Беларуская паэзія

Вершы на беларускай мове



Верш Хмяльны эдэм

Быу вечар цемны, нейкі дым.
Паверыу у бога я тады.
Валокся у дошку пьяны,
А тут Пятрусь у дугу з Іванам
А выпіць…. больш чым жыць
– Не кінь нас бог дапамажы!
– Дагнацца б дзе, ды яшчэ рана,
– Айда на бровар да марьяна!
Вось ланцугом утраіх ідзем,
Іван павадыром вядзе.
У лясным той бровар гушчары,
Гадзін блукаем мо са тры.
А выпіць… больш чым жыць.
– Не кінь нас бог дапамажы!
– Ці дойдзем сення мы? Наурад!
Ды ланцугом ідзем назад
Пятрусь тут слезна – Знік ен дзе?
Апошнім быу цяпер вядзе.
А выпіць… больш чым жыць.
– Не кінь нас бог дапамажы!
Раптам агонь, палаюць дровы.
То родненькі наш бровар.
Марьян частуе, лье, мы пьем.
– Вось дзе ен есць хмяльны эдэм!!!
Каб не малітвы, ды не бог,
Нихто б нам больш не дапамог.

1 Star2 Stars3 Stars4 Stars5 Stars (1 votes, average: 5,00 out of 5)

Верш Хмяльны эдэм - Уладзімір Гайдук