Верш Ізноў мне не спіцца
Ізноў мне не спіцца…
Што гэта такое?
Душа-шаляніца
Дзяўбе неспакоем.
Сляпая ж, здаецца,
Ды глуханямая,
А беднае сэрца
Назолай праймае.
Трымаецца строга
Няўмольнай суддзёю
І голасам Бога
Гаворыць са мною:
Ўпікае за штосьці –
І зноў паглядае:
Якая я ў злосці,
У страсці якая.
Ускрыўшы рашуча
Мае недахопы,
Належнаму вучыць
На мове Эзопа.
І што ні пытанне,
Пачуцці турбуе:
Ці маю каханне?
Ці светла жыву я?
Ці там я і тое
Збіраю багацце –
Істотай святою –
Жанчынай і маці?
Ці сэрцам сваім
Саграваю кагосьці,
Спяваючы гімн
Мілаце й прыгажосці?
І гэтак, дурніца,
Амаль да світання…
Заснуць бы… Не спіцца…
Няма ратавання…
14.03.2012
(1 votes, average: 5,00 out of 5)Ещё вершы:
- Ізноў Ізноў. Сэрца зноўку знак адчула: Ты мяне ізноў завеш, Успаміны ўскалыхнула, Чымсьці адгукнуцца перш. Думкі цешаць памяць сэрца – І […]...
- Прэзідэнту не спіцца Прэзідэнту не спіцца. Сорамна Прэзідэнту за свой народ. Як магла кучка злобных ворагаў Яго ўзвесці на эшафот?.. Так падставіць, нібы […]...
- Ізноў прыйшоў я на ускраек бору Ізноў прыйшоў я на ускраек бору – Я тут не быў пасля зімовых сцюж. З прыемнасцю ўдыхаю пах чабору – […]...
- Мне сягоння зусім не спіцца Мне сягоння зусім не спіцца… Сэрца поўнае яснаты. Два пярсцёнкі і завушніцы – гэта ўсё, ў чым адзета ты. Пазірае […]...
- Снег і дождж, ізноў слата імжыцца *** Снег і дождж, ізноў слата імжыцца, Голы клён ад холаду дрыжыць, Пэўна, трэба сэрцам далучыцца, Каб усё вось гэта […]...
- Жанчынай Бог мяне ствары Жанчынай Бог мяне ствары, Жанчынай буду да сканання. Ён у душы маёй адкрыў : Пакуту, смагу да кахання. Як роза […]...
- Ізноў патрапіў пад летні дождж А неба па квадратах, хвастала як з вядра, страляла аўтаматам разрэджанага шкла. Іржала звонка лета, Ў асфальт стучэў гарох, і […]...
- Душа ізноў шукае словы Душа ізноў шукае словы, Каб на ўспамін зарыфмаваць Непараўнальны пах ліпОвы – Зямлі і неба благадаць. Глынеш раз-пораз дзеля спробы […]...
- Не спіцца Ну вось і Спас прайшоў арэхавы… Туман хусцінкай над вадой, А неба зоркамі-прарэхамі Ізноў спрачаецца з імглой. Гуляе месяц па-над […]...
- Ты ізноў стаў маім кашмарам Ты ізноў стаў маім кашмарам І цяпер ты прыходзіш не ў сне, І прыносіш канец маім марам І таму, што […]...
- Ізноў заплакалі снягі Ізноў заплакалі снягі Пад жаўруковы спеў дрыготкі. Аднавяскоўцы смаляць лодкі. Паўзе вада на берагі. У зацішку схуднелы кот, Угрэўшыся, не […]...
- ***Палоніць музыка тваіх вачэй Палоніць музыка тваіх вачэй, нібы вясёлка пасля шчодрай навальніцы. А голас твой – як мілазвонная крыніца: ён песняй жаўранка – […]...
- Як светла ад Мары да Мамы вяртацца Як светла ад Мары да Мамы вяртацца З загоеным шчасцем дахаткі, дамоў. І везці ля сэрца маленькую братку, На ганак […]...
- Жаданне Які цудоўны сёння вечар, Зоркі ззяюць у небе начным, Дрэвы ў садзе калыша вецер, А я жыву жаданнем адным, Ізноў […]...
- Абяцай Абяцай, што ў Ашмяны прыедзеш Ты ізноў на наступнае лета. Хай яшчэ падзівяцца суседзі Тым, як павай плывеш ля мяне […]...
- Пераклад санета 91 У. Шэкспіра Ўсе чымсьці ганарацца: радаводам, Ці талентам, ці поўным кашальком, Ці сілай, ці адзеннем – самым модным, Ці добрым ганчаком альбо […]...
- Т. Б. М Веру ў вачах тваіх сініх чытаю. Верас, рамонкі, валошкі збіраю. Дзеўчына, розумам, сэрцам – я твой, Муж, абаронца, сапраўдны герой. […]...
- Вясенні дзень Вясенні дзень расправіў крылы, Як быццам птушка, мякка прызямліўся, Ізноў прырода набірае сілы, Трывожыць нас, каб кожны абудзіўся. І чалавек, […]...
- БАЛАДА ПЯТРА КОНЮХА (8.03.1910-14.07.1994) …Па мястэчку Турэц ты ідзеш малады І гармонік з табой пяе на ўсе лады. І мястэчку да ранку цяпер […]...
- Парасткі мелодый Парасткі мелодый… ****************************** А я вандрую, як заўсёды – Сядзець на месцы ні з рукі. Збіраю парасткі мелодый У каляровыя […]...
- Кажуць, сёння на вершы – не мода Кажуць, сёння на вершы – не мода. Ды я надта аб тым не тужу. Бо яны мне – выток асалоды […]...
- Навальніца ў думках Побач. Ноч. І толькі мне не спіцца. Шыбы рве неўтаймаваны вецер. Адчуваю: хутка навальніца. Навальніца ў думках… і на сэрцы. […]...
- Перад табой не стану на калені Перад табой не стану на калені, а мо і стану, плюнуўшы на ўсё. ды ўсё ж мае пачуцці не змярцвелі, […]...
- Вазьму аловак і паперу Вазьму аловак і паперу, Пачну пачуцці рыфмаваць. Усё збалелае даверу Лісту, не здольнаму змяняць. Няхай у словах застанецца. Мо апасля, […]...
- БАЛАДА ПЯТРА КРАЧЭЎСКАГА (7.08.1879 – 8.03.1928) Прага. Альшанскія могілкі. Светла Сцежка вядзе праз гады і праз лета Зноў да цябе, быццам бы да […]...
- Настрой Дні залатыя – Бліскавіцы. А я у смутку патанаю. Жыву самотна, Як Авідзій Калісьці на Дунаі. І плачуць стомленыя зрэнкі […]...
- Яго вочы поўныя сумам Яго вочы Поўныя сумам Цалавала поўня Сяйвом бляклым. Яго рукі Моцныя ноччу Абдымалі мроі Ёй асвячоныя. Яго ногі За дзень […]...
- Сярэднявечча Сярэднявечча… Поўнач Англіі… Дарога… Ускрай абочыны ледзь цягнецца жабрак… Выходзіць з лесу Робін Гуд… І мех у ногі Шпурнуўшы беднаму […]...
- Апафеоз Чарговая дзяўчына Знікае ў небыцці. Якая прычына Заставіла ісці? На пошукі лепшага лёсу, Які нясецца ў нябёсах, Ды не спускаецца […]...
- БАЛАДА ЗОСЬКІ ВЕРАС (30.09.1892–8.10.1991) Зіма. “Лясная хатка”. Вільня наша. І ты нібы адна і не адна. Самотны зойдзе госць, і ты раскажаш Пра […]...
- Ты рыфмаванню зноў паверыў Ты рыфмаванню зноў паверыў. А ўсё ж раней не на паперы, А з дна сардэчнага ўсплывае, Цябе ў нябёсы уздымае… […]...
- У зорным гамаку У зорным гамаку… **************************** У кішэнях свішча вецер – Хай сваволіць, так і быць. Адзінота дом мой меціць… З ёй […]...
- Белыя крылы Я веру сваім белым крылам, яны трапечуцца ў клетцы, яны ў змове з маім сэрцам. А ты ніколі не ілжывы! […]...
- Пра спрадвечную бяду Адамава племя, як трапіў сюды, Шаную ўвесь час чын па чыну, Я нават уславіў жанчыны сьляды, Ды, Божа, ратуй нас […]...
- ЖЫВУ ДЛЯ ЦЯБЕ Тая, што пакахаў ува мне, Якою, як вокам сваім даражыш, Якая астудзіць заўсёды твой гнеў І дапаможа бяду перажыць, Магчыма, […]...
- Прашаптала каханне Прашаптала каханне… Гаварылі ёй людзі: Пакінь. Ну, няўжо табе засціла вочы? Ды дзявоцтва шчаслівая плынь Бачыць толькі ўсё добрае хоча. […]...
- Жыву прашатым… Бо пад восень Жыву прашатым… Бо пад восень, Як выпраўляю ў вырай журавоў, Заўсёды iх даймаю просьбай: “Хутчэй, сябры, вяртайцеся дамоў!” “Ты не […]...
- Вясновы ранак Вясновы ранак… ********************* Ранак вясновы. Сонейка ззяе. Пестую словы, Ў сказы збіраю. Ў цукар макаю Горкія ўпотай Ды апранаю Іх […]...
- БАЛАДА ВІНЦЭНТА ГАДЛЕЎСКАГА (16.11.1888-24.12.1942) Мінску не спіцца – у ім акупанты-фашысты. Горад патрэбен ім ціхі, як мёртвы, і чысты Ад бальшавіцкай заразы, якая […]...
- Кіно Касмічная ноч на экране: у паветры лунае каханне. Міс сусвет у вячэрнім убраннi з містэр Iкс ідзе на спатканне. У […]...