жыве Пад позіркам біблейскай Чорнай […]...