Верш Былі сярпы вясёлыя ў жніва
Былі сярпы вясёлыя ў жніва.
Як Млечны Шлях, іржысцілася ніва.
I туманоў старых начное сніва
Разгадвалася раніцай знава.
Хацела быць зялёнаю трава.
А быльнягова ўжо сівела грыва.
I перапёлку слухала раўніва
Жняя жыгучая, што крапіва.
Усмак нагасцяваўшыся ў прылецці,
Далёкае ад страт зямных і звад,
Глядзела неба, як жыруюць клеці.
Сноп, жніўнай песняю падперазаны,
I пузацеў, і вусацеў, як сват,
Ад рупатлівай ласкі і пашаны.
(1 votes, average: 5,00 out of 5)Ещё вершы:
- Зоркі былі супраць нас Ты быў маёй недасяжнаю марай, Я – твой пякельны экстаз. Катам ты стаў, а тваёй я ахвярай, Зоркі былі супраць […]...
- Далёкае места плавае Далёкае места плавае У моры цёмнага піва. Нам – ноч, Птушкам – ніву. Далёкае места плавае У моры замежных моў. […]...
- Былі тады – ноч Былі тады – ноч, Ты ў слабенькім паркаліку, Арэшнік Ды я, грэшнік. А зоркі ўсе стаялі, як адна, У возеры […]...
- Было. Былі. Была! Было. Былі. Была! Мне маска не да твару. Я тая, што прайшла Трагедыяй пажару І жар сухой верстф да сэрца […]...
- Яны былі першымі Не складалі легендаў пра іх І не песцілі гучнымі вершамі, Бо ў горніле тых год баявых Яны былі ўсяго толькі […]...
- Былі на моры Мы з сям’ёй былі на моры, Там каталіся на хвалях. Нібы рыбы на прасторы, Мы плылі ў блакітных далях. На […]...
- А ці былі яны – размовы А ці былі яны – размовы, І цуд з табою побач быць, І тыя позіркі і словы, Што могуць сэрца […]...
- Возера самоты Возера запанела – He павернецца ў берагах. Аблачынка Пушынкай зляцела, Спіць, дрыготкая, у чаратах. Курганы-маўчуны Чолы думна схілілі, Мабыць, бачаць […]...
- Калі б вы былі жывыя Калі б вы былі жывыя, Гарэлку мы з вамі пілі б, Дзядзькі мае залатыя, Мікіта, Пятрок, Піліп. Сядзелі б мы, […]...
- Яшчэ сто сонцаў да жніва Яшчэ сто сонцаў да жніва, І покуль ціша не растане — Чуваць, як першая трава Зялёнай песняй прарастае. У сэрцы […]...
- Вясёлыя разважанні на могілках Мы на могілках, зязюля, Хопіць варажыць. Тут усе даўно паснулі – Хутка час бяжыць. Што ў мінулае галёкаць, Памяць церушыць? […]...
- I ўсе былі табой і не табой I ўсе былі табой і не табой. Адна ты разумела адмыслова, Што цяжка паўтарыцца слова ў слова I нельга цень […]...
- АСОТ І КРАПІВА Дзе ягады маліны – Заўсёды крапіва. Там зайздрасць, здзекі, кпіны, Дзе пекная ўдава. Дзе залатыя ружы – Расце густы асот. […]...
- ***Далёкае і такое блізкае Далёкае і такое блізкае… Блізкае, а такое чужое… Шчымліва рыпіць калыскаю, паглядам-маланкай бліскае, сцінае мяне тугою блізкае мне і далёкае. […]...
- Як мы артыстамі былі Мы п’есы гралі з першай чыткі, У вёсцы шмат было такіх – Ну, што ж, мы ставілі агіткі, Яны даходзілі […]...
- Такая прыгожая Такая прыгожая – губы фарбуеш світальнай зарой, прачынаючыся на плач немаўляці; шчокі румяніш ранішняй прахалодай, ідучы на покліч трамвайнага звону; […]...
- Мне здаецца – так мала мне трэба Мне здаецца – так мала мне трэба. Я не прагну раскошаў зямных. Падары мне ў народзіны неба, Адно неба з […]...
- Сярод ільда маёй душы Сярод ільда маёй душы Растуць дзядоўнік, крапівА, Іртуць, нажы, бо там садоўнік Ад брыва ліхога вока, ад сурока Амбасадар і […]...
- Усход сонца На усходзе неба грае Пераліўным блескам, Сыпле золата над гаем I над пералескам. Чуць-чуць дрогне, праліецца Чырвань на усходзе – […]...
- ПРАБАЧ МЯНЕ, НЕБА, ПРАБАЧ Я чую – Ты плачаш, не плач, Далёкае блізкае Неба… Спадаюць слязінкі… Крумкач Ірве набрынялую глебу. Я чую Твой стогн… […]...
- А перад тым як зняць пагоны А перад тым як зняць пагоны, Вярнуцца да сваёй зямлі, У часіну ціхае пагоды Фатографа мы нанялі. Над чорнай бухтаю […]...
- Так! Мы з табою век знаемы! Так! Мы з табою век знаемы! Мая душа з тваёй душой Луналі, часам несвядома, Па-над тучанскй стараной. Ці можа нас […]...
- Зазелянелі даўнія лугі Зазелянелі даўнія лугі. Конь засмяяўся смехам непадкутым. Шлях развінуўся разарваным путам. I араллёй паснедалі плугі. Рака свае пазнала берагі. Дуб […]...
- Расце крапіва Расце крапіва каля тыну старога. Няма ў двары ўжо болей нікога. І кажа яна: “Паважаны мой, тыне, Я цяпер тут […]...
- Ты прыйдзі Ты прыйдзі ка мне вясною, Кветкаю прыйдзі; Зацвіці красой са мною, Думку разбудзі… Ты прыйдзі ка мне улетку, Коласам прыйдзі; […]...
- Захавай маю мову, чарговы наш век Захавай маю мову, чарговы наш век, Захавай, як лясы, сенажаці, азёры, Як світанне ў расе, я сцяжынку ў траве, Як […]...
- Кастрычнік Ціха сцелецца, сцелецца Ліст на ліст у гаях. Залатая мяцеліца Шалясціць на дубах. Замяла рыжаватыя Верасы, паплавы. З песняю сумнаватаю […]...
- У поўным келіху віны У поўным келіху віны Крычалі вочы захаплення. Мы ў ночы той былі адны Начлежнікамі летуцення. Чакаў у небе Валапас, Калі […]...
- Дамавік Вандруе па клеці сівы Дамавік, Стукоча маркотна яго чаравік, Чапляюцца вусы за ногі, a нос Да сківіцы моркаўкай шызай прырос. […]...
- Сноп апошні залатога жыта Сноп апошні залатога жыта Застаецца ў памяці палос… Гэтак і цябе не скосіць лёс – Мною ты не можаш быць […]...
- Далёкае, забытае жаданне Далёкае, забытае жаданне Аднойчы нечакана усплыве. А мы сабе шукаем апраўданні, Каб не хадзіць па скошанай траве. Спрачаемся. Адкладваем на […]...
- Любы, не шкадуй мяне так доўга Любы, не шкадуй мяне так доўга. Каб да сэрца сэрцам не прысох, супыніўшы коніка гнядога, адпусці на нёманскі пясок. Вернешся […]...
- Летні лес “Летні лес” Летні лес, шацер зялены Нада мною ў вышыні Зачапіліся за кроны Хмаркі-белыя чаўны Пераблытаны галінкі Дзе бярозка, дзе […]...
- Калі трымае маці на руках – Калі трымае маці на руках Свайго малога, мне здаецца – маці Трымае чалавецтва, што ў вяках Жыве, як светлы […]...
- Меж небам з выкапнем Блакітнае неба, і бруд на зямлі. Ня ўсё адгарнулі з яе ручайкі. Ня ўсё расплылося па іншым краям, ніжэй па […]...
- Роднаму слову Я хачу, каб ты жыло, маё харошае, трапяткое, мужнае і сціплае… Ведаю, што не куплю цябе за грошы я, шапаткое, […]...
- Недзе салавей пяе ў дуброве Недзе салавей пяе ў дуброве. Недзе рэжа хвалі цеплаход… Кніга вандраванняў і любові, Я пішу цябе з юнацкіх год. Вандраваць […]...
- Лятаў да блакітаў Лятаў да блакітаў Па песні жаўрук, Кідаў нам, здабыты, За гукамі гук, Бясконцаю ніткай Выводзіў узоры Над травой аксамітнай, Пад […]...
- Нібы Індыяна джонс Нібы Індыяна Джонс шукаю патаемназабароненага Але ў адрозненні – толькі попел ад спробаў Спачатку пазбаўлены розум ад фобій, Змагаецца з […]...
- Хто? Хто першы хмыкнуў і сказаў: “Хай хоць патоп пасля мяне!”? Хто першы шклянку паднімаў З усмешкай: “Ісціна ў віне!”? Хто […]...