Верш Настальгія
А болей ні слова – маўчы,
Касету пастаў, уключы –
Хай сум у сутоньні паўсонным
Паўстане з журбой на мяжы;
Хай з музыкаю “nostalqіe”
Пра Шэрбурскія парасоны
Смуткуе душа унісонна
Над шнарамі колішніх ран…
Здымаю маэстра Легран,
Я свой капялюш перад вамі,
Здымаю, хаця й не нашу,
Ды дзякуй, бо часам душу
Ратуе ў жыцьцёвым бедламе
Ваш сентыментальны матыў;
Хай некаму ён – прымітыў,
іроніі варты, – ня болей,
Ды рэхам рэальнага болю
Камусьці пазначыцца сьлед,
Пакінуты сьціплым матывам, –
Наіў на мяжы з прымітывам –
Ды можа вось гэткім наівам
Адно і ўратуецца сьвет.
(1 votes, average: 5,00 out of 5)
Ещё вершы:
- Замільгацела за небакраем Замільгацела за небакраем… Шалёна заркі наўскос ляцелі… То Леаніды матыў зайгралі, свой старадаўні матыў сустрэлі… Такі быў дзіўны, крыху наіўны […]...
- У АДКАЗ Птушачка мая, Галубка, Сумна тут табе адной, Да цябе пpыйду я хутка, Лягу побач тут з табой. Пахаджу па тых […]...
- Сюр-настальгія БЛедны саван, сатканы для згубнага шлюбу з туману, Душыць ЕНкі аб волі і рэшткі пасечанай веры. У прасторы ЛУнаюць сляпыя […]...
- Футбольная настальгія Улад Скамарох ФУТБОЛЬНАЯ НАСТАЛЬГІЯ Заўзятары – што ідыёты… Вазьмі хакей, гандбол, футбол… “Да лямпы” мне ў чые вароты Якім ражном […]...
- Карагод Ты мене закружыў у карагодзе… Верагодных пачуццяў і мараў. Я казала табе: можа годзе? Але ты распаліў шмат пажараў. Ты […]...
- Рэквіем па Беларусі Мовы няма… Паступова зьнікае. Мы, пэўна, ужо не адродзім Яе. Кожны другі Яе ганьбіць, турае Хутка ў Лета наша Мова […]...
- Мы часта любім тых, хто нас не варты Мы часта любім тых, хто нас не варты, Хто пазбаўляе смеласці спакой, Схіліўшы ўсё на кепікі і жарты, Абы не […]...
- З часам цямнее і золата З часам цямнее і золата, Што ўжо казаць пра душу… Толькі, чамусьці, каханьне Набывае сапраўдную вартасьць, Страціўшы першапачатковы бляск… Мякчэюць […]...
- КАБ ЯШЧЭ…б З кожным тыднем усё болей Мы ўпэўненыя ў тым, Што калі б не тата долі, Не ўзрасло б і тых […]...
- Атрасіны А ты не бойся, любы сыне, зімы не бойся. Стаяць дрыготкія асіны, трапечуць лісьцем, Спраўляла восень атрасіны і вецер свішча. […]...
- МiСiЯ Бы лодку старую, душу пачынiў: У храме на ўзгорку паставiў тры свечкi, Нiбы прабачэння ў людзей папрасiў, Каму ненарокам я […]...
- ІМАНЕНТНАСЦЬ МАЎЧАННЯ Маўчанне золатам бывае не заўжды, Ягоны водбліск нейкі алхімічны: Ратуе ад знявагі і бяды, І – аздабляе здраднікаў аблічча. Паэтам […]...
- Ў Р А С Х О Д Сёмы дзень пасля нападу. Ёсць гарантыя, што ўсе Застануцца ў заняпаду, Не загінуць абы дзе. Супакоены і пэўна Менчукі і […]...
- ***Час каменні пазбіраць * * * Час каменні пазбіраць, Не раскідваючы болей, І фундаменты пара Пазакладваць нам з любоўю. Брукаванкаю яны Могуць класціся […]...
- НА ВЕРАСНЁВАЙ МЯЖЫ На вераснёвае мяжы Пра Вас я думаю з пяшчотай, Пра Вас – хто ўмее даражыць Прыроды першай пазалотай. i гэты […]...
- Бывае часам нам самотна Бывае часам нам самотна… Вось так губляецца настрой. Крадцзецца ў думкі адзінота І навявае неспакой. І сэрца раптам ужо не […]...
- У Вашым голасе квітнеюць астры У Вашым голасе квітнеюць астры, Якіх не бачыў я раней. Мне зразумела ўсё і ўсё не ясна… У Вашым голасе […]...
- Колькі каштуюць вершы? Колькі каштуюць вершы? Цікаўным ведаць патрэбна болей: Напэўна плацяць за вершы многа? Мяне ж цікавіць не кошт, а тое, Якая […]...
- Вось я, вось ты Вось я, вось ты, І толькі ноч сівая паміж намі. Вось я, вось ты, Сярод людзей мы нібы здані. Вось […]...
- Здрада. Боль. Развітанне. Надзея Здрада. Ты бачыць мяне не рада, Ты болей па мне не сумуеш, Ты болей мяне не шкадуеш. Боль. Ты забіла […]...
- Час пражна Час пражна. Не заўважыць часу як, Жыта рана каласуе, Дзявок малых, на дражджах, Да пасагу час рыхтуе. Ад жытнёвага пражна, […]...
- Падала зорка Падала зорка з неба, – Я загадаў жаданне. І мне жаданне гэта Марай вялікай стала. Бог за маё старанне Узнагароду […]...
- Шкада Шкада да болю пройдзеных дарог, Світанняў і растанняў у тых дарогах. Нямала пазбіваў ад часу ног, Пакуль знайшоў прыступку да […]...
- Здаецца мне Здаецца мне, што воля чалавекаў залежыць і ад тых, каго пусціў к сабе ён. ці хто сам туды забраўся, без […]...
- Няма ў вачах натхнення Няма ў вачах натхненьня, І словы не вызываюць даверу. Недзе зьнікла ўзаемаразуменьне… Ў шчырасьць паводзін – ня веру. Каханьне – […]...
- Хлеб Ці гэта звычка, ці патрэба – Адчуўшы лепшы ў свеце пах, Я зноў цалую бохан хлеба, Які трымаю у руках. […]...
- Імя Праз гонi мiлыя здаля Глядзiць радзiмая зямля, Дзе ты глядзеўся у нябёсы I ў рэчку з возерам змаля. Туды вядзе […]...
- Свабоды дух, ляці на крылах Свабоды дух, ляці на крылах, нібыта птах прыгожы, вольны, хай грукацяць сабакі з тылу па-за смуродам навакольным. Ляці вышэй, каб […]...
- Пераход Мора болю і любові мора. На сконе год зламанаю душой Сівы няголены дзядок праз гора Смык трымае хвораю рукой. Мінулі […]...
- Лексічны запас мізэрны Лексічны запас мізэрны – Фраза адна, другая… І ніякага болей рэзерву, І трымціць цішыня жывая. Мовы іншай патрэбныя гукі, Не […]...
- Пісьмо Дзень добры, спадарыня мая. пішу вам, таму што не магу я болей. трываць разлуку, ідзе з пад ног зямля. бяз […]...
- Калі сэрца тугой шчымела Калі сэрца тугой шчымела, Бо яму святла не хапала, — Да мяне заходзіў нясмела Летуценнік Янка Купала. Калі я, прыгнечаны […]...
- Я зноў прайшоў па партызанскіх сцежках Я зноў прайшоў па партызанскіх сцежках Ды тут ужо не сцежкі, а шляхі! Па радасць светлую, па ўсмешкі, Што дарыць […]...
- Мяжы Кінь вокам на увесь абшар зямлі: Вось хату шчыльна абышлі Парканы з гострымі цвікамі, Пасыпаныя бітым шклом, Глядзі – ў […]...
- Стаў Басанож прайду па пожні Да мяжы, дзе цёмны стаў… Так настане дзень апошні, Як і кожны наставаў. I ў замежнай […]...
- БАЛАДА КАСТУСЯ ЕЗАВІТАВА (17.11.1893-23.05.1946) У куце больш не маю бажніц- Мапа там. А на ёй-Беларусь. Кастусь Езавітаў Не ў кожнага народа ёсць свая […]...
- Хмары плаваюць над намі Хмары плаваюць над намі, Зеляніна ўсё радзей. Раз’яднанне, раз’яднанне Дрэў, і птушак, і людзей. Лісця жоўтае кружэнне, Насцярожанасць травы. Адчужэнне, […]...
- Мае мары разбіваюцца аб лёд Мае мары разбіваюцца аб лёд. Я не ведаю, што ўперадзе імжыць. Хвалі тыдняў. Дзён – вадаварот. Без пяшчоты сэрца не […]...
- Беларускім паэтам “Паэт Расіі болей, чым паэт…” Паэт на Беларусі двойчы болей! Бо наша слова мае свой хрыбет, Хрыбет нязломны: не прыгнуць […]...
- ЗЛУЧЫЎШЫ РУКІ ЗЛУЧЫЎШЫ РУКІ На страту Паўла Шарамета На пару ходзяць зайздрасць-злоба, Ім белы свет спрадвек не да спадобы; Жывёльны страх і […]...