Верш Дапамажыце разабрацца

Ещё вершы:

1. Хто можа схаваць агонь? Хто можа схаваць агонь, Хто можа спыніць світанне? У заўтра бяжы бягом, – Няма ў лёсу вяртання. Хто можа знішчыць […]...
2. Дзяцінства Мне здаецца, што гэты свет штучны, Што шчырасць мая дзесьці знікла, Раставраюцца словы бязгучна, І радасць галавою панікла. Ужо рэдка […]...
3. Сцюжа Зноўку ноч… зноўку вершы пішу І душу сваю выліваю наружу. Што ў гэты раз табе раскажу? Я не ведаю, мабыць […]...
4. Завея Завея у душах правіць бал Ад пустаты і адзіноты. Бо вельмі доўга панаваў У сэрцы прымаразак самоты. І нездарма ўвесь […]...
5. Мне нельга памерці Мне нельга памерці. Ніяк. Ну, хаця б да тых пор, Пакуль не прыдбаю абутак сабе і адзенне. У драных шкарпэтках, […]...
6. Заўтра нас ня будзе Я быў, а заўтра мяне ня будзе… Ты глядзела ў вочы, а гэта апошні раз… Ад болю рвуцца мае грудзі, […]...
7. І ня трэба смяяцца І ня трэба смяяцца, Тут жа лютасць сваю выяўляць. Давядзецца растацца: Гэту думку пара ўсведамляць І настрою разбітыя рытмы, І […]...
8. I каб не хварэла мама – Бог жыве высока ў небе Ды анёлы з iм таксама, Што яшчэ нам усiм патрэбна? Не грашыць, жыць паслухмяна. […]...
9. Нішто не можа быць адвечным пад Луной Нішто не можа быць адвечным пад Луной, Ўсё гэта мы ўжо праходзілі не раз. Часам складана шчырым быць нават перад […]...
10. І КАБ НЕ ХВАРЭЛА МАМА! (Пажаданне маленькай дзяучынкі пад самае Ражство) Бог жыве высока ў небе Ды анёлы з ім таксама, Што яшчэ нам усім […]...
11. “Драма ўнутры” Сярдэчнымі думкамі бывае нахлыне Да так, што цяжэй цягніка, Што ў скронях ад болю засвішча І цела душу на волю […]...
12. Вы кажаце Вы кажаце: надта пяю я нявесела, Пацехаў нiякiх не бачу ў людзей… Пакiньце смяяцца! Вас праўда не ўсцешыла, Няпраўды ж […]...
13. Хуткая думка аб Афрыцы Кожны народжаны свабодным… Ад палітыкаў і папоў… Чаму ж тады павінны працаваць і быць галоднымі, і з-за дурноты ліць кроў? […]...
14. Ляці Ляці да зор разам з цёплым ветрам, Да той свабоды, якая мае быць, Хай разальецца неба моцным смехам, І хай […]...
15. Марш мільёнаў “Марш Мільёнаў”. На Марш Мільёнаў – з чыстым сэрцам, Мы выдзем разам, грамадоў! Каб адваяваць сваю свабоду, Каб халуям і […]...
16. Дзень сканаў Дзень сканаў. Закіпае вада. У чаканні гарачага чаю Адзначаю: жыццё – не бяда, Покуль простыя радасці маю: Проста дыхаю – […]...
17. Маналёг – Частка ІІ (Увесь сьвет – тэатр) Жыць ці ня жыць? Пытаньня ня ўзьнікае. А вось пытаньне: быць мне, ці ня быць Акцёрам, што па п’есе адгуляе […]...
18. Я усміхалася табе Я усміхалася табе, А ты – павінен быў стрымацца! Не меў ты права усміхацца Так шчыра, светла, так лагодна… Ты […]...
19. Проста людзі Учора мне свяціла ўдень, Натхнялі марамі аблокі, А сення зноў пануры цень Закрыў мне сонейка звысоку. Што будзе цяжка прадказаць, […]...
20. Гады мае, гады Я калісьці піў, курыў, Ды здароўем кічыўся, Многа дзевак надурыў, Але ж сёння сцішыўся. А лічыў, што маладым Буду жыць […]...
21. Юнацкія ілюзіі Мы ўсе ў юнацтве хочым шчасця, Імкнемся жыць сумленна, чыста. За свае погляды змагацца, Заўсёды быць з душой адкрытай. Але […]...
22. Недасканалая істота Недасканалая істота жытло здымае ува мне. і так кіруе мной употай, што ўсё жыццё па-свойму гне. Хоць не даюся я, […]...
23. Усё ў жыцці здаецца проста Усё ў жыцці здаецца проста, На ўсё вы знойдзеце прычыны. Як гэта цяжка быць дарослай, Як гэта цяжка быць жанчынай. […]...
24. БАЛАДА АНТОНА СОКАЛ-КУТЫЛОЎСКАГА (7.02.1892-7.03.1983) Ты сёння паўстанец, а заўтра-святар, А потым ізноўку-вайна і астрог. У Слуцку апальвае хмары пажар І попел, як снег, […]...
25. Героям Фінал сапраўдны, невясёлы, Праўдзівы, як і мае быць: Загіне той, хто будзе кволы, Хто моцны – вечна будзе жыць. Не […]...
26. Незразумелае Незразумеламу цяжка зразумець тое, аб чым гудзе ў сэрцы. Нават калі, які “разумень” цябе запрашае сэрца гэта з’есці. Не разабрацца […]...
27. Кажуць, сёння на вершы – не мода Кажуць, сёння на вершы – не мода. Ды я надта аб тым не тужу. Бо яны мне – выток асалоды […]...
28. Як жа хораша ўлетку Як жа хораша ўлетку: Грэе сонца, пахнуць кветкі, У рэчцы цёплая вадзіца, І чароўная крыніца Дасць жывой вады напіцца… “Эх, […]...
29. БАЛАДА УЛАДЗІМІРА ЖЫЛКІ (27.05.1900-1.03.1933) “Не плач, не плач па сыну, маці…”- Твой першы верш і ўздых апошні. Ёсць Беларусь, а значыць шчасце Таксама […]...
30. Не сустракацца радасці з журбою Не сустракацца радасці з журбою, Ад дабрыні і песні акрыяць, А мне, мой край, Шчаслівым быць з табою, Свой кожны […]...
31. Заходзь, быць можа Заходзь, быць можа, проста памаўчым, Пра цені пад вачыма не спытаеш… Я пачакаю, пакуль ты… з другім, Куры, я бачу, […]...
32. Палім мы маршанскую махорку Палім мы маршанскую махорку, Бачым мы Дняпроўскую граду. Будзе сёння бой. На тым узгорку, Можа, я таксама упаду. Будуць травы […]...
33. Адна самота Будзе толькі горшай бяз грошай, калі твая душа адна самота, а думкі з’яўляюцца цяжкай ношай а сэрца балюча сціскае атрута. […]...
34. ВА МНЕ ВА МНЕ Я стамілася жыць, кахаць, пакутаваць. Я стамілася ўсміхацца дабра. Я ўжо стамілася паміраць. Але не дарэчы мне гэтая […]...
35. Людзі ў цяльняшках Людзі ў цяльняшках Лідскім маракам прысвячаецца На “палубе” мічман чакае ўсіх “нашых”. Традыцыя – без перамен. На беразе возера людзі […]...
36. Сон неспакойны мой “Нельга вытрываць Бездар такую… Скарб свой, мабыць, Хутка спакую… З’еду я пашукаць Свайго шчасьця… І туды, дзе… Сапраўдная ўлада… Дзе […]...
37. Восеньская дарога Жменьку пяску, прыдняпроўскага ветру Я прынясу ўтамлёна дамоў, Радасць сваю ў свавольным паветры Выкрыкну гучна на матчынай мове. Хай мая […]...
38. А можа, там і ёсць той бераг А можа, там і ёсць той бераг, Дзе сонца цмокае рака, Дзе ў туманах сцюдзёна шэрых Бляск аксамітны лазняка? А […]...
39. Неабсяжнасць брыдкай адзіноты Неабсяжнасць брыдкай адзіноты ў шуме і ў назоле мітусні. Золкасць восеньскай агіды-слоты ў квецені бушуючай вясны. Кроплю радасці зап’ю глытком […]...
40. Што прайшло – ніколі не вярнуць Што прайшло – ніколі не вярнуць, Пра гэта нам сказаў сто год таму паэт. Жыццевая завея ўсё прадоўжвае дзьмуць, Заносячы […]...