Верш Скарга на бабра

З суседам скаргу напісалі,
І ваўку мы адаслалі,-
“Абіжая нас бабёр,
Адабраў дарогу, двор.
Дарогу ту пацук купіў,
Ен бабра ўгаварыў,
А бабёр яму прадаў,
Невядама, колькі ўзяў.
Па дарозе мы хадзілі,
Там калітку сгарадзілі,
А цяпер нам не прайці,
Вельмі ж цяжка абайці”.
Воўк наш скаргі не чытае,
Скаргі лісам даручае.
Лісы скаргі там чытаюць,
І бабру іх дасылаюць,
Каб бабёр іх разабраў,
Сам сябе і пакараў.
Бабёр скаргу атрымаў,
Ён сябе не пакараў,
Сваё пуза пачасаў,
Дый адпіску нам даслаў.

Пакуль праўду нам дабыць,
Трэба доўга воўкам выць.
Дык штож гэта за улады-
Не дадуць калітке рады,
Аддавай яе, а то……
Мы напішам у суплато.

(1 votes, average: 5,00 out of 5)

Ещё вершы:

Пра Бабруйскага бабра. ( байка) Зьявіуся ў горадзе бабёр, І на жыхароў папёр, Калі воўк авечак краў, То бабёр не заўважаў, Капусты ліст заяц сцягнуў, […]...

Дар ма Па-беларуску *дар ма – гэта слова “дарма” наўмысна падзеленае пустэчай на не зусім дарэчнае словазлучэнне … Вайна бесконцаю бывае. Не […]...

91 см Кожны дзень прачынаюсь і бачу Свае вочы, далоні і вусны. Быццам помер, але я не плачу, Атрымаў невялікія плюсы. Ёсць […]...

Той дзень прапаў і страчаны навекі Той дзень прапаў і страчаны навекі, Калі ты не зрабіў таго, што мог; Калі не паспрыяў ты чалавеку, Няшчыры быў, […]...

Горад сляпых Ці могуць дарогу знайсці невідушчыя, Што бродзяць у цемрыве ісцін падманных? Навобмацак ходзяць, Грувасцяцца лбамі, І лезуць на сцены, таму […]...

Прытча “Люстэрка і шкло У бацькі неяк сын спытаў: – Чаму – у беднага бываю – Ен сам багацця не прыдбаў, Але хоць як […]...

Далёкі паўстанак Часта сніцца мне ціхі паўстанак у полі, Той далёкі паўстанак, дзе, можа, вякі Узвышаюцца ў неба густыя таполі – Не […]...

Фотаздымак матыля Намерыўся, пайшоў і наздымаў. Прынёс, зірнуў і лепшую адбраў. Шэп, роў, да кропка белага і чорнага – Кроп, выразнасць, крывыя […]...

Разам з народам сваім застануся Разам з народам сваім застануся – Гору дамо мы рады, Дайце дарогу маёй Беларусі Да ПРАЎДЫ! Ні перад кім мой […]...

Гуляй, беларус! Гуляй, беларус! Што табе застаецца – Магiлкi бацькоў ды гарэлкi глыток. I покуль не зломлена воля ў сэрцы, Жыве Беларусь… […]...

Марш Як быццам вольнае паветра малюе ў Гомлі мімаходзь. Калона каля кіламетра, скрозь абыякавасці нетры гучала моцнае: “Сыходзь”. Не злодзеі, народ […]...

АДСУТНАСЦЬ АДСУТНАСЦЬ Вось ёсць, а ў момант і мяне няма, Як змены пораў года, а цяпер зіма; Народжаны любімаю вясною Я […]...

Восень і маладзік Разгараецца балота- Мох пястуе журавіны, На рэпітыцыі адлёту Журавы ў небе клінам. Гарбуз за плот учапіўся, Пуза звесіў да зямлі, […]...

Пануе юр над чалавекам Пануе юр над чалавекам, Блазнуе, шэпча наўпрыскок І дух яго стрыножыць мкнецца, Адзець старэчым паліто. Юр заўсёды маладзіцца, Такім застанецца […]...

Паэту Ты зберагла мяне ад нечаканай сустрэчы, Што павінна адбыцца была ў той вечар, I знiкла, пакiнуў “I will remember you” […]...

У дэльфінарыі За якія такія правіны Пакараў нечакана іх Бог: Гадаванцы бязмежых дарог – У басейне сумуюць дэльфіны. За служэнне – спагаду […]...

Як гэты свет, як і сябе, хутчэй Як гэты свет, як і сябе, хутчэй Прыдумаў кожны сам сваё каханне. Адчуўшы шэпту цёмнае дыханне, Бяссонніцу спакушаных вачэй. Страх […]...

Дваістасьць Дваістасьць быцьця, бы дваістасьць зьмяінага джала, І кожная з праўда процілеглых сябе паказала, А кожны двуногі малюе сусьветы між імі, […]...

Раз-пораз ўвечары схiляю галаву Раз-пораз ўвечары схіляю галаву, Калі чарговы раз праходжу ля бажніцы, Бы неўсвядомлена я сам сябе маню, Нібыта гэты жэст паменшыць […]...

Я прасіў Я прасіў: Заблудзіся ў душы! Я маліў: He ляці з пачуцця! Ты стрыжом Ля акна пакружы Над маім Вадападам жыцця. […]...

Расправа Хістаецца бяроза ў двары, Выкручвае галіны-рукі вецер, Гне тонкі стан да самае травы. За што такая кара ёй на свеце? […]...

Сціпласць Не трымаю я страфу, Рытму я не знаю, Усе кажуць:фу-фу-фу, Я – сяджу-бухаю. КапытОм не б’ець Пегас, Не прыходзіць муза, […]...

Балада дабрыні Расла нічыя сярод поля шырокага дзічка старая ўдавой адзінокаю. Вятры яе рукі круцілі, ламалі. У слоту дажджы, нібы пугі, хвасталі. […]...

Мне кажуць Мне кажуць на зямлі ўжо мір І ўсе сябры. Мана! Вакол забойствы, крадзяжы… Вайна, вайна, вайна. Вайну вядзе сусед з […]...

Мір і вайна І колькі чалавек не сумаваў, Назаўтра ўсё адно будзе не кепска. Хоць душу д’яблу ён прадаў, Да цеплыні, дабра цягнецца […]...

Як тырчыць! Генадзю Бураўкіну і Людміле Дзіцэвіч Як дастаў мяне рэдактар ушлы! Кажа, што не так мой верш гучць, І усізмы ў […]...

Дождж, не плач!.. Я з табою сумую Дождж, не плач!.. Я з табою сумую. Свае слёзы мне ў шыбы не лі. Я ж слабая – сябе не […]...

Ты ўцякла ў мае сны Ты ўцякла ў мае сны, а імя – засталося, каб, адрынуты, сэрцам не згас без пары я. Сярод іншых пяшчотных […]...

Ні першы, ні апошні Ні першы, ні апошні на прамежку жыцця, на скрыжаванні поглядаў мая дарога – сумленне і цішыня. Я назіраю за паветрам, […]...

Сэнс жыцця Спазнаць ты хочаш сэнс жыцця, Ці ты смялей за ўсіх? Абраў ты свой адзіны шлях, Не той, як у другіх. […]...

Апошні гук Апошняя хвіліна, хвілінка, хвіліначка, апошні позірк у родную даль… і смокча так дужа пад лыжачкай, але хутка заб’юць, і не […]...

ЗІМНІ ЛЕС Сасновыя галінкі Гуляюць са сняжком, Ссыпаючы іскрынкі Гуллівыя цішком. На дрэве пакалечаным, Ўчапіўшыся за сук, Хваробу дзяцел лечыць: Дзе ж […]...

Ня зломак О, Інтэрнэт! Ты мой настаўнік. З табой ня толькі марна час губляю, але і веды набіраю Спачатку зрабаваў мяне, але […]...

Я малым вельмі так любіў Я малым вельмі так любіў, Як сцямнее прысесці на ганку, І глядзець, углядацца ў нябесны кацёл, Зазірацца да самага ранку. […]...

Са мною нешта адбылося Са мною нешта адбылося Як сорак год мiнула мне Як птушка, сэрца узнялося Як быў я ў роднай старане Я […]...

ЧУЛЛІВЫ СВЕТ ЧУЛЛІВЫ СВЕТ Як змог ты сатварыць каханне, Прыдбаць хоць некалькі сяброў – Знаць выканаў наканаванне, Дарогу да сябе знайшоў. Суетнае […]...

Нервы Позна! Выйшлі з-пад кантролю. У стыхію сваю ўвайшлі, увайшлі ў сваю ролю, сябе, сілу сваю знайшлі. Позна! Разышліся нервы. Пачынаюць […]...

Прапанова У палоне шаблонаў галоўнае – захаваць ўсё сваё ўласнае, зразумець, што яно прыгожае і адчуць у глыбіні нешта важнае. Няхай […]...

Бабровыя слёзы Бабровыя слёзы Глядзіць двума стваламі стрэльба ў бабра спалоханыя вочы – і просьба ў тых вачах: “Не трэба!”, і звера […]...

Кожны сам за сябе Кожны сам за сябе. Не чытай мае вершы, не трэба. У гадзіну цяжкую я мушу застацца адзін. У нябёсаў прашу […]...