Верш Дзесьці крэмзае скрыпка
Дзесьці крэмзае скрыпка
Будучыні палатно…
Крывацечным і ліпкім
Плёскае ў куфель віно…
Ўсплёскі ўспамінаў ранніх –
Парваная кімсьці струна…
Не ў унісон жадання…
Зноў ты зусім адна…
Нотай, напэўна, лішняй
Быў той растання дзень…
Усё, што мара напіша,
Снег зацяруша ў цень!
Чыстым бы ды на белым…
Ды без былой віны…
Скрыпка катуе смела,
Але ж… без адной струны…
(1 votes, average: 5,00 out of 5)
Ещё вершы:
- Я, дождж і скрыпка Ты са мною пабудзь, летні дождж. На дыханні тваім я сыграю, аж гукі ахрыпнуць… Пойдзеш ты, я пайду. Ну і […]...
- Дзесьці ёсьць, буду верыць заўжды я Дзесьці ёсьць, буду верыць заўжды я, Апантана, да болю ў грудзях. Той агеньчык, дзяўчына сьвятая, Што прыносіць каханьня пах. Дзесьці […]...
- Цень-цень сініца! Добры дзень! Цень-цень сініца! Добры дзень! Жывеш? Сваім званочкам чыстым Зімовым ранкам прамяністым I абудзі і абнадзей! Цень-цень… А ўсё-такі прамень! Цень-цень… […]...
- Дзесьці жаўра ў небе цінькае Дзесьці жаўра ў небе цінькае, Я ж у смерці на краю Басаногае дзяцінства На іржышчы пазнаю. З прагавітымі вачыма, Як […]...
- Ты стаяла ў белым адзенні Ты стаяла ў белым адзенні, Вецер дзьмуў на твае валасы. Адзінота, як цемры стварэнне, У думках блытала галасы. Дзесьці граў […]...
- Неба снегам зямлю кранае Неба снегам зямлю кранае Дзе мiж iмi мяжа – не пайму Ў якi бок мне iсцi – не знаю Свае […]...
- Мы развіталіся з табой Мы развіталіся з табой у ясны сумны дзень, Мы вышлі з кватэры, вярнуліся зноў. Прыметы дрэннай лёг сумны, чорны цень, […]...
- Птушыная песня (Гукаперайманне) Прэч, цень! Будзе дзень! Будзе дзень чараваць. Згінь, сон! Будзе сонца! Будзе сонца цараваць. Ціха-ціха… Ветрык спіць, Буду я гняздзечка […]...
- Скрыпка Над Гародняй выходзіць Сарамліва сонца з-за хмараў. Здалося б, што яго ня будзе Да далёкага лета, Да няпэўнай вясны, Але […]...
- Вiншую з гадавiнаю… растання Віншую з гадавінаю… растання. Грамніцы прамінулі, лёд растануў, і пазакрасавіцкі успамін адкрасаваўся краскай – першацветам. І сонца пакацілася на лета. […]...
- Залата напеву Анатолю Шпількову Залата напеву – зноўку лістапад. Сцішыліся дрэвы – хутка новы лад. І цябе ізноўку памяць агарне – кіне […]...
- У вокны глянеш – снег навокал У вокны глянеш – снег навокал, Галінкі дрэў у задуменні белым, І птушкі прытуліліся да вокнаў, Як да далоні чалавечай […]...
- НЕЗАЛЕЖНАСЦЬ Дзень сягоння ўрачысты, Сцяг вітае ў небе чыстым. Па праспекту парад крочыць, Гараць дзетак малых вочы. Наш арнамент – чырвань […]...
- Восені кладзецца ліст журботны Восені кладзецца ліст журботны На сухія з чэрвеня брады. Неўпрыкмет у вырай незваротны Птушкамі ляцяць мае гады. Прамільгнулі чайкі дзён […]...
- Студзень завірушны Белым снегам, чыстым пухам Прымяце садок стары. Мароз з цеткай завiрухай За ноч абыйдуць двары. Вокны зробяцца сляпымi: Траў дзiвосных, […]...
- Ці верыць? Паверыць бы ў цуд, забыцца на няшчасці… З душы саскрэбсці бруд, не трапіць к зверу ў пашчу. Паверыць у цуд […]...
- Крылы …Ламалі крылы.. Так жа будзе лепей.. Ламалі мары, быццам проста Шкло I душу рылі як дзікі ці вепры Лычом шукалі […]...
- На белым палатне зімы На белым палатне зімы, Дзе дрэў графічныя карункі, Сябе саміх шукаем мы, Нібыта лёсу падарункі. І заканчэння не відно Ў […]...
- А за вясной акрыленай ня ўгнацца А за вясной акрыленай ня ўгнацца, Як не злавіць струмені ручая… Гляджу – Між майскіх сонечных акацый Мільгае постаць лёгкая […]...
- Дождж цалуе вусны Зацвіла каліна, Вішня аблятае… Дзе мая дзяўчына, Шасце дзе гукае? Дзесьці ўсё блукае У густой траве… Мо’ цябе шукае Ці […]...
- Бо фіны з Талачыну, а з Пінску усе кельты! Беларускія ірландцы, Крывіцкія фіны, Нажэрціся ўсе шанцы – Пладовыя віны. Мы не чэхі, мы не немцы, Мы не англа-аўстралійцы, Бо […]...
- Белы бусел у вырай ляцеў Небакраем анёлавых межаў Белы бусел у вырай ляцеў. Прамінаючы гмахі і вежы, У абдымках сцюдзёных залеў. А на крылах бялютка-бліскучых […]...
- СЦЯНА СЦЯНА Цёмна ў мяцеліцу, вецер і снег, Шлях толькі быў – заблудзіў чалавек. Ногі у гурбах, ня чуецца цвердзь, Ў […]...
- БАЛАДА ВАСІЛЯ ЗАХАРКІ (1.04.1877-14.03.1943) Стварыць дзяржаву і не ў ёй пражыць- Такі ўжо лёс, і гэты лёс не чорны. А за вакном у […]...
- Рэха зваленага дрэва На золку шэрым Конік бег – Яшчэ й дугі не відно. На золку гулкім Валілася ў снег На хату будучую […]...
- Цётка Скрыпка грае – сэрца замірае I лучынка свечкаю гарыць… Гэта гранне чуюць ва ўсім краі, Гэта свечка – зоркаю ўгары. […]...
- Снег пры сонцы А снег пайшоў, а снег пайшоў, I гэтак нечакана, З двух лёгкіх хмарак-спарышоў – Зусім неабяцана. Перасмыкнуўся ценем дзень, Ураз […]...
- Восеньскія малюнкі Прыціхлая прырода засынае, Прыносіць лістапад спакой. Апошні ліст з галін злятае, Апошні сведка квецені былой. І ў люстры белае вады […]...
- Мой мір Я спрадвечна жыву ў краіне, дзе мары Пераважна абыходзяць учынкі людзей, Дзе не чутна ніводнага гуку аб справах, Толькі скрыгат […]...
- Ноч на снезе Празрысты снежны бляск У цемрачнай начы Парушыць крок сабак Паўночнай цішыні. Люстэркам ліхтары На снезе зіхацяць. І моўчкі трактары У […]...
- Нечакана падкоціць зіма Нечакана падкоціць зіма і пабеліць маю галаву. А прыпынку яшчэ няма, ды й калі да яго даплыву? Адгучаў маладосці смех, […]...
- БАЛАДА МАКАРА КРАЎЦОВА (18.08.1891-1939) Еўропу снегам замятае Нееўрапейская зіма. Тваю душу ў кулак сціскае Сырая польская турма, Па-за якою скрыпка грае, Як у […]...
- Паэтка Звычайны погляд у мокры дзень, Аздоблены сляпой дажджынкай… і над сталом яе вылучна цень… і вершы, змытыя слязінкай… Яна чакая […]...
- На гасцінцы Чыстым інеем пакрыты На гасцінцы беразняк, Космы густа ім абвіты; У белым снезе маладняк. Свішчуць сані на марозе, Коні рвуцца […]...
- Зноў закружыўся снег Зноў закружыўся снег. I на зялёнае голле, I на ажыўшае поле Сыплецца, сыплецца снег. Шэры, маркотны дзень, Хоць бы расінка […]...
- На мяжы iснага i уяунага На мяжы існага і ўяўнага аблятае мая мара У памерлых пялёстках згасне вясёлка Жук-далакоп збярэ рассыпаныя фарбы? праменні? пыл? Светлячок […]...
- Не вер Такі спрадвек закон прыроды – У поўдні цень найкарацей, А дзень хінецца да заходу І цень, што міг, – усё […]...
- Так! Пад ценем вясла Так! Пад ценем вясла утрапёнай вады вуркатанне, пеннай бурбалкі ўсхліп, – так! Пад ценем вясла – цень на дне, цень, […]...
- Бярозы плачуць Бярозы плачуць… Што ж, паплачце У хмурны, сумны гэты дзень. Над Беларуссю – цень няшчасця, Трывожны і нябачны цень. Вясна […]...
- Арліны храм. Узмежак беразовы Арліны храм. Узмежак беразовы. I твар сялянкі жытна-верасны. Усё ў адным злілося перазове – Нашэсце грому, ласкі і вясны! Шугнула […]...