Верш I тады закахалася хмара
I тады закахалася хмара…
Ў паплавы, ад расы прамяністыя,
I ва ўсю Беларусь маю чыстую,
У мары бору, ў палёў абшары.
I заплакала ад кахання,
I слязою чыстай абмыла
Усе абшары зямлі маёй мілай, –
Ўсе калыскі яе і магілы,
Усе змярканні яе і світанні.
I пад птушак зялёны гоман
Нарадзіліся для абшараў, –
Плод кахання бору і хмары, –
Мой Дняпро, і Бяроза, і Нёман.
Ещё вершы:
- Тады, калі пад дыванамі жніўня Тады, калі пад дыванамі жніўня, Прыўкрасна-памаранчавых удзень, Пад покрывам пяшчотным ліўня Абудзецца сустрэчы нашай цень, Ты, скінуўшы адзенне, дзіўным птахам […]...
- Паэты паміраюць тады Паэты паміраюць тады калі першы раз заблудзіць жывое слова і разаб’ецца пшанічнае рэха аб камень Паэты паміраюць тады калі ўсміхаецца […]...
- Кахання сад і ластаўка вясны I дождж, і гром, і несціханы вецер, I першы клейкі лісцік выразны! …Абуджваюць балючае дасвецце Кахання сад і ластаўка вясны. […]...
- …І тады закрычаў. І роспачны крык …І тады закрычаў. І роспачны крык праз храмы канфесій, праз выбухі й кулі вырваўся ў космас і ў вечнасці знік. […]...
- Хмара Поглядам стомленым абгляджу Чараванае наваколле. Жывых сярод не знайду Адтуленых цемрай няволі. Табе падаецца гэта жыццё, Іскрыстасмць знаходзіш у слове. […]...
- Я вярнуся к табе на світанні Я вярнуся к табе на світанні, Ты мяне зразумееш наурад. Я з пакутай сустрэну маўчанне, Ці ты рад, ці зусім […]...
- Памрэш не тады Памрэш не тады, Калі рукі складзеш На покуці. Памрэш – Калі сэрца тваё Перастане балець За сірот, за нямоглых, За […]...
- Былі тады – ноч Былі тады – ноч, Ты ў слабенькім паркаліку, Арэшнік Ды я, грэшнік. А зоркі ўсе стаялі, як адна, У возеры […]...
- Намалюе бел-чырвона-белыя карціны з першымі бусламі тады сэрца Першыя ідуць шляхам вайны, А другія застаюцца дома. Пешшыя і вершнікі вясны Сцежкамі выходзяць супраць лома. На лясных дарогах людажэры […]...
- Нашым сынам Не гаруйце, хлопцы, Што нарадзіліся позна, Што замест рамантыкі – У вас нуда граматыкі. Вы яшчэ на подзвігі Атрымаеце позвы, […]...
- Тады і не боязна піць Увогуле п..здзец зноў нейкі, Для добрых сноў знайсці дзе лекі? У Google пагляджу як нашыя ў хаккей Згулялі, ці акэй? […]...
- Стаяла хмара нерухома Стаяла хмара нерухома У жыце спелым. Ад першага удару грому Аж пачарнела. Гром пахіснуў яе, пасунуў, Разгойдаў жыта… Павеяла цяжкім, […]...
- Восень ідзе па палетках Восень прыйшла ў Беларусь Ў родныя нашы абшары, Птушак чароды нясуць Лета скрозь шэрыя хмары, На развітанне лятуць У небе […]...
- Маці (акраверш) Мае сонца, што будзе свяціць мне заўжды, Абуджаць на світанні святлом сваіх промняў. Цеплыню яе рук буду помніць й тады, […]...
- У векавечнай бацькаўшчыне клёны У векавечнай бацькаўшчыне клёны Нячутна пачынаюць аблятаць На рыжую траву, на мох зялёны, На весніцы, на ціхі стаў, на гаць. […]...
- Мароз Іду я, сняжысты, ўсясільны, Па сцежках-пуцінах пустых, I ночкай і днём безупынна Пільную абшараў сваіх. Бязмежна, ўладарна паную Пад сховаю […]...
- Асеннія кветкі Нібы гараць вяргіні, аксаміткі, Хоць кожны міг падлічаны зімой. Халодным ранкам іх галовы ніклі, А ў ясны дзень чакалі сонца […]...
- Вясна (урывак) Ой, вясна, ой вясна! За душу мілей, – З табой доля ясна, З табой жыць весялей! Як з’явілася ты, Лес […]...
- CВЯТЛО МАЛАДЗіКА Ночка чыстым аксамітам Лес зімовы засцілае. Шлях да зорак, менавіта, Маладзенькі месяц знае. Малады і вельмі тонкі, Зноў хаваецца за […]...
- Бэз Фіялетавым воблакам ты прыплыў пад акно на світанні. Фіялетавым сном, фіялетавым сумам туманным. Ты вісеў, ты квітнеў, ты чакаў з […]...
- ГОМАН ГОМАН Разняволенасць, лёгкі ветрыка шум, Пах квяцістага, цёплага лета. У паветры разтомленым калыхаецца сум Між ружова-чырвоных непадробных кветак. Ветрык хваляй […]...
- Адзіная зорка у небе гарыць Адзіная зорка у небе гарыць, З кім можна з адкрытай душой гаварыць. Цябе я з маленства начамі шукаў, Табе спавядаўся, […]...
- Ці трэба пра гэта пісаць? Лепш стаць дрэнным паэтам, Чым ні кім не стаць у жыцці. З дрэнным вершам застацца лепей – Чым застацца з […]...
- Вятры-муэдзіны Хай неразумныя выкрыкі птушак Хтось лічыць музыкай лепшай, адзінай… Слодыччу пояць вар’яцкія душы, Выюць у шале вятры-муэдзіны. Выюць, склікаюць сталёвыя […]...
- Клёны Над хатамі светла-зялёны Клён – сонца паўдзённага брат… He ў лес наш спяшаюцца клёны, Яны ўсе чамусьці ля хат. Як […]...
- Вечар у Міры З дачкою мы адчулі – тут сябры. Нас сабралося шмат, у пакоі цесна. Пілі гарбату і спявалі песні У незабыўны […]...
- З табою застануся Ужо шаснаццаць год Жыву на Беларусі. Шмат тут фарбаў і даброт, І я ёй ганаруся! Люблю прастор тваіх лугоў, Журчанне […]...
- Прамяніся ярчэй і ярчэй Прамяніся ярчэй і ярчэй Ды звіні ўсё званчэй і званчэй, Наша простае, шчырае слова – Беларуская мова. Нізавошта не скажаш […]...
- Адцвілі ў полі кветкі Адцвілі ў полі кветкі, Зжалі жыта камбайны, Сталі голымі палеткі, І прыйшлі к нам халады… У небе шэрым бродзяць хмары, […]...
- Подых вясны Чароўны дзень вітае золак І птушак гоман заліўны, Трымценне тоненькіх галінак На цёплым веснавым вятры. А хмаркі носяцца па небе, […]...
- СЛОВЫ ПРА ВЕЧНАЕ – “AVE MARіA…” На Свята Ахвяравання Панскага (Маці Божай Грамнічнай) Вецер пяе, кліча птушак у вырай, Мокрае лісце – жоўтым у дзверы. Словы […]...
- Я не магу не сніцца Вам Я не магу не сніцца Вам, Калі іду ў начное поле, Дзе лёс глядзіць вачыма болю… Я не магу не […]...
- Азёры За полем, за пожнямi, борам Сiнеюць абшары азераў. Так хочацца iм пакланiцца Сцюдзенай вадзiцы напiцца. У iх акунуцца i ў […]...
- Арыстакратка Лёс мяне сцежкамі радасці вёў, Вёў да цябе на спатканне, Ты – беларуска, ты – нашых краёў, Арыстакратка кахання. Гэтак […]...
- ЗЕЛЕНАВАТЫ ВЕРШ ЗЕЛЕНАВАТЫ ВЕРШ Ты захаплялася зеленаватым снегам, Што дзіваваўся позна на змярканні – У сэрцы трапятаў юнацкім смехам Зеленаваты блеск вачэй […]...
- Загад Ураджай шумлівы на палёх, лугі, і рэкі, і азёры, і магутнейшы бор ад бору – ўсё гэта даў нам добры […]...
- На партызанскім аэрадроме Навокал цішыня. Толькі чутна, як зрэдку Каласы зашумяць На шырокім палетку. Зашумяць і паклон Хіляць бору старому, Дзе прапелер відзён […]...
- Раскалолася ціша – тах!! Раскалолася ціша – тах!! – толькі рэхам ноч адгукнулася. Трапятнулася ты, з ціхім – ах! да мяне сама прыхінулася. Шумна […]...
- Зялёны парасон Зачыняеш зялёны парасон І ўзнімаеш галаву да сонца… Ты ўжо ведаеш, што слёзы неба Высыхаюць на шчаслівым твары. Закрываеш блакітныя […]...
- Ну вось, ты састарэла, восень Ну вось, ты састарэла, восень. Даўно твой сумна-шэры ўбор Пад раніцу мароз курносы Кранае лёгкай сівізной. Выслухваеш папрокі, кпіны, Хаваеш […]...