Беларуская паэзія

Вершы на беларускай мове



Верш Трайны санет

На сэрцы стыне лёд – Паўдзённаю істомай
У безнадзеным веку – Пралунае плынь надзей
Калядны карагод – Ланцуг без шанцу злому
За шчасце недарэку – Між роспачы завей;

Ты волат ці юрод – Ў чым розніца нарэшце
Цынічны позірк зноў – Мурашыстасць людзей
Узносіш процьму цнот – Няшчасным толькі б жэрці
Смярдзенне, бруд далоў – І ў плоць бы скарабей;

А спеў пяснярскіх лір – Адно святло стагодддзяў
Утворыць ведаў вір – І пэўна хлопец годзе
Хаваць пачуцці ў снах – Дарма цкаваць жывых

Ты цьвёрдаю рукой – Раставіш зноў акцэнты
З душою скончыш бой – Да д’яблу кампліменты
Вазьмі яе – адна – Рабыня мар тваіх

1 Star2 Stars3 Stars4 Stars5 Stars (1 votes, average: 5,00 out of 5)

Верш Трайны санет - Алесь Губін