Верш Язмін
На тваім інтэрнацкім прыпынку
У садах адурманьваў язмін.
“Ты зламай, заламай мне галінку
На ўспамін, на ўспамін, на ўспамін”.
Белым холадам ноч выкіпала,
I да ранку галінка ў акне
Мне ківала, ківала, ківала…
Сны юначыя, сніцеся мне!
Тое свята ў раі інтэрната –
Так даўно, як яго не было!
I на страту паклалася страта!
Гурбы цвету ў садах намяло!
Гурбы люду мяне абступілі,
Неба засцячы ў той старане,
Дзе, заснуўшы на міг, мы прыснілі
Сад юнацтва – язмін у акне.
Ещё вершы:
- Адыходжу я ад вёскі, адыходжу Адыходжу я ад вёскі, адыходжу. Як падумаю, Дык сэрца зашчыміць. Гэту страту адчувае, мусіць, кожны, Гэта страта, мусіць, кожнаму баліць. […]...
- Паламанаело… кры Паламанае крыло… ******************************* Усё не так, як бы хацелася… Я стала іншай і сама… Яшчэ не чутна спеваў верасня, А […]...
- У гэтым доме вокнаў больш няма У гэтым доме вокнаў больш няма, Дар нябёсаў – ўсё пакрылі гурбы. Зачыніла дзверы снежныя зіма, Волю прапявала гукам трубным. […]...
- Знікну. А ўсё застанецца Знікну. А ўсё застанецца: белай завеі лісты, голас касмічнага сэрца, сум лістабою і ты. Ты – незнаёмы, нязнаны… Мара мая […]...
- Язмінавы цвет За вокнамі снег ціхутка ляціць, Мы ж нашу вясну ўзгадаем. Ва ўтульнай кавярні з табою сядзім, Гарбату з язмінам чакаем. […]...
- Не шкадуй Не шкадуй, не смуткуй Ні аб чым, што прайшло: Усе падзеі прадпісаны лёсам. Што было – адбыло, Ва ўспамін залягло, […]...
- Пазнанне Як зморыцца ноч ад кахання, настыне ў тумане язмін і неба даспее світаннем, ты скажаш сціхотна: – Вазьмі, Вазьмі маё […]...
- Мамін кактус ************************************** Калісьці выганяла мама з градаў: – Дачушка, ты стамілася, выходзь! Не слухалася маміных парадаў – Сама сабе накінула аброць… […]...
- Бязлітасны вецер Было спадзяванне на гэту сустрэчу, Што будзе каханне між нас як раней, Але знішчыў мару бязлітасны вецер Мы неразуменне адчулі […]...
- Успамін пра Свята Успамін пра Свята Калі вечар зімовы заўзята Шчэрыць чорныя зубы праз шкло, Ўспамінаецца Боскае Свята, Што ў далёкім дзяцінстве было. […]...
- Ты выйграў Ты выйграў: адзін да трох. Чаго яшчэ болей трэба? Ты выплакаў – колькі мог. Памножыў тугу на неба. Сустрэўся з […]...
- Манная каша Ёсць рэчы, якія змяняюць наш лёс: Сустрэчы з людзьмі і погляд з усмешкай, Кнігі і зоркі, каханне, канешне. …шмат рэчаў, […]...
- Наша вясна Я матыльком ляцеў – к табе на свет. Тваіх вачэй, душы, і шыры сэрца. Як распускаў язмін духмяны цвет І […]...
- На гэтым свеце На гэтым свеце – Дождж і вецер, I зграі змрочныя Аблок. Ды несупынна Сонца свеціць, І адступае Чорны змрок. У […]...
- Туман майго дзяцінства быў бялейшы Туман майго дзяцінства быў бялейшы. Ён плыў над лугам, нібы з Марса карабель. Агонь майго дзяцінства быў ярчэйшы. Ён свеціць […]...
- У пераходзе Зацятыя ў карагодах Бягучай у метро гурбы, Шмат крамаў у пераходах, Дзе кветкі пад густ ёсць любы. Што колераў і […]...
- Там цяплей чым у нас Там цяплей чым у нас… Птушкі ляцяць… Далей ад мясцін, Што прыносяць холад. Туды за аблокі. Дзе ноч засцілае Апошняе […]...
- Прыходзь! Апошнім часам, па вясне, Чакаю ўсё часцей, Калі салоўка распачне Свой спеў – чысцей, чысцей! І ненарокам падштурхне Ўспамін пра […]...
- Сам-насам з Восенню Пані Восень, што са мной вы робіце? Сталасць помсціць маладым гадам. Божа мой — і гэта мне не мроіцца — […]...
- Залаташвачка Мне набяжыць цяплынь на вочы, Калі на памяць наляціць: Машынка швейная стракоча, Ў руках іголка мільгаціць. Свайму малому чалавечку, З […]...
- Ў дзень, калі мяне не стане Ў дзень, калі мяне не стане, Не сумуйце пад “амін”! Нізка вершаў пра каханне Застанецца на ўспамін. На ўспамін… Хай […]...
- Я малюю паветра Я малюю паветра на акне запацелым. Я малюю кастрычнік у вечаровай самоце, каляровыя плямы ліхтаровых сузор’яў, стужкі стомленых вуліц пад […]...
- А ты ўяві, што мяне не было А ты ўяві, што мяне не было, што я толькі сон, летні сон і не болей. Выконвай сваю нудна-шэрую ролю […]...
- Завушніцы Завушніцы Вось табе і шаснаццаць, Імянінны пірог, Госці, смех, віншаванні, Пажаданні дарог. Самых роўных, шырокіх, Шчасця, долі ў жыцці, Каб […]...
- Табе адной Табе адной я нёс пяшчоту, Ды па дарозе разгубляў Сярод сьнягоў, Слаты. Сьпякоты, Сярод пустых размоў, забаў. Прыйшоў незатаптанай сьцежкай […]...
- Крылаты ўспамін Мне часта з дзяцінства ўспамін выплывае: У небе раскіданы клін жураўліны Кругамі блукае, журботна гукае, Згубіўшы, на поўдзень дарогу шукае. […]...
- Я не валодаю мовай Я не валодаю мовай – Мова валодае мной. Чую, здаецца, па новай Гукаў абуджаных строй. Мова мяне вывучае: Хто я, […]...
- За выданні свае я ў адказе За выданні свае ў адказе, Нават дзецям я іх прапаную. Хай чытаюць усе хто чытае Мо падзяку аднойчы пачую… Не […]...
- МАЁВАЯ МЯЦЕЛІЦА Н. К. Сады ад цвету пеняцца, А ледзь павее вецер – Пурпурная мяцеліца Зноў кружыць нас у свеце. Расходзяцца – […]...
- Яблыня Калісці яблыня квітнела, Ківала кронай маладой. У маі вэлюмам бялела, Гудзеў ад захалення пчолаў рой. Але аднойчы падхапіў убранне Мурожны […]...
- Была узрушанасць парыва Была узрушанасць парыва, была даверлівасць цяпла… Любві магчымасць апаліла, магчымасць шчасця апякла. Гарэў, як пацалунак лёсу, на нашых вуснах той […]...
- Навагоднія ўспаміны пра будучыню Успамінамі як пупавінамі мы прывязаны да жыцця. І, сілкуючыся былінамі, самі пішам яго працяг… Уздрыгнём над святочным… чаркамі: з вуснаў […]...
- Балада пра беленькія чаравічкі На Старым Мясце ў Варшаве Склепік стаяў невялічкі, На непрыкметнай выставе – Беленькія чаравічкі. Элька прасіла тату: “Тата, вазьмі пазычку, […]...
- Мара Скарыны Марыў калісьці славуты Скарына, “Ціснучы” кнігі на мове бацькоў: Простаму люду ў роднай краіне Зробіць даступнай ён мудрасць вякоў. Толькі […]...
- БАЛАДА АБ ТАПОЛЯХ Шчыльна таполі шлях абступілі – яшчэ пры Польшчы іх пасадзілі. Дружна віталі кожнага ўчора. і не чакалі: “Звесці пад корань!..” […]...
- Крынічка мая дарагая Крынічка мая дарагая, Куды ад мяне ты ўцякаеш, Не хочаш, напэўна, сказаць, Дзе шчасцейка мне адшукаць? Якое так шчыра чакаю, […]...
- Бараўляны Цяплынь плыла. Язмін квітнеў духмяна, Заціхнуў вецер. Вясна была – Бальніца існавала У іншым свеце. Ялін высокіх Дзве сцяны Хавалі […]...
- Навальніца “Навальніца” Неба-чыстае без хмаркі Без памылкі і памаркі Сонца-ярка-жоўты шар Не дзянек а божы дар Толькі парыць няма спасу У […]...
- Было так радасна і хораша! Было так радасна і хораша! Ты, як агонь, ахапляла горача. Было так дзіўна і цікава! Ты, як вада, мяне абцякала. […]...
- Папрасі ты ў неба зорку Папрасі ты ў неба зорку – хай Сусвет яе адпусціць да цябе ў тваю хату запаліць табе святло Папрасі ты […]...