Верш Груз успамінаў

Радзімы сум
На розум лёг
Невылечнай тугою…
Кароў тых статак,
Што прывід з дзяцінства
Пахне сырадоем…
Бабуля, сустракае што
З калейкі ўнукаў…
Кавалак заячага хлеба,
Не з’едзены ад ранку
У сумцы…
Кіёк у руках…
Малеча з працы
Вечарам вяртаецца
Да хаты…
Цалюткі дзень
У полі ды на лузе…
Лясной палянцы…
Палюе дзе за ягадай…
І так па крузе…
І яблыкі…
З пакінутага хутара…
Пах гэтых яблык
І цяпер, бывае, ноччу
Мне спаць не дасць…
У дзяцінства зноў вяртае…
І што рабіць мне
З гэтаю тугою?
Няма малюнка
Ў вёсцы ўжо таго…даўно…
Быллём і пустазеллем зарасло ўсё…
І толькі пьяны ўшчэнт мужык
Каля зарослага асінаю балота
Пасе казу…ў адзіноце…
Малюнак невыцерпна сумны…
За колькі год
Ізгоем стала Беларусь…
І мозг у ступары…
Адкуль? Чаму? Завошта
Мы плацім непад’ёмны кошт?
І як нам задавіць усім разам гніду,
Што стала велізарнай вошшу…
Пакуль жывем у галечы ўспамінамі,
Машна ў яе ўсё больш і больш
А мы маўчым…
Ўсе…
Ад Гродна і да…Воршы…

(1 votes, average: 5,00 out of 5)

Ещё вершы:

Колькі розных малюнкаў, успамінаў жыцця Незабыўнае… Колькі розных малюнкаў, успамінаў жыцця. Колькі з імі пачуццяў прыходзіць. Кожны з нас пражывае тое нешта адно, Кожны з […]...

Наша сямейка Стала Ніна ля стала І малюнак пачала Маляваць алоўкам. Гэтак спрытна, лоўка! – Вось і лапкі, і галоўка, І пушысты […]...

Успамінаў маіх кінастужкі Успамінаў маіх кінастужкі Не дакучыць ніколі круціць Вось з бярозы насенне, як птушкі Зноў над хатай ляціць і ляціць На […]...

Табе, беларус, паразважаць Беларусь… Беларус… Беларуская мова… Больш няма нічога светлага, прыгожага, мілагучнага… Ці не так, беларус? Ці не лічаш ты гэтак? Толькі […]...

Рэкі дзяцінства Рэкі дзяцінства – Самыя глыбокія, Дрэвы дзяцінства – Самыя высокія. Нівы дзяцінства – Самыя шырокія, Сцежкі дзяцінства – Самыя далёкія. […]...

Колькі мар лагодных патанула з дзяцінства Колькі мар лагодных патанула з дзяцінства. Хто паверне надзею маю ў сябе? Хто закрые мне вочы на ашчацінства душ тых, […]...

Гімн Асіповічам Гімн Асіповічам Наш горад, ты для нас з дзяцінства, Як маці і як бацька быў. Ты грэў і песціў нас […]...

Сумую Сумую зноў… і з верша ў верш…сумую болей, чым учора… і першы сумны быў, але… ён быў напоўнены надзеей, а […]...

Вось i ўсё… Вось i ўсё Вось i ўсё… Вось i ўсё… Ссох-павяў агурочнiк. Зачасцiлi даджы Лiць на мой агародчык. Зачасцiлi даджы – Халадзеюць свiтаннi, Стала […]...

Ціха падае кляновы лісток Ціха падае кляновы лісток Над магілай салдатау, якія У люты холад, вясновы змрок Краіну і нас баранілі. Абрэзы трымалі у […]...

Устань з каленаў Устань з каленаў, галаву ўздымі, Мой беларускі народзе! Хопіць запалохвання ды хлусні, Быць статкам беcпраўным годзе! Гонар у кожным ёсць, […]...

Памяць дзяцінства Вярнуць дзяцінства немагчыма, Але нішто не пройдзе міма: У сэрцы памяць застаецца, Дзяцінства з фота усміхнецца – І ты адразу […]...

Класікі А класікі ўслаўлялі хараство, Радзімы у валошкавых калёрах, І поўні срэбнае сяйво У залатых, як пчолы, словах. А класікі ўслаўляюць […]...

Калі прачнецца неба Калі прачнецца неба І ў ім успыхне зорка Тады мне будзе трэба Тады мне будзе горка… …неведама праз колькі, Неведама […]...

Дзень незалежнасці Родны край мой прыгожы, багаты! Бацькаўшчына мая золата! Ёсць сягоння ў цябе гэта свята – Незалежнасць – яшчэ малада. Падару […]...

Рэчка Дудка Мілая рэчка дзяцінства майго, Што ахрысцілі дарожнікі Дудкай, Мне выплываеш праз зараснік год, Граеш, квітнееш у снах незабудкай. Шпарка да […]...

НЕ ВЕДАЮ Каб прыйсці да яго, Колькі трэба прайсці? Каб дазнацца прызнання, Што ў сабе адшукаць? Колькі ў сэрцы пяшчоты І ласкі […]...

Мёд Радзімы Калі я ў дзяцінстве Прастудай хварэў, Як мядзведзяня, Мёд я лыжкамі еў. Такога на свеце Не знойдзеш нідзе, – З […]...

Я разьвітаўся зь дзяцінствам Хтосьці мне прашаптаў, што канец мой прыходзіць, Ну а я не спрачаўся, я і сам адчуваў. Да, дзяцінства канец усё […]...

Мы развіталіся з табой Мы развіталіся з табой у ясны сумны дзень, Мы вышлі з кватэры, вярнуліся зноў. Прыметы дрэннай лёг сумны, чорны цень, […]...

Памяці Васіля Гадулькі Нізку вершаў не кінеш на плечы І на хлеб не намажаш, бы масла… Мо таму ў адзіноце й галечы І […]...

Дзе ты, чарнавокая Дзе ты, чарнавокая, Блiзкая, далёкая, Светлая, падобная вясне? Можа ў гэты вечар Ты чакаеш стрэчы I таксама марыш пра мяне?! […]...

Сказаўшы “Досыць! Сказаўшы “Досыць!” адзіноце, Па шаўкатраў’ю, па расе, Ідзе жанчына і жывоцік – Свой найвялікшы скарб – нясе. Усмешка – сонейкам […]...

Віртуальнае каханне Ў онлайн-рэжыме я і ты “раман пачуццяў” свой шукалі… І я не знаў цябе, а ты… І ты мяне зусім […]...

Сказаць жадаю – Сказаўшы “Досыць!” адзіноце, Па шаўкатраў’ю, па расе, Ідзе жанчына і жывоцік – Свой найвялікшы скарб – нясе. Усмешка – […]...

АФІЦЭРЫ Колькі раз Вам казалі трэба, Колькі раз наперад ішлі, А навокал у зорках неба І абшар нашай роднай зямлі Афіцэры […]...

Туман майго дзяцінства быў бялейшы Туман майго дзяцінства быў бялейшы. Ён плыў над лугам, нібы з Марса карабель. Агонь майго дзяцінства быў ярчэйшы. Ён свеціць […]...

Сіняя зорка Ужо развіднела, але сонца яшчэ за лесам хавалася. і так нарэшце сталася, што раніца атрымалася сцюдзёна – росная… Але не […]...

Сказ пра жыта Не быў у заморскіх краінах, не цешыўся пальмай ніколі. Нястомна мне шэпча травінка-былінка: “Дзівосы – у полі. …Шуміць там калоссе, […]...

Белы конь На дарозе маёй конь, белы, Падабраўся да яго я, смела. Майго дзяцінства гэты конь, успамінаў, Такім цудоўным чынам, паўстаў прычынай. […]...

Калі ты ад Радзімы на сотні кіламетраў Калі ты ад Радзімы на сотні кіламетраў – з’ядае сум душу… І ў цішыні пішу два словы на паперы: я […]...

САД Ізноўку ў сад я свой зайшоў, І водар яблык б’е наноў, Салодкі пах і шум у вачах, То яблык пах, […]...

Зварот да Купалы ЗВАРОТ ДА КУПАЛЫ Па роднай старонцы душа забаліць, – Пачую здалёк: загукала. Вяртаюся зразу ў дзяцінства, калі Звяртаюся я да […]...

Брат прыехаў Гляджу, як слуп на манітор, Чытаю слушныя заўвагі. Даю і сам іх, калі што даволі вартае увагі. А за акном […]...

Запольскі памешчык Запольскі памешчык Памяці Ігната Дамейкі прысвячаецца Кіруе маёнткам Заполле памешчык Дамейка Ігнат. Як пану, Дамейку ў запале тут першую скрыпку […]...

Адгукніцесь, мае касавіцы Адгукніцесь, мае касавіцы, Прывядзіце сенажные дні, Па рыпучых, рыпучых масьніцах Доўгай памяці годаў маіх. Прывядзіце сяброў ад дзяцінства, Ад юнацства […]...

Я чытаю ЮНЭСКА вердыкт у здзіўленні Я чытаю ЮНЭСКА вердыкт у здзіўленні. Ад бязлітасных слоў загараецца кроў: Беларуская мова – на грані знішчэння!!! Нат уключана ў […]...

Ікона З дзяцінства да слёз мне знаёма У вочы глядзіць пільна мне З радзімае хаты ікона Ў кватэры маёй на сцяне. […]...

Два рыцары Рыцар Сонца, зь мячом, што, як промень, блішчыць, Зь ясным тварам, спакойны і сьветлы. Ты пад ногі мне клаў залачоны […]...

Радзіма 13.11.2014. За беларускае адраджэнне. Беларусь – мая старонка, Родны край маіх дзядоў. Разнясецца эхам звонкім Кліч Радзімы, кліч братоў. Вось […]...