Верш Журба недаляцеўшых журавоў
I на нябёсах слізкая дарога,
Калдобіны свае і ў сінявы.
Зірніце! – адстае ад хваставога
Аслабшы жораў. Мёртвы ці жывы?
Падбіла куля, ці самлелі крылы,
Ці напужаў размах далечыні?
Губляючы з няцвёрдым пер’ем сілы,
Ён падае ў чароты з вышыні.
Другім да пірамід данесці цені,
А тут, сярод балотных астравоў,
Чуваць у трысняговым шалясценні
Журбу недаляцеўшых журавоў.
Ещё вершы:
- Журба На могілках вецер галосіць, смутак гайдае над крыжам. Пад сонцам травеньскім рыжым жанчына у Госпада просіць: “Даруй нам Ўсявышні спакой, […]...
- Сэрцайка плача…(памяці мамы) песня Сэрцайка плача…(памяці мамы) песня ******************************** Белай завеяй, белай звеяй Зімачка скача. Глухне зямелька, рэчка нямее, Сэрцайка плача… Не адшукаць мне […]...
- БАЛОТНЫЯ ЯЛіНЫ Таемнасць Балотных Ялін, Яна абступае знянацку. У плачы чорных галін Пачуеш сумоту, не ласку. Замшэлая з часам сцяна, Сустрэне адразу […]...
- БАЛОТНЫЯ ЯЛIНЫ Таемнасць Балотных Ялiн, Яна абступае знянацку. У плачы чорных галiн Пачуеш сумоту, не ласку. Замшэлая з часам сцяна, Сустрэне адразу […]...
- І Лондан, і Парыж далёка за кардонам І Лондан, і Парыж далёка за кардонам, І Рыа-дэ-Жанейры ня свецяцца агні. Жыву спакойны, ціхі, амаль што невядомы, Пішу на […]...
- Я пішу беларускія вершы Я пішу беларускія вершы Бо расейцам я так і не стаў Я не буду другім – толькі першым Уздымусь я […]...
- Зімы недарэчная рэшта … Зімы недарэчная рэшта – Сьнег падае і растае. Ды ўсё ж ён нагадвае нешта, Пра штосьці забыць не дае. […]...
- Зоркі Золушкі Я глянуў – і знямог: У косах сонца золатам Акрэсліла слядок. Там сонечныя зайчыкі, Вясёлкі пераліў. Я дакрануўся пальчыкам – […]...
- Каханне наша – дым Каханне наша – дым. Агонь даўно патух. Ты ў сне штоноч з другім – выходзіць, любіш двух?.. Руку маю з […]...
- Статыстыка драздоўскіх грыфаў Усё смеху варта.., а злосці яшчэ болей… ад гэтых лічбаў ў сэрцы толькі боль… Няма больш праўды… нават крох… сярод […]...
- Вячэрняя казка Засынае месяц на дубах высока, Вецер шэпча казку тонкаму галлю, І за рэчкай зорка падае ў асоку, Каб прынесці шчасце […]...
- БАЛАДА РАМУАЛЬДА ЗЯНЬКЕВІЧА (1.02.1811-11.09.1868) Сярод начы, як выбух, навальніца. І ты прачнуўся, каб перахрысціцца, І, падышоўшы ў цемры да вакна, Глядзіш у дождж, […]...
- Там цяплей чым у нас Там цяплей чым у нас… Птушкі ляцяць… Далей ад мясцін, Што прыносяць холад. Туды за аблокі. Дзе ноч засцілае Апошняе […]...
- І ў далечы ад Айчыны І ў далечы ад Айчыны Ёсьць такія ж берагі, Дзе чароты і шыпшына, І з асокай паплавы… І ў далечы […]...
- Пісьмы Сягоння раніцай Міколу Кузьма ля пошты напаткаў. -Што сумна так глядзіш наўкола? Мо, хочаш выпіць?! – запытаў. -Ты што, Кузьма?! […]...
- Заходзь, быць можа Заходзь, быць можа, проста памаўчым, Пра цені пад вачыма не спытаеш… Я пачакаю, пакуль ты… з другім, Куры, я бачу, […]...
- Я шукала цябе на разбураных вуліцах памяці Я шукала цябе на разбураных вуліцах памяці, як апошні прамень, за які мне трымацца ў жыцці. У каменным дажджы маё […]...
- Не існуеш Не існуеш, не існуеш, а проста пішаш словы як з-пад асадкі трапіць верш – нібыта жыць нанова. а як раптоўна […]...
- Развітанне Пуста ў нашай казне, Грошаў болей няма. Зорка падае долу – Дагарае яна. Не ўзыйшло то насенне, Хутка скончыцца хлеб. […]...
- БАЛАДА МІКОЛЫ КАПЫЛОВІЧА (10.07.1937-24.02.2000) “А што дасі ты Беларусі, Каб вечнай Беларусь была?” “Усё аддам! А перш нап’юся З нябёсаў зорнага святла…”- Гаворыш […]...
- Хмара Поглядам стомленым абгляджу Чараванае наваколле. Жывых сярод не знайду Адтуленых цемрай няволі. Табе падаецца гэта жыццё, Іскрыстасмць знаходзіш у слове. […]...
- Да Р Зіма праклінае вёсны. А я праклінаю памяць, Што здолела мне данесці, Што ты для мяне Радасць. Вачэй залацінкавых тоні Мне […]...
- Начны вартаўнік І зноў у рэстаранным дыме, Адзін ў мроях я сяджу… Нехта тут дзвярыма грымне – І імгненне аддаю працоўнаму жыццю: […]...
- Вышыні святла Вышыні святла – святыні, Саласпілсы, Хатыні, Крэпасці Брэсцкай руіны, Вы ўжо не толькі ўспаміны, Што душы людскія крояць, А памяць, […]...
- Сола ўначы ******************************* Павольна падае сняжок Такі драбнюткі, ледзьве бачны. І замятае кожны крок, Спрабуючы ў паветры танчыць. Я пазіраю праз акно, […]...
- Чакаю Чакаю тваіх тэлефонных навін, якія ў маё жыццё не прарвуцца. Ведаю: разам з табой не прачнуцца. Застанецца боль – аб […]...
- Жыві Сярод дзяцей, Сярод людзей, Сярод нябачаных прывідаў Цябе я адшукаю, мілы, Цябе знайду я зноў Сярод снягоў, Сярод забытых часам […]...
- Віной таму віна Віной таму віна Празрыста-срэбны келіх Ці кубак чорнай Горкай кавы? Начныя цені, Пагляд гаркавы. Не хочаш грошай, Не трэба славы, […]...
- Ікар Мне сонца скуру абсмактала, Калі я промнямі жывіўся, І ў вечар тварам я зарыўся. Ня ўцяміць пысе вышыні, Зь якое […]...
- Пісьманосец Стан прываблівы, рухавы, сумка пісем поўная. Пісьманосец, пісьманосец, вочанькі зялёныя! На нагах у пісьманосца боцікі нязменныя. Пісьманосец, пісьманосец, валасы праменныя! […]...
- Восені званы Восені чырвоныя званы зазванілі сумна і ўрачыста, паляцелі ў подыху зямным карагоды гукаў медналістых. Плаўны звон, меланхалічны звон, сцежка гаем, […]...
- Праз гады я ішла Праз гады я ішла І прыйшла да сягонняшняй хвілі. Як умела, жыла, Адмярала жыццёвыя мілі. Прыдарожных слупоў І калючых дратоў […]...
- У Залессі З радзімаю маэстра прывітаўся – Руку падаў я дрэвам і кустам. Калі пажар паўстання захлынаўся, – Перада мной той сумны […]...
- БАЛАДА ЛЬВА САПЕГІ (4.04.1557-7.07.1633) У Ружанах на вуліцы вецер, Нібы воўк, што ў начы заблудзіў, Ля вакон, што да раніцы свецяць, Прыпыніўся, свой […]...
- Цені ў кутках, як блакітная варта Цені ў кутках, як блакітная варта… Сёння мы ў шчасця ў гасцях. Можа, адзіна цяпер мы і варты Жыцця. Сёння, […]...
- Адзін дома Адзін дома З парога мяне жонка аглушыла: “Даюць адну пуцёўку на курорт. Сумленнай працай гэта заслужыла, Я з радасці купіла […]...
- Цёмна за вакном і вые вецер Цёмна за вакном, і вые вецер, дрэвы так галінкамі снуюць, што імпэт у небе цені квеціць, ліхтары падсвятленне даюць. Восеньскае […]...
- На ўсёй зямлі спыніўся час Свеча горела на столе, Свеча горела… Барыс Пастэрнак На ўсёй зямлі спыніўся час. І ў гэтым часе Ты засталася ля […]...
- Падае чырвонае лісьце Падае чырвонае лісьце Першы раз, як быццам бы апошні. Недапітая гарбата астывае У забыцьці. Ляжыць коўдра меланхоліі Пад нагамі тваімі, […]...
- Маё двухрэчча Маё двухрэчча – Не між Тыграм і Еўфратам, На ім грабніц і пірамід няма. Тут летам сонца Шчодра свеціціь хатам, […]...