Верш Ледзь знясілю, захварэю

Ещё вершы:

1. Яшчэ хлапчук спазнаў ледзь-ледзь Яшчэ хлапчук спазнаў ледзь-ледзь Соль словаў запаветных, Яшчэ яму расці, сталець, А маці шые ветразь. Мінаюць доўгія гады Ў турботах […]...
2. …Імглісты прысак ледзь ліпеў Імглісты прысак ледзь ліпеў, на ўзмежку пасвіліся коні, мой бацька спаў. А я сядзеў, забыўшыся зусім на стому. На грудцы […]...
3. Зямля ўжо ледзь трывае нас Зямля ўжо ледзь трывае нас. Калі ж здараецца з ёй штосьці, На ўсе пытанні ёсць адказ: Не ўладары мы тут, […]...
4. Ледзь чутны спеў у цішыні Ледзь чутны спеў у цішыні Скляпенняў велічных сабора. Журба, надзея і пакора Лунае ўзнёсла ў вышыні Самотна, быццам плач пра […]...
5. Ад любві да нянавісці – крок Ад любві да нянавісці – крок. Як зрабілІ, так і адышлі Ў адзіноцтва – ад Бога урок, Каб адзін аднаго […]...
6. У вечар веснавы дымок ледзь кавы ўецца У вечар веснавы дымок ледзь кавы ўецца, Суцішэў дождж, і просінь як адліга. Вось першая заззяла зорка і, здаецца, Для […]...
7. Я захварэю на цябе крыху Я захварэю на цябе крыху Ты нават гэта не заўважыш інакш зусім я не магу, Бо маё сэрца мне так […]...
8. Дзе просьбаю, дзе ледзь не з плачам Дзе просьбаю, дзе ледзь не з плачам, з надзеяй выйшаўшы з варот, чатыры цяжкія задачы яна рашае кожны год. Вясна […]...
9. Алілуйя любві Нам Хрыстос паказаў Новы шлях на Зямлі І жыццём даказаў Алілуйя любві. Покуль я – інструмент У Хрыстовых руках, Недарэчнасці […]...
10. Беларус Я маю тут вялікі дар, Я маю тут буйны хаўрус, Сваёй зямлі я гаспадар, Сваёй зямлі я беларус! Я маю […]...
11. ДАРАДЦА ВЯСНЫ Вясна — як сам, як свае гады. Пасля зімы душа ледзь-ледзь не плача, бо на радзіме зноў цвітуць сады, сады […]...
12. Ты пакліч мяне. Пазаві Ты пакліч мяне. Пазаві. Там заблудзімся ў хмельных травах. Пачынаецца ўсё зь любві, Нават самая простая ява. І тады душой […]...
13. Лэдзі на сінім кані На ледзяным вакне Трызніцца далягляд… Лэдзі на сінім кані Ноччу спусцілася ў сад. Пары пярлінавай плынь Воблакам з вуснаў ляціць, […]...
14. Кажуць – памёр Кажуць – памёр. Нечакана… ў бальніцы. Ноччу. Амаль ужо суткі таму. З ныркамі нешта і сэрцам. Сястрыца Кропельніцу ледзь зрабіла […]...
15. Незабудка Сяду я ля незабудкі. Яна ціхенька спытае: – Гэты мілы нам куточак будзеш помніць, абяцаеш? – Не забуду, незабудка, я […]...
16. Не будзі мяне раніцай Не будзі мяне раніцай, родная. Буду бачыць я сон пра жыццё, Дзе краіна, ад глупства свабодная, Прарываецца скрозь забыццё. Дзе […]...
17. Хачу не думаць пра цябе Хачу не думаць пра цябе, Не ўспамінаць цябе ніколі… Ды Бог палёгкі не дае – Сціскае сэрца тым жа болем… […]...
18. Гарлінка Гарлінка. Шызы голуб, галубе, гарлінка мая, Нада мною, каго ты клікаеш? Мабыць тых, каго з нашага роду няма, Мабыць, бацьку […]...
19. Пераклад санета 100 У. Шэкспіра Ты, Муза, дзе? Чаму цябе няма З тым, хто тваёй магутнасці выток? Няўжо натхненне страчваеш дарма На спеў пусты – […]...
20. У сцямнелых нябёсах У сцямнелых нябёсах, што свецяцца, як мільён светлячкоў над зямлёй, заблукала малеча-мядзведзіца у трох зорках ад маткі сваёй. Памігцела і […]...
21. Як я, родныя, вас ні люблю Як я, родныя, вас ні люблю, у часіну, што мне невядома, я аднойчы пакіну зямлю і нарэшце вярнуся дадому. Уздымуся […]...
22. Вецер гольле гайдае паволі Вецер гольле гайдае паволі, Раве, стогне, ледзь-ледзь шапаціць, Ці віхуры кідае над полем, Пластык, сьмецьце уздымаючы ўвыш. Альбо моўкне ўраз […]...
23. Куды ісьці? Куды ісьці? Замкнёна ўсё наўкол! Ані няма у сьвеце гэтым шэрым. І сярод жыткі хвіля – быццам кол – працяла […]...
24. Назаўжды з Беларуссю Зелень ніў і лясоў, Рэчак сінь і азёр Глыбіню, чысціню – Я у сэрцы нясу Гэту нашу красу, І ніколі […]...
25. Сюды цябе ўпусцілі Сюды цябе ўпусцілі па знаёмству, сюды цябе ўпусцілі па любві. Твой абавязак – перадаць патомству агонь жыцця, які ў тваёй […]...
26. Радзіма мая дарагая Радзіма мая дарагая, Ты ў шчасці жаданым жыві! Я сэрцам табе прысягаю Ў шчырай сыноўняй любві! На рэках шырокіх і […]...
27. Сьмецце на зямли Золата зляцела, бурштын и медзь. Дрэвы голыя не сьмела калышуцца ледзь-ледзь. Ператварылася каштоўнасьць у сьмецце на зямлі. Часовае значэнне, годнасьць […]...
28. Твайго палону прагну я Твайго палону прагну я – He адпускай мяне, работа. Хай дыхае у твар спякотай Ралля суровая твая. Адно на ёй, […]...
29. Верш пра белы наліў Белыя яблыкі, першыя яблыкі лета, са скурай пяшчотнаю, бы ў немаўляці, хрусткія, як белы зімовы сьнег. ваш водар мне не […]...
30. Старэчая любоў “Старэчая любоў”… Нашто такія словы?! Пакуль кахаеш ты, гадзін не лічыць лёс! Калі дзеля любві на подзвігі гатовы, Хай не […]...
31. Дотык да зямлі На дрыготкіх вазах рыпелі мы. У ракеты запрэглі час. Колы лёгкія і прапелеры, Нібы лёкаі носяць нас. Даль праз шыбы […]...
32. На маёй Зямлі На маёй Зямлі л’ецца Свет з Нябёс Тут чакае нас толькі добры лёс Узнімуся ў высь Мары крыламі Над мясцінамі […]...
33. Жыццё — Чалавеку! Прысвячэнне: “Любай жонцы на нараджэнне нашага сына” Паглядзі як святло з тых маленькіх вачэй бруіцца душы, што шырэй за Сусвет. […]...
34. ГАННЕ Ледзь мільганула ты, як ў небе знічка, Адметны след пакінуўшы ў жыцці- Сваю із рук я выпусціў сінічку, Каб зорнае […]...
35. Пераклад верша Henry David Thoreau Нязменны той, хто праўду любіць, На ёй адной трымае вочы, Бо хто душы маной не згубіць, Той і да фальшы […]...
36. Дзень асенні змаўляецца з бабіным летам Дзень асенні змаўляецца з бабіным летам: Пералічвае золата ў шатах бяроз І страсае падатак – жывыя манеты – За гадзіны […]...
37. На адлёт гусей Заклінаннем неба Гэты клін гусіны Затуманіў вочы Восеньскаму дню. Тут дзяўчо Хатыні Ўслед яму махае Хустачкай пунсовай Вечнага агню. І […]...
38. Ўсё цякуча ў свеце гэтым За перыметрам падзеяў ардынарнаю катрынкай, паслядоўна дні з гадамі і стагоддзямі сплылі, і пластамі напласталі з трылабітамі ў абдымку людзі […]...
39. Дакраніся чулаю рукою Дакраніся чулаю рукою Да мяне… Затулі ў апошні раз каханнем Ад бяды… Мо запомніш ты мяне такою А мо не, […]...
40. Скрутак Тук, тук, нехта грукае ў дверы. Хлопец бачыць у вочка сваёй кватэры Як босая дзяўчына скрутак трымае “Ўпусці мяне.” А […]...