Верш ЛЬНЯНЫ РУЧНIК
Вышывала дзяўчына ручнiк,
Пры лучыне ў цеснай святлiцы.
Толькі б шчасця i каб на дваiх –
Колас жытнi, сцяжынка, крынiца….
Слязой чыстай крапiла яго,
Цеплы край, бакавыя палоскi.
Грубы лён ад дажджу аднаго
I арнамент з маленячкай вёскi.
Заўтра пойдзе яна пад вянец,
А цяпер вось ручнiк вышывае.
Ручнiк шчэпiць пярсцёнкаў мацней
У далекiм не бацькавым краi.
Вышывае дзяўчына, спяшыць,
У акенца лясок заглядае.
На ручнiк падвянечны глядзiць,
I пабачыўшы краскi, змаўкае.
Сяргей Брандт, 02.12.2012
(1 votes, average: 5,00 out of 5)Ещё вершы:
- ЛЬНЯНЫ РУЧНіК Вышывала дзяўчына ручнік, Пры лучыне ў цеснай святліцы. Толькі б шчасця і каб на дваіх – Колас жытні, сцяжынка, крыніца… […]...
- Ах, што гэта за дзяўчына Можа, знаеце Мальвіну, Што так хораша пяе? Ах, што гэта за дзяўчына, Што спакою не дае. Устаю я ранкам сінім, […]...
- Вам! Нібы рэха ў далёкіх гарах, Я вагання лаўлю амплітуду. …Вы, што з праўдойна слізкіх губах, Прынародна!-пабоцеся люду. Адмысловы вянец і […]...
- Дзявочае сэрца У нязнаную дарогу ў даль паехаў мiлы… Позна, позна цёмнай ночкай дзеўка варажыла… Быццам думкай – ўзорам доўгi ручнiчок снавала, […]...
- Заборшчына – мая Радзіма Заборшчына – мая Радзіма, Тут усё мне да спадобы, сэрцу міла. І вёска так завецца нездарма, За возерам і борам […]...
- Не праспі Спі, дзяўчына, покуль сонца Не зайграла над хацінай; А як сонца на аконца Бліскі кіне – ўстань, дзяўчына! Ўстань, зніміся, […]...
- Справа Я аддаў ёй свае сэрца, Яна сказала – гэта брак Але не трэба кідаць справу Каханне не даецца так! Шляхі […]...
- Мае Палессе Нівы, пералескі, Прыпяці блакіт. Роднае Палессе, Край наш дарагі! Навакол – празрыстасць, За ракой лясок. На ўзбярэжжы клёны П’юць праменняў […]...
- Над ракою ў спакою Над ракою ў спакою Зацвітала каліна; У сяле за ракою Вырастала дзяўчына. Да зялёнай каліны Прылятала зазюля; Да дзяўчыны-маліны Удаваўся […]...
- Дырэктар трэшлітратуры А фобіі, утопіі, Сваё атфоташопілі, Утульную канапу ЗабрАлі у прараба І архітэктара культуры. Цяпер два літра арматуры Палітрай намалююць Куры […]...
- Бывай, дзяўчына Дзяўчына заблукала У чорным страшным лесе, Шчасце там шукала, А дома плачуць дзеці. Яна шукала шчасце Сярод дубоў ды соснаў, […]...
- Чай Мокры асфальт… А ў вокнах тваіх засынае апошні прамень. Ноч не аддам… Буду з табой. Нас не так шмат… А […]...
- Вось я, вось ты Вось я, вось ты, І толькі ноч сівая паміж намі. Вось я, вось ты, Сярод людзей мы нібы здані. Вось […]...
- Раптам нешта ў душу накоцiць Раптам нешта ў душу накоцiць – Што было, я пачну ўспамiнаць Бачу – дрэвы ў далёкiм годзе Па калена ў […]...
- Сум восені Восень прыходзе павольна, Ды і куды ёй спяшыць? Засьвяціць і прыгрэць яшчэ здольна, Дажджом залатым абліць. Разьвітаецца з летам, чакае […]...
- Ты ведаеш, розна бывае ў змаганні Ты ведаеш, розна бывае ў змаганні, цябе я вітаю з-за крат… Успомні, дзяўчына, вясну, і каханне, і сцежкі, і жыта, […]...
- Загінуты боль Загінуты боль, адзінота ў сэрцы Душа ў змаганні, а целу спакой. І ведаеш ты, не адчыніцца дзверца Не пойдзе дадому […]...
- Шкадуеш, што на памяць нават дробязi Шкадуеш, што на памяць нават дробязi Аб тым, далёкiм, у цябе няма? Калi з былым нiякай iншай повязi – То […]...
- Раман Чытае дзяўчына раман. Цікава: завязка лірычная, А потым – Туман, Туман… Хвалююць чужыя надзеі, Карціць заглянуць у канец, Як быццам […]...
- Будоўля (Беларуская балада. XVII стагоддзе) Што ж, цесляры, невясёлыя – Сякера аж падае з рук? Што апусцілі вы голавы, Сумна глядзіце на зруб? Бёрны усцягвайце […]...
- ЗIМА ДЭКАРУЕ САМА На снежным полi – чорныя кусты, Здзёр вецер вопратку з галiнак. Цяпер яны стаяць маўклiва, Там-сям вiсяць счарнеўшыя лiсты. Навошта […]...
- ЗіМА ДЭКАРУЕ САМА На снежным полі – чорныя кусты, Здзёр вецер вопратку з галінак. Цяпер яны стаяць маўкліва, Там-сям вісяць счарнеўшыя лісты. Навошта […]...
- Размова з унукам Размова з унукам Кажа неяк унук ветэрану: “Дзед, які незайздросны твой лёс! Ваяваў ты, залечваў раны, Што ж ты маеш […]...
- Прычакаўшы глыбокага снегу Прычакаўшы глыбокага снегу, Аб’язджаюць каня мужыкі: Маладому, шалёнаму бегу Дзве аглоблі сцінаюць бакі. Hi на міг не правісне ляйчына. He […]...
- Дулі на вярбе (Пародыя на Уладзіміра Корбана) Ў калгасным полі, пад прышчэпленай вярбой, Якая над вадою голле распусціла, Адна дзяўчына лынды біла… А […]...
- Прымаю роды Жалезны стол. Вам так нязвыкла. З усіх бакоў трымаюць вас. Расколваецца ад крыку у акушэркі галава. Што ж, рукі мы […]...
- Каханаму Дакрануцца да вуснаў тваiх небяспечна: я тады як запалка згару за iмгненне. Б’ецца сэрца, а я за табою навечна след […]...
- Я будаваў свой карабель Я будаваў свой карабель. Ды дзе мне плыць? Усюды мель… І ён вялізны быў Бы гмах, Ды чэрап быў на […]...
- JazzStep Эвалюцыя пакінула нас на свавольства ў быцці, Усе дзверы адчыненыя, але няма куды ісці, Нашае жыццё цяпер у сеціве, змяшчаецца […]...
- Святлом напоўніла пакрыўджаныя дні Святлом напоўніла пакрыўджаныя дні, Аблокі з неба выгнала з дажджамі. Ў вачах гарэлі сонца прамяні – Дзяўчына з вогненнымі валасамі. […]...
- Зорны воз Зорны воз Мне – чатыры гадкі. Кожны дзень штосьці новае дорыць. Я распытваю ўсіх і пра ўсё і матаю на […]...
- Роздум ветэранаў Душа балiць мацней, чым раны, Ляцiць стралой няўмольны час, Ў нябыт шагаюць ветэраны, Ўжо засталося мала нас. Сабой Радзiму захiналi, […]...
- Вялiкая перамога Грамыхалi бомбы Неба зацягнулася маланкай У акопе сын сядзiць з мамкай Яны жадаюць каб з’явiуся свет Якi яны прасiлi многа […]...
- Раз’ехаліся – разышліся Раз’ехаліся – разышліся… Жывём на розных астравах. І кожны ўжо з уласных высяў, Як птах, забыўшыся на страх, Цераз пакуты […]...
- Раз’ехалiся – разышлiся Раз’ехалiся – разышлiся… Жывём на розных астравах. i кожны ўжо з уласных высяў, Як птах, забыўшыся на страх, Цераз пакуты […]...
- Мёртвая вада Навошта робяць камплімент? Даволі дзіўнае пытанне?) Калі занадта добрых мэт, не застаецца месца ганьбе. А ганьба соль усіх марэй, або […]...
- Удзячны лёсу за выпрабаванні Удзячны лёсу за выпрабаванні Я ведаю цяпер, што я мацней, I што дарма турботы, хваляванні, Што калі бачу сонца ў […]...
- Наш масток НАШ МАСТОК Дзе бруіцца мой выток І такі ж выток твой светлы, Ёсць рачулка і масток У куточку запаветным. Дзе […]...
- Перапоўнена чаша Перапоўнена чаша… Кропля камень стачыла. Пераблытаны словы. Нечаканы канец. Хто мне знойдзе, пакажа Ліхадзейку-прычыну? …Скрозь адказы-адмовы. …Брудным стаў мой вянец. […]...
- Спелымі яблыкамі сакавітымі Спелымі яблыкамі сакавітымі Грудзі дзяўчыны тваёй налітыя. Ёй з табой соладка, ёй з табой добра, Воблакам з ложка звалілася коўдра. […]...