Верш Я мужык-беларус
“Я мужык-беларус, –
Пан сахі і касы;
Цёмен сам, белы вус,
Пядзі дзве валасы…”
Я. Купала, 1905-1907
Я мужык-беларус, –
Слова роднага пан;
Нёс каштоўны свой груз –
Мовы казачнай збан,
Але страціў яго
Ў ліхалецці гадоў.
Не мяне аднаго,
А мільённы ратоў
Прывучылі казаць
На расійскі манер,
Пачалі вытрасаць,
Беручы за каўнер,
Словаў родных святло,
Мовы нашай агонь, –
Мы згубілі цяпло,
Нібы вершніка конь.
Мы згубілі ў баі
І дачок, і сыноў.
Нам спяваюць гаі
Казкі новых паноў.
Прачынайся, народ!
Я – мужык-беларус
Разамкну табе рот,
Ды на чысты абрус
Мовы казачнай збан
Я пастаўлю – смакуй!
Хутка здзейсніцца план,
Ты частуйся – сьвяткуй.
07.03.2014
(2 votes, average: 5,00 out of 5)
Ещё вершы:
- Мужык Што я мужык, усе тут знаюць, і, як ёсць гэты свет вялік, З мяне смяюцца, пагарджаюць, – Бо я мужык, […]...
- Гуляй, беларус! Гуляй, беларус! Што табе застаецца – Магiлкi бацькоў ды гарэлкi глыток. I покуль не зломлена воля ў сэрцы, Жыве Беларусь… […]...
- Моўныя вершы Моўныя вершы Нас усіх аб’ядноўваюць вершы – Гэта цяга да мовы бацькоў. Паспрабуй прачытаць толькі першы – Закахаешся ў шчырасць […]...
- КУДЫ IДЗЕШ, БЕЛАРУС? Каму патрэбны нашы хаты, Лёс селянiна поўны слёз. Трымае душы мацней кратаў Сярод жнiва ў поўны рост. Бягуць iз вёскi […]...
- Табе, беларус, паразважаць Беларусь… Беларус… Беларуская мова… Больш няма нічога светлага, прыгожага, мілагучнага… Ці не так, беларус? Ці не лічаш ты гэтак? Толькі […]...
- Мужык у мора ў паліто нырае Мужык у мора ў паліто нырае, Чым выклікае ступар у жанчыны: – Што гэта з Вамі? – Мыю, вымываю. – […]...
- Беларус Я маю тут вялікі дар, Я маю тут буйны хаўрус, Сваёй зямлі я гаспадар, Сваёй зямлі я беларус! Я маю […]...
- БЕРАЖЫ СВАЮ ЗЯМЛЮ, БЕЛАРУС! Хоць сёння беларус не ў павазе, Такое можа і з другім здарыцца, Але ж, панове, усе прыйдзе, не адразу, Мы […]...
- Добры мужык (казка) Ёсць людзі, што і мухі не заб’юць, а ўжо тым больш калі гэта, скажам, такое божае стварэнне як крот. Аднаму […]...
- Вершнік Я мову асядлаў, я вершнік. Ня дзіду я трымаю – пер’е, Дзе скокнуў – там пакінуў вершы, Радзімы склад нясу […]...
- Я – беларус Я – беларус. Я ганаруся Сваёй гісторыяй, людьмі, І тым, што тут я нарадзіўся, Што прадзеды мае жылі. Я ганаруся […]...
- Я беларус у душы Гэй, я устаў з кален, з плечаў скінуў горб, Збег з-пад чужынскіх сцен, бо не некі жлоб. Я не пляшу […]...
- Яна ведае мовы і моду Яна ведае мовы і моду, мае цверды жыцьцёвы план, і з усьмешкай ўкладае прыгоды ў наш сур’ёзны лірычны раман. Яна […]...
- БАЛАДА ДУНІНА-МАРЦІНКЕВІЧА (23.01.1808-17.12.1884) Не трэба чужога, не трэба чужога! Ні грошай, ні мовы, ні Бога,– Нічога не трэба чужога! Мужык беларускі-мужык, Ён […]...
- Прочынайся, мужык! Іды гаматы! Я нальлю шас… сапляшк. – Ой! Са й пляшк?! Абуджаюца нашыя Ўласаўцы! І картоплі ажно вжэ ву градк. Бо, ты […]...
- Верш для тых у каго “пулі-дуры Беларусы не лаюцца матам Бо ім толькі мажліва ругацца, Беларус не бывае солдатом, Быць жаўнерам – і гонар і свята. […]...
- Я беларускай мовы носьбiт Я беларускай мовы носьбiт, Адданы за яе змагар. Няўжо не будзе прыкра ўнукам, Што мы згубiлi гэты дар… Брат-беларус, прачнiсь […]...
- Каго шануем? Яны шануюць Пушкiна – як бога, Вялiкiм i магутным стаў народ, У будучыню – ясная дарога, Амаль няма для рускiх […]...
- Паўночная малітва Мароз не разлучыць, Снягі не развядуць, З ветрам рыпучым Воўчую люць. Княжа, Хай твой конь Не суцішыць малебны, Поўнач наша […]...
- Краіна маўклівых сыноў Памяці сойму 1793 і з нагоды прызначэньня новага мітрапаліта ..Краіна маўклівых сыноў.. Усё па коле вяртаецца зноў, Нас з усходу […]...
- На кірмаш На кірмаш (байка) Дзядзька меўся на кірмаш… З-пад паветкі колы выгнаў… Воз той, Бог прабач, Пеўню на смех – кволы. […]...
- Конь сябруе са сланом Конь iржэ, смяецца слон. Застучыць конь капытамi, Слонiк хлопае вушамi. Заiграе слон трубою, Конь кiвае галавою. Конiк весела гарцуе, А […]...
- Зыходзiць сонца па-над Бугам Зыходзiць сонца па-над Бугам, У колер руж фарбуе хмары, I араты iдзе за плугам, Увесь ў сваёй спрадвечнай мары Калi […]...
- ЗА НЕЗАЛЕЖНАСЦЬ, БЕЛАРУСЬ! Святы Міндоўг пачыў, але ж зямлю яго Не змог ніхто паставіць на калені. Прымаючы, як крыж, ад брата цяжкае ярмо […]...
- Рэч Паспаліта Рэч Паспаліта, крывёю абліта Колькі ў цябе палегла сыноў? Рэч Паспаліта, полымем змыта З нафтаправоду цячэ чорная кроў Рэч Паспаліта, […]...
- Цяплейшых промняў сонечныя стужкі (Рандо) Цяпло не з’явіцца ў жытло… Даволі мне? – Даволі… Не стану пад тваё крыло Пры месячыку ў полі… Надзей […]...
- Балотам снежным праз сасоннік Балотам снежным праз сасоннік, Які смаловым пахам вабіць, Прастор балот зімою соннай Люблю санямі разухабіць. Люблю, як кусцік нізкарослы, Калі […]...
- Берагу твой белы сон Берагу твой белы сон, і пяшчотна гладжу плечы, больш аддзячыць цябе нечым, я спустошаны даўно. Шчабятушка ты мая, ты стамлёная […]...
- Я ўслаўляю жанчын Я ЎСЛАЎЛЯЮ ЖАНЧЫН. Дзень жанчын запрашае мяне да пяра, Напісаць дыфірамб. І папера гатова. Гэта значыць, сяброўкі,- прыйшла зноў пара […]...
- Белы конь На дарозе маёй конь, белы, Падабраўся да яго я, смела. Майго дзяцінства гэты конь, успамінаў, Такім цудоўным чынам, паўстаў прычынай. […]...
- Крылы чые – на такі размах? “З боку – таго зачыняйце дзьверы!” Пухаўку б’е, нібы ў барабан. Мне не хапае звычайнай веры – Хто мне той […]...
- Перадлетняя Калі розум цягнецца ў лета і віруе, нібы вулкан, пачастуйце яго цыгарэтай і адпраўце яго ў канкан. дабівайце праклятую сцюжу […]...
- Родныя мясціны Тут некалі цякла рака, Па берагах алешнік рос, І невялічкія луга, Акутваў лютаўскі мароз. Гулялі хлопцы тут у хакей, І […]...
- О, Беларусь, душы Афины! О, Беларусь, душы Афіны! Жыццё дало мне лёс такі – З глыбінь сусветняй павуціны Жыцця шляхецкага карціны Сабраць, каб ажылі […]...
- Пашанцавала мне з табой, Радзiма Калі парадны строй праходзіць міма, Там крочыць нехта іншы, а не я. Не я абараняў цябе, Радзіма, Табе не дапамог […]...
- Мы згубілі свайго Песняра Памяці Уладзіміра Мулявіна Мы згубілі свайго Песняра Больш не возьме гітару ён ў рукі Толькі з кожнага сёння двара Яго […]...
- Балада пра волатаў У змрочным скляпенні, да зданяў падобны Сядзіць анямелы, гаротны народ, He бачыць ён сонца, бо зыркія промні Яго не краналі […]...
- На зоркавым схіле На золаку ўлетку, на зоркавым схіле мы папараць-кветку знайшлі і… згубілі. Знайшлі і згубілі, і выстылі страсці – мы хутка […]...
- Вялікія імены Заўсёды мы памятаем вялікія імены. Імены людей, якіх Радзіма звала На барацьбу за свабоду мовы. Іх завуць Якуб Колас і […]...
- Як жа сталася? Не павераць, напэўна, нашчадкі, Што такія былі ў нас парадкі, Што дурнілі нас так верхаводы – Ненавіснікі нашай свабоды, Нашай […]...