Верш Зайздрошчу

Ещё вершы:

1. Я не зайздрошчу тым, хто мае Я не зайздрошчу тым, хто мае. А тым – хто лепшае раздаў. Душы пачуццяў не стрымаеш, Як не стрымаеш росту […]...
2. Сядзім у прыцемку, чакаем да відна Сядзім у прыцемку, чакаем да відна І пазіраем, як варона ў комін… Ці ж праўда тое, што мы нацыя адна, […]...
3. БАЛАДА КАСТУСЯ АКУЛЫ (16.11.1925– 29.01. 2008) Далёка Радзіма, як зорка Венера, Якая заўсёды ўначы прад вачыма Была, і ў душы не цямнілася вера, […]...
4. Намалюйце сонца! Калі ёсць сэнс, дык намалюйце сонца! Хай промні азараюць ваш пакой. Пляваць жа вам, што свеціць не з аконца, Галоўнае […]...
5. Я паддамся твайму спадману Лятуць восенні, зімы, і вёсны і леты, а ў ва мне адна болька: каханая, дзе ты? Ад вячэрняй зары да […]...
6. Жыццё не стаіць Свет любіць змяняцца Раптам, Той момантаў лепшых купец, Учора ты быў маляня, А заўтра, А заўтра, раптоўна – мудрэц. У […]...
7. Няўжо? I вось, нарэшце, прада мной Радзiма, Тут беларускасць знiшчана ушчэнт, Свая, наогул, мова нелюбiма, I грэбуе ёй нават прэзiдэнт. Нiхто […]...
8. Бушуе май Квітнеюць, пеняцца сады, Духмяны водар цешыць душу. Зязюля шчодрая гады Даруе, седзячы на грушы. Бушуе май і з кожным днём […]...
9. Крывіцкую зямлю вякамі баранілі Крывіцкую зямлю вякамі баранілі Ад тых, хто смеў, нам пагражаць і ў памяці жыве вялікая краіна Хай слаўная гісторыя грыміць […]...
10. Ты за гэта ужо даруй родненькі наш татка Ты за гэта ужо даруй родненькі наш татка Палажылі мы тябе, ды не у тую хатку. Не у тую хатку, […]...
11. Усё адкладваў на заўтра Усё адкладваў на заўтра: “Ат, заўтра сваё наганю!” Жыццё выпіваў залпам. Не верыў у цішыню. “Ат, заўтра сваё адкахаю. Заўтра […]...
12. Што такое канец сьвету? Што такое канец свету, Хто сябры яго пакажа? Можа атакуе чорт планету, Ці вайна сатрэ ўсіх у сажу? Што такое […]...
13. Яе імя Ад прыцягнення ночы зорнай На міг свой позірк адарві. Яна паўстане ўся ў крыві, Яна ідзе нямой і чорнай. Гучыць […]...
14. Quo vadis – Куды ідзеш Ты, ў транты апрануты З вялікім болем ў стомленых вачох? – Іду па здзекі, гвалты ды пакуты, […]...
15. Беларускім эмігрантам На блакіце хтосьці бялёсыя плямы размазаў пальцамі сляды выцяраў быццам Засталася толькі зямля па якой яшчэ неўгамоннна блукаюць з’явы пахаваных […]...
16. Ідзе за годам год Ідзе за годам год, Сівеюць людзі, хаты, – І ўсё ў ярме народ, А над шляхамі – краты. І ўсё […]...
17. У восеньскай журбе У восеньскай журбе зямля глытае слёзы Ізноў мінае дзень, каротшы кожны раз… Зноў залотое вецце скідваюць бярозы. І шэрае нямоты […]...
18. Мінулага шматлікія паэты Мінулага шматлікія паэты Мову родную ў вершах шанавалі. Каб не загінула яна, было іх мэтай, Каб гэты скарб нашчадкі атрымалі. […]...
19. А БЕЛАЯ РУСЬ ПіШАЦЦА ЗЛіТНА Вы не з Палесся? – Не, мы з Міншчыны, Такія ж вёскі, справы звычныя. Такія ж людзі з працай у […]...
20. Вольны птах І зноў рукі – крылы. На мяжы быцця і небыцця світае трывога святая. Болей не будзе абрыдлага болю. Я – […]...
21. Валошкі Зацвілі валошкі!.. Кропелек блакіту Хтосьці сыпнуў трошкі Па буйному жыту. Гляну на квет, гляну Прыхіну далонню… Па далёкіх ранках Светлы […]...
22. Кожны дзень ахінаюцца зноў Кожны дзень ахінаюцца зноў На заходзе чырвонай парфірай І гучаць старажытнаю лірай Таямніцы сівых курганоў. Ад спрадвечных прыроды дароў Нам […]...
23. ПРЫВАРАЖУ А я імя сабе яшчэ зраблю: Не заўтра ж паміраць, як ты, сабралася. А ўсё таму, што я жыццё люблю, […]...
24. Мабыць патрэбы я не маю Мабыць патрэбы я не маю, Зь якой кладуцца долу ніцма, Напрад вяльможнымі царамі, Напрад заможнымі дварамі. Мабыць патрэбы я не […]...
25. Люблю, заўсёды сню і мару Люблю, заўсёды сню і мару, Шаную цвет вясны тваей. Увесь да родных рысаў твару Штодзень прыростаю мацней. Штодзень кладу на […]...
26. Пагарджаем мовай Што можа быць чароўней роднай мовы? Яна цудоўнай музыкай гучыць, Ды мы забылi з часам продкаў словы, Ад iх зусiм […]...
27. Трайны санет На сэрцы стыне лёд – Паўдзённаю істомай У безнадзеным веку – Пралунае плынь надзей Калядны карагод – Ланцуг без шанцу […]...
28. Мы ёсць пакуль мы жывём Мы ёсць пакуль мы жывём, Пакуль свеціць у далячынь нам сонца. А потым…потым мы памром, Там не будзе сонца… Гэта […]...
29. Радзіма мая дарагая Радзіма мая дарагая, Ты ў шчасці жаданым жыві! Я сэрцам табе прысягаю Ў шчырай сыноўняй любві! На рэках шырокіх і […]...
30. Ахвяра-жыццё Майго жыцця шчаслівага з табой Пакіну помнікі нашчадкам Беларусі. І павяду народ я за сабой, Каб не выконваць іншага прымусу. […]...
31. Лёс лесу Ахвярны лёс старых бароў: Калі жывіца нам патрэбна – Лязо паблясквае срэбна – Мы ў дрэва адбіраем кроў. Чаго не […]...
32. Дапамажы “Дапамажы, – прасіў жабрак, – Дапамажы, народ!” Народ маўчаў: Без жабрака ён церпіць ад клапот. З нябёс глядзяць на нас […]...
33. Сёння кахаю Толькі тваіх пацалункаў чакаю, Толькі твае пацалункі мне любыя. Сілы з іх чэрпаю Для існавання. Мару пра нас, як адзінае […]...
34. Каханне, грошы, славы сверб – мана Каханне, грошы, славы сверб – мана: Няўмольны час завабіць імі сэрца, Памучае, а потым насмяецца – He здраджвае Радзіма нам […]...
35. Прыгоды мясніковічаў у Амерыцы Прыгоды Мясніковіча ў Амерыцы… Стыдоба, сорам…мозгу гвалт…- Хто выпусьціў такое чмо? Ды да Абамы… І колькі год параза за паразай…Як […]...
36. Паглядзім у вочы… Памаўчым Паглядзім у вочы… Памаўчым… Усміхнёмся, як у час спаткання. Што – жыццё? Ўсяго салодкі дым, У якім губляецца змярканне. І […]...
37. Я б мог перапісаць былыя вершы Я б мог перапісаць былыя вершы: Усё шчэ больш, мацней, наноў, Ды ведаю, што я даўно ня першы, Хто для […]...
38. Пачвара Чорнае сонца свеціць, Смерць кліентаў меціць. Пачвара вылезла з пячоры. Калі? Ды учора з вячора. І што рабіці нам? Пачвара! […]...
39. Што чалавеку горш за ўсё? Што чалавеку горш за ўсё? Хтось кажа – смерць, а хтось – хваробы, Адным – жабрацтва шкумаццё, Другім – не […]...
40. Любіце маму Любіце сваю маму, Цаніце сваю маму, Бо заўтра матулі не стане… Даруйце сваёй маме, Званіце сваёй маме, Бо заўтра матулі […]...