Верш Чаканы міг спакою

Ещё вершы:

1. І трохі пагрэўся Прамоўлю словы – і ўва мне Ўраз цішыня ўзрываецца. Змясціўся месяц на акне І міленька ўсміхаецца. Смяюцца зоркі, аж дрыжыць […]...
2. Апошні паварот..( памяці мамы) Апошні паварот…(памяці мамы) ****************************** За паваротам паварот – Імгненна хуткасць нарастае… …Стаю ля маміных варот І ўспаміны ў кош збіраю… […]...
3. На Вуж рацэ Каляндары Мігцелі лускай І год змяі Поўз ціха ўперад… А ля ракі А ля нагі Мільганула нешта Заміраю… І жоўты […]...
4. Парк Пазалаціўся парк і дрэвы пасмутнелі, І шум не той, і звон ужо не той, Які паслухаць вы хацелі Кожны раз […]...
5. Мне спакою не ведаць Мне заўсёды чагось не стае, Штосьці вабіць, кудысьці цягне – Знаць, як кожная птушка пяе, Знаць, як кожная кветка пахне; […]...
6. Над ракою ў спакою Над ракою ў спакою Зацвітала каліна; У сяле за ракою Вырастала дзяўчына. Да зялёнай каліны Прылятала зазюля; Да дзяўчыны-маліны Удаваўся […]...
7. ГУРБЫ СПАКОЮ ГУРБЫ СПАКОЮ Я іду белым полем Па бяскрайняму снегу Без краёў наваколле Згубіў мэту для бегу. Выглядаю удалеч, Каб пабачыць […]...
8. Няма спакою ўжо нікому Няма спакою ўжо нікому! У краме, транспарце, чарзе, Ў гасцях, на службе, нават дома Гучыць бясконцае “Ты дзе?”. “Ты дзе?” […]...
9. Спакой… Пакой Спакой… Пакой… Кампутар мудры… Усё змяшчае манітор: Разлівы рэк, прасторы тундры, Абшар тайгі, каскады гор… Незамянімы гід, дарадца, Настаўнік, лекар […]...
10. Крокі Крокі – будзённага побыту кропкі, крокі хвілін, гадзін і дзён. Як мы ступаем, як робім крокі, так і жывём, так […]...
11. Там, дзе рачная хваля Там, дзе рачная хваля Цалуе душаў пагляды, І россыпам неба караляў Азёры ў начы апранае, Там, дзе вякуюць ляды, Убраныя […]...
12. Спакой Світанак. Вее ветрык свежасцю. Пяшчота травеньскай красы. Яліны прывіднымі вежамі Стаяць, сівыя ад расы. Галлё бяроз ярчэе кроплямі, Асіны ціха […]...
13. Ты прыйшла Ну няўжо ўсё было са мной: Чысты воблік і вобраз твой? Ты прыйшла, як святло ў пакой, У трывогі мае […]...
14. Пытанні Ці чуеш, як крочыць удалеч таропка час? – Адлічвае крокі гадзіннік бесперапынна. Куды б ён ня йшоў – пастаянна ідзе […]...
15. Восеньскія малюнкі Прыціхлая прырода засынае, Прыносіць лістапад спакой. Апошні ліст з галін злятае, Апошні сведка квецені былой. І ў люстры белае вады […]...
16. Заквітнела ноч Заквітнела ноч вясеннім месяцам, Збегліся ўсе зоркі над зямлёй. Цішыня з канапы ножкі звесіла. У паветры водарны спакой. Адчуванне сумнай […]...
17. Не магу я безь яе Ёсьць у жыцьці маім дзяўчына, Я бачу сьвет у вачах яе. Ня ёсьць яна проста сябрынай, А ёсьць каханай для […]...
18. Загавары, каб я цябе ўбачыў Загавары, каб я цябе ўбачыў, Прашу цябе, малю! Бо веру: лёс цябе прызначыў, А ў безнадзейнасці тану. Скажы адно: “Вітаю”, […]...
19. Чаму баліш ты маё сэрца Чаму баліш ты мае сэрца? сутрасаючы спакой, чаму баліш ты мае сэрца? расскажы мне, што з табой. Ці каханне цябе […]...
20. Я з табой пяю Я гляджу на мiлую маю I чульлiва край мой пазнаю; У цябе бялявая каса, А я ў думках кузаль расчасаў. […]...
21. Спазненне Бясснежны снежань – у душы раскол. Прырода адракаецца ад веры. Галее лес, дасюль няўтульна-шэры, Як паруснік, што трапіў на прыкол. […]...
22. Мужык у мора ў паліто нырае Мужык у мора ў паліто нырае, Чым выклікае ступар у жанчыны: – Што гэта з Вамі? – Мыю, вымываю. – […]...
23. Уздымам сэрц нашых шуміць Белавежа Уздымам сэрц нашых шуміць Белавежа, як дні нашых сёлаў, так Нёман плыве… Уроду палеткаў ткуць поясам межы, адвечныя сосны гудуць […]...
24. Іду туды, дзе роўнядзь поля белага Іду туды, дзе роўнядзь поля белага, як палатна адбелены сувой,- там цяжар сунімае набалелага нікім яшчэ не крануты спакой. Іду […]...
25. Няўжо памылілася? Пацалаваўшы мяне, пайшоў назаўсёды. Я бачыла сон: твае вусны дакраналіся да маіх. Прачнулася ад асалоды. Цябе не знайшла… Няўжо памылілася? […]...
26. У доміку Таўлая У доміку Таўлая Нібы ля дзеда ўнук-паэт, ля замка – дом-музей Таўлая. Яго пакой, яго партрэт і лямпа на стале […]...
27. У адчаі У адчаі Лёсу кінуўшы свой выклік, Незвычайнай Прад табой ізноў узнікну. Ты кідаеш На мяне свае пагляды. Ты схіляеш Галаву […]...
28. Гэй, адкуль з’явіцца Гэй, адкуль з’явіцца ветру нагадана? Можа, час змяніцца надышоў чаканы? Дзе яго лагода? Можа, ён павее подыхам свабоды?.. Не. То […]...
29. Непрыкметна падступіла восень Непрыкметна падступіла восень – Хутка пацямнела неба просінь, Выстылі маўклівыя прасторы, He гарыць касцёр на касагоры I плывуць ад лесу […]...
30. Божа, паспагадай усім Божа, паспагадай усім, – I магутнаму, і слабому, I відушчаму, і сляпому, Каб у згодзе жылося ім. Божа, паспагадай усім, […]...
31. Музыкай напоўніўшы пакой Музыкай напоўніўшы пакой, Мы ўтанулі ў музыцы з табой. I памерлі мы, і ажылі, I плылі над намі караблі Белыя, […]...
32. Пад стук колаў Пад стук колаў… *********************************** Мільгаюць станцыі, прыпынкі, Грукоча коламі цягнік. У вальсе кружацца сняжынкі. Схаваўся ў хмары маладзік. А за […]...
33. Пойдзем, пойдзем Млечным Шляхам Пойдзем, пойдзем Млечным Шляхам, Там спакой і цішыня. Паляцяць за намі птахі, Наша лепшая радня. Паляцяць за намі дрэвы, Нашы […]...
34. БАЛАДА ЯНКІ ЛУЧЫНЫ (6.07.1851–16.07.1897) Тры мовы… І лягчэй маўклівым быць, Не бачыць, як травою зарастае Палетак, што прыдатны для сяўбы Свайго, тым больш– […]...
35. Вось так Вось так. Айчыне – чаканьне, Дзяўчыне – каханьне, Радне – мілаваньне – Не здаволіть ніяк… Каб усё клалась часу, сваёю […]...
36. МАЯ ЦІШЫНЯ Мая цішыня складаецца з верша, Што па паперы пад вечар блудзіў, З цікання ходзікаў, жончынай першай Просьбы пяшчотнай: “Спі ўжо, […]...
37. Натчына сонца Натчына сонца У ранку ў акенца Сонца зірнула, Лягло на люстэрцы І ціха заснула. Прачнулася Ната, Шчабеча, смяеца: -Ой мама, […]...
38. Цведрасць характару Лупцавала ж горка доля, Замест так, кажу – ні-ко-лі! Мо змірыцца, тое здолець. Не, назло пішу – ні-ко-лі! Лёс мо […]...
39. Бушуе май Квітнеюць, пеняцца сады, Духмяны водар цешыць душу. Зязюля шчодрая гады Даруе, седзячы на грушы. Бушуе май і з кожным днём […]...
40. Цягне Сусвет Неба правісла ад колькасці зорак ледзь не да самай зямлі! Цягне Сусвет і ў 15, і ў 40… Там, у […]...