Беларуская паэзія

Вершы на беларускай мове



Верш Па завулках старой Гароднi

Па завулках старой Гароднi
Паўз муроў яе цагляных
Валачыўся я знову сёння
Ўсхваляваны, што бачу iх

Нешта ёсць у цябе, Гародня
Нешта ў Нёмана хвалях ёсць
Блаславенне i мiр Гасподнi
Адчувае тут кожны госць
. . . . . . . . .
А бывала, ад’едзеш трохi
У раёны, дзе людзi спяць
Дык пабачыш – нямым папрокам
Забудовы з бетону стаяць

А мiж iх – ўсё iрвы i ямы
А мiж iх – арматура тырчыць
Што адметнай такой праявай
Па краiне ўсёй дзеранчыць

Гэта водгук часоў савецкiх
Тут Гароднi амаль няма
А што назвай яе завецца
Чырванее яна сама

1 Star2 Stars3 Stars4 Stars5 Stars (1 votes, average: 5,00 out of 5)

Верш Па завулках старой Гароднi - Уладзімер Гардзейка