Верш Quo vadіs
Гадзіннік б’е і ведае пра час…
А мы самотны позірк здабылі.
Няўжо Хрыстос ня ведае пра нас:
Самотныя сыны сваёй Зямлі
Блукае змучаны вар’ятам Беларус:
Амерыка, Канада, Велінгтон,
Літва, Нямеччына, Бразілія, хаўрус,
Расея, Францыя, Замежны легіён…
Куды Ідзеш па свеце Беларус?
У край чужы, у край чужы…
Блукаеш у цемры цяжкі цягнеш груз
Як на Радзіме цяжка, раскажы?
А ў грудзях надзея ўсё ж жыве…
І вочы ад пяшчоты зіхацяць
І вольны водар вее ў галаве
Вяртайся, дружа, будзем вас чакаць!
(1 votes, average: 5,00 out of 5)Ещё вершы:
- На вуліцы шэра і слотна На вуліцы шэра і слотна. Людзей не відаць і машын, Блукаеш па парку самотна, Падоўгу блукаеш адзін. Нічога на свеце […]...
- Раскажы мне, бабуля, казку Раскажы мне, бабуля, казку, Што ў маленстве калісці казала. Раскажы пра дзяўчыну-краску, Што хлапца-малайца пакахала. Раскажы мне, бабуля, казку – […]...
- Беларусь чаму ты спіш?! Беларусь чаму ты спіш? І не цяжка жыць у страху? Доўга цягнеш цяжкі крыж, Поўны болем, кроўю, жахам. Скінь прыгнёту […]...
- Што ні лета – над палямі Што ні лета – над палямі нам жаўрук вярэдзіць душы, што ні восень – пыл у вочы журавы з нябёс […]...
- Праз яе Заведзеная надзея памерла. Надзея, мабыць, якой не было, Надзея, якая магла быць Ды толькі ўсё кудысь адышло. Мы верым у […]...
- Раскажы ты мне што-небудзь Раскажы ты мне што-небудзь Раскажы мне што-нiбудзь Твае вочы ў колер неба Мне спакою не даюць Раскажы мне пра былое […]...
- Гэй, зямляча! 1. Сёлета папрацавалі добра І у першы раз за колькі год Зладзiлi ў далёкую дарогу Паглядзець, дзе як жыве народ. […]...
- БАЛАДА ГЕНАДЗЯ КАХАНОЎСКАГА (8.01.1936– 15.01.1994) Па Віленскай зямлі, нібыта па Галгофе, Самотны беларус няспешліва ідзе. Ён ведае, што мы народжаны ў Еўропе, І […]...
- Я мужык-беларус “Я мужык-беларус, – Пан сахі і касы; Цёмен сам, белы вус, Пядзі дзве валасы…” Я. Купала, 1905-1907 Я мужык-беларус, – […]...
- Нуждзіной Тамары Сяргееўне Верш: Партрэт Ваш напісаць не цяжка. Прырода ўсё Вам шчодра аддала: Не простая руплівіца – мурашка – Скарынаўская мудрая пчала […]...
- Беларусам звацца Адкрыю пашпарт, бачу-беларус, Ці так яно ў жыцьці на самой справе? Пячатка й надпісы, нібыта груз, Ляглі ўнутры падобна лаве. […]...
- Як многа трэба чалавеку Як многа трэба чалавеку, Як мала хочацца душы, Праз ўсё жыцьцё зьвіняць манеты І вораг хіжы на мяжы. За трыццаць […]...
- Дзе мой казачны край? Дзе мой казачны край?.. Дзе нiколi не жыў. Толькi марыў аб iм Ды начамi тужыў. Па барах, па лугах Па […]...
- Не сустракацца радасці з журбою Не сустракацца радасці з журбою, Ад дабрыні і песні акрыяць, А мне, мой край, Шчаслівым быць з табою, Свой кожны […]...
- Раскажы ты мне, дзед, пра вайну Прысвячаю свавйму дзеду Самчуку Станіславу Якаўлевічу Раскажы ўсім пра тое, мой дзед, Як галосяць Хатыні званы, Як пажарышчы засцілі свет, […]...
- Спеў маёй душы На шляху раптам прыпынюся У вясновых дзівос пару. Пра красу роднай Беларусі З-пад нябёсаў спяе жаўрук. Пеючы ў вышыні адрання, […]...
- Гадзіннік Вось і ўсё. Жыцця жалобны вынік. І няма ратунку ўжо нідзе. Чалавек памёр. Але гадзіннік на яго руцэ яшчэ ідзе. […]...
- Ноччу Ноччу чагосьці не спіцца, мабільны ў руках тэлефон: да каго б цяпер дазваніцца? – Расказаць, чаго знік гэты сон. Хто […]...
- Беларуская памяркоўнасць Аднойчы просіць бацьку карапуз: -Ты раскажы мне, калі ласка, тата, Што значыць – памяркоўны беларус. Якраз быў бацька справаю заняты: […]...
- 1863 Прачынайся! Браток Беларус! зноў Радзіма зняслаўлена, ў кратах, зноў Хрыста прыбіваюць на крыж, чорны страх пасяліўся ў хатах! Мы па […]...
- ЦЯБЕ НЯМА Цябе няма… і ўжо не будзе… Ты назаўсёды адышла… Мне цісне цяжкі груз на грудзі. Нядаўна ж ты яшчэ была. […]...
- Розныя два слупкі Кожны гадзіннік мае свой час, як чалавек – сваю праўду. Вось мы чаму ў нашым жыцці не бачым ні шчасця, […]...
- Шлях Навобмацак іду, ўзіраючыся ў цемру. Бесперапынны шлях у вечнасць даўжынёй. Агонь жыцця задуць імкнуцца ўсё хімеры, ўсяліць у сэрца страх […]...
- Трэба мужнымі быць у жыцці Трэба мужнымі быць у жыцці, Памятаць кожны дзень і гадзіну: Жыць на свеце – не поле прайсці, Мы ў адказе […]...
- Чараванне душы Нагадай мне, цыганка, Шмат радасных дзён, Неспадзейных і добрых навін, Слоў аб шчасці сюды Чым найбольш прыпалонь, Вестак радасных крыху […]...
- КРАСУНЯ-САМОТА Красуня-Самота, жыццё – адзінота, сляпая надзея, што ў стоптаных ботах блукае па цемры. Навокал – балота, і нейкія стогнуць там, […]...
- Гуляй, беларус! Гуляй, беларус! Што табе застаецца – Магiлкi бацькоў ды гарэлкi глыток. I покуль не зломлена воля ў сэрцы, Жыве Беларусь… […]...
- Адчуванне часу Праз паўгадзіны ты прыйдзеш. Праз паўгадзіны… Можа, спыніўся гадзіннік? Здаецца, два гады прайшлі. Як жыць на свеце з гэткім адчуваннем […]...
- ПАДРУЧНІК ГІСТОРЫІ Анатолю Грыцкевічу. Раскажы мне, цудоўная кніга, пра вытокі маёй Беларусі, хай гаворка струменіццв ціха – я на шчырасць яе спадзяюся. […]...
- Міні-паэма “Як жыць?” Восень. Шэрая брудная вуліца. Дзеянне адбываецца каля газэтнага шапіку. Інтэлегент (хавае нешта ў торбу і азіраецца): – Як жыць, то […]...
- Чайкі Здавалася, я бачу страшны сон, Але – жыццё. Ды цяжкая навала. З акна бальніцы, ціхая, бы стогн, Бабуля белых птушак […]...
- Да мяне завіталя надзея Да мяне завітала надзея З летуценняў дзявочых і мар, Млын пачуццяў усё меле і меле, І кладзецца ўсмешка на твар. […]...
- БАЛАДА ЯЗЭПА ДРАЗДОВІЧА (13.10.1888-15.08.1954) Па Беларусі ў світцы белай, У пыле зорак і дарог Ідзе, задумны, пасівелы, Вандроўнік-мудрых фарбаў Бог. Чароўны кій вядзе […]...
- Наша спадчына “Наша спадчына” Край бярозавага соку Белакрылы край буслоў Толькі глянеш адным вокам Зразумееш і бяз слоў Васільковы край азерны Рэчкі, […]...
- ЗАПРАШЭННЕ * * * – Ну што, Натхненне? Зноў блукаеш дзесьці? Не дазваляеш мне за вершы сесці. То будзіш сярод ночы: […]...
- Сустрэча з земляком Дамоў прыехаў. Шмат сышлося: – Дзе быў? Што бачыў, раскажы! – Сябры, я рад, што давялося Мне ў Празе быць […]...
- БАЛАДА АЛЕСЯ ПІСЬМЯНКОВА (25.02.1957-26.04.2004) Ведайце: калі мяне не стане- Я ў сваю дывізію пайшоў. Аляксей ПЫСІН Мы ідзём праз спёку і снягі, Праз […]...
- Мокрыя травы Я сумую па радзіме, ІІа яе лугах і нівах, Па трыпутніку, што гладзіў Ногі збітыя мае, Па укропе на гародзе, […]...
- Сэрца не кавун вам і не не свечка Дзесьці вые ў снежані завея, а ў нас дажджы так безнадзейна, дробныя халодныя дажджы… Зрэшты, я ў дажджах не эрудыт. […]...
- Бел-чырвон-белае каханне Яны завуць наш сцяг ганебна SMS, Яны нашчадкі тых хто ў трыццаць сёмым Адвозілі інтэлігенцыю у лес, Спраўляючы пікнік там […]...