Верш Ты што цяпер робіш
Ты што цяпер робіш? Чыім будзеш сынам?
Аб чым твае думкі? Што ў сэрцы тваім?
Мой мужны, адважны, адзіны мужчына,
Яшчэ незнаёмы, а ўжо дарагі.
Чакаю цябе сярод будняў зацятых,
Адчайных памылак і страт немалых.
І сны мае толькі табою заняты,
Мой мудры, цярплівы, надзейны, зямны.
Я ведаю: стрэнемся абавязкова.
Я веру: пачуюць нябёсы, зямля
Прызнанняў нясмелых адвечныя словы:
– Кахаю…
– Таксама…
– Да скону…
– І я…
(1 votes, average: 5,00 out of 5)
Ещё вершы:
- Што б яшчэ мне цяпер пажадаць Што б яшчэ мне цяпер пажадаць Што б яшчэ папрасіць мне у Бога Жабракам, ўсё што маю, раздаць Хоць і […]...
- Я для цябе нішто – цяпер я знаю Я для цябе нішто – цяпер я знаю. Ды ўсё ж я доляй не абыдзен, не: Ты не мая, ды […]...
- Ня трэба анічога мне цяпер Ня трэба анічога мне цяпер, Ужо ажыцьцявілась наша мроя. Маё натхненьне – адзіноцтва. Вер не вер. І толькі сэрца ноччу […]...
- Толькі з табою Толькі з табою мне хочацца быць, Толькі з табою, Радасць і шчасце з табою дзяліць Толькі з табою. Ранняй часінай […]...
- Мяркуй, што робіш для душы сваёй Мяркуй, што робіш для душы сваёй – Шпакоўню, вулей, сціплую кармушку: Падобны ў чымсьці на пчалу і птушку, Ты б […]...
- Там, за нябачнаю імглой Там, за нябачнаю імглой, Дзе зорак прадзіва, Яшчэ мы стрэнемся з табой, Так Богам дадзена. І будзем стоена лавіць Пяшчоту […]...
- Каханьне-дранік Любовь-морковь – это по-русски… Ня веру ў моркву-каханьне, веру ў каханьне-дранік, веру ў каханьне-бульбу, веру ў бульбоўнік каханьня! Веру ў […]...
- Жыцце Мы хадзілі заўседы няроўна па глухім, па дарогам жыцця. Хоць свяціла нам ясная поўня мы кідалі ўсе загаддзя. Мы не […]...
- Крызіс Заўтра стрэча з табою зноў будзе, Да цябе я зламаны прыду. Папрашу я цябе-не марудзіць: Прагані, бо ў цябе я […]...
- Ты мяне, калі зможаш, прабач Маё сэрца так доyга баліць… Што здаецца не здолею болей… Без цябе y гэтым свеце пражыць… Каб не згінуць пад […]...
- Ты цяпер немагчыма далёка Ты цяпер немагчыма далёка. Вырву з градаў палын і асот. Але воран – калючае вока – Прабівае душу навылёт. Захінуся […]...
- Я цяпер твой Энгельберт, 1934г Аўстрыя, Судзеты, – Усё дзеля Адольфа. “Астры” б цыгарэты, Крызіс, час вэрвольфаў. Музу без аншлюсу, Змоваў, плебесцытаў? Падарунак друзу – […]...
- Цяпер у модзе магiстралi Цяпер у модзе магiстралi: iмклiвы век – iмклiвы рытм… Аднак здзiўляць не перасталi Нябёс бязвоблачныя далi, Пажар малiнавай зары… Душу […]...
- А на пачуцьцях цяпер кволых А на пачуцьцях цяпер кволых, Жыцьцё мінуўшае, зайграй, Як быў я гнуткі і вясёлы І дні з усмешкай сустрачаў. Зайграй, […]...
- Нас цяпер аніхто не разлучыць Нас цяпер аніхто не разлучыць – Я надзею ў свой верш пасялю, Каб пасля пры сустрэчы агучыць Ціхім словам прызнання: […]...
- Шматпакутная зямля Радзіма – беларуская зямля. Ты зведала пакуты і трывогі. Зняважанай і спаленай была, Тапталі гонар твой не раз чужыя ногі. […]...
- Фальш Чаму ўсё так? Чаму заўсёды? Не ведаю! Усё гэта фальш… К табе даўно не йдуць ўжо ногі, І хто адкажа, […]...
- Надпіс на камені над крыніцай Ворагі хмарай сьмяротнай зьнішчыць ішлі. І тады Наша зямля бараніла зьнямоглых сыноў: Ў нэтры яе адыходзілі храмы і гарады, Білі […]...
- ЗДАЕЦЦА Здаецца, я ведаю цябе век. Той век, што помню сябе самога. Азярынкі вачэй, з берагамі пушыстых павек. І позірк,– цёплы […]...
- Беларускім эмігрантам На блакіце хтосьці бялёсыя плямы размазаў пальцамі сляды выцяраў быццам Засталася толькі зямля па якой яшчэ неўгамоннна блукаюць з’явы пахаваных […]...
- Стамілася чакаць Ніяк не стрэнемся з табою – Ляцяць імгненні і гады… І ападаюць долу мроі У вішнёвым садзе маладым… Даўно ўжо […]...
- БЕЛАРУСКІМ МУЖЧЫНАМ І Аўстраліі, і Гаваны Вечна вабныя берагі, Заставацца ж хачу каханай Толькі тут і з табой, дарагі. Я хадзіла па […]...
- Я веру Я веру ў Бога, І сілу Слова, І што нічога Невыпадкова. Я веру ў Вечнасьць Шляху зямнога І Чалавечнасьць, Што […]...
- СКРЫЖАВАННI Безумоуна, аднойчы зноу сустрэнемся мы. Хай не бачыуся доуга з табою, але Я нічога павер, пра цябе не забыу. Толькі […]...
- Яны Цябе не пачуюць. бо маюць чым * * * Мы з табою яшчэ паваюем за кожную вуліцу гаморы й садому Антон Рудак Яны Цябе не пачуюць, […]...
- Рэсентымент 3 Я ведаю, глупства пісаць пра боль – У кожнага ён, і варты увагі. Я ведаю, кожны пячэцца пра свой. Чужы […]...
- Кветкі Хараством вясенніх яркіх кветак Мы ўпрыгожваем зямлі абшар. І ад іх духмяніцца палетак, Весялей зямны кружыцца шар. Ты ідзеш пануры […]...
- Вецер зносіць апошні лісток Вецер зносіць апошні лісток І не вернецца ён больш ніколі. Вось таксама бывае ў жыцці: Пакідае ўсё, крамя болю. Разрываючы […]...
- Дзяўчынка Маленькая дзяўчынка стаяла перад Богам на каленях. Маліла: памажы мне – згубілася, не ведаю, не веру… Маліла: дай дажыць мне […]...
- Танкі Імклівасць, націск танкавай атакі – Супроць “пантэраў”, “тыграў” і гармат… Трыццацьчацвёрак кемлівыя тракі, Але няма дарогі ім назад. Палае танк, […]...
- Напоўнены нашы думкі * * * Напоўнены нашы думкі Напоямі рознымі: Яе – гаркава-зайздросным Настоем восеньскім. Мае – саладжава-самотным З прысмакам верасу. І […]...
- Верую Я – веруючы. Верую і веру He ў мішуру Замшэлае імшы, He ў казачныя Райскія хімеры, He ў сілу Адзічэлае […]...
- Новая зямля “НОВАЯ ЗЯМЛЯ” Запала ў сэрца “Новая зямля”. Мне ўспомніцца не раз праз часу замець: У шостым класе з хваляваннем я […]...
- Трыццаць з чымсці Маладзейшыя( за нас) у начных клюбах, дзе толькі не клацай дзюбай I хутка лаві свой драйв Старэйшыя(за нас) шукаюць свой […]...
- Брату Анатолю Брату Анатолю. Белбога стрэнь ці Чарнабога – Іх праўды, ілжы – не чапай, Нясі прывід жыцьця былога, Ідзі праз сьцюжы […]...
- Мсціслаўцы Мы мудры народ – мсціслаўцы, Мы моцныя духам і сэрцам сваім. Нашчадкі князёў і выдаўцаў. Унукі Альгерда, Лугвеня сыны. Мсціслаў […]...
- Халуёва халява У краiне з назвай Галдуi Захапiлi ýладу халуi I галоýны галдуян халуй Выступiý з прамоваю :”Лiкуй! Галдуяне зараз зажывём, – […]...
- У пустэчы бясконцай У пустэчы бясконцай… Не каханне – пакуты… Без цябе – што без сонца З лiстапада па люты… Не жыццё – […]...
- Далей, я веру, будзе ўсё! Далей, я веру, будзе ўсё! А зараз – толькі пратрымацца, Не клапаціцца, не губляцца, Забыцца і не заставацца У адзіноце […]...
- За межамі вясёлкі Кожны дзень адчуваю твой позірк: У маланцы, блакітным возеры, У аблоках, сцюдзёнай завеі, У вачах маёй маці. Шчыра кажучы, я […]...