Верш Я вазьму ў далоні свет сонца

Ещё вершы:

1. Я вазьму твой боль Я вазьму твой боль. Ты заслугоўваеш гэта. Ды заб’ю яго ў сябе І настане твае лета. Я хачу цябе абняць […]...
2. Табе свой свет я аддаю Табе свой свет я аддаю… І Свет, які мяне калісьці страціць. І як адталую ваду Звычайна прыме і не здрадзіць. […]...
3. Сонца схавалася, глянулi зорачкi Сонца схавалася, глянулi зорачкi Месяц па небу плыве Ты спадабалась мне з першага позiрку Думкi мае пра цябе Сонца схавалася, […]...
4. Вазьму з сабой ва ўсе дарогі Вазьму з сабой ва ўсе дарогі – Забыць ніколі не змагу – Пяшчотны дожджык басаногі, Вясёлкі вабную дугу, Світанак песенна-шпачыны, […]...
5. Вазьму аловак і паперу Вазьму аловак і паперу, Пачну пачуцці рыфмаваць. Усё збалелае даверу Лісту, не здольнаму змяняць. Няхай у словах застанецца. Мо апасля, […]...
6. Далоні Калі твае шырокія далоні Прыціснуць да грудзей мяне, Пяе душа пад стукат сэрдца, Цяпло вакол як хваляй льецца, I на […]...
7. БАЛАДА ВІТАЎТА ВЯЛІКАГА (1350-1430) …Вязуць карону, як ваду жывую, Старому князю, у якога ёсць Усё і ўсё ў часіну залатую Было і быў […]...
8. Не пляскайце гучна ў далоні Не пляскайце гучна ў далоні Артыстам, якія для вас Спявалі бяздушна сягоння, Якія абкралі ваш час. Калі хто завучана, гладка […]...
9. Лірычнае Заблішчалі світальныя росы На суквеццях высокай травы. Ой вы, косы, дзявочыя косы! Як жа сэрца хвалюеце вы. Краявіду нябачна ў […]...
10. Белы снег на далоні трымаю Белы снег на далоні трымаю, Растае ён у халодны ручай, Быццам родную мову губляю, У сэрцы гнеўны боль ды адчай. […]...
11. Ліхтарны свет Ліхтарны свет і горад нейкі дзіўны: Усё нібыта кажа аб табе. Чакаю я і дождж працяглым ліўнем. І ты ідзеш… […]...
12. Летняя раса Як брыльянты, рассявае Ночка летняя расіцу, Туманамі спавівае Луг зялёны над крыніцай. А як раніца настане, Бліскі сонца загуляюць, – […]...
13. На далоні Гэй, заклікаю: “Звярніце увагу!”, На тое, што вы пазбеглі: “Вы пазбеглі павагі!” Страх засціў вашыя думкі, забіў па кутах, Няўжо […]...
14. Сонца чырвоным пеўнем Сонца чырвоным пеўнем За копы садзiцца, Пахне навокал сенам, Травой-медунiцай. Тата касу наладзiў, Правёў па лязу “брывою”; Рукi пружацца сiлай, […]...
15. Літанне Святая зямля нашых продкаў, застанься апорай нашчадкаў. Замглёная зорка Рагнеды, не была ты пасцельніцай здрайцаў. Чарадзейны меч Усяслава, вырвіся з […]...
16. Сонца ўсходзіць над ракой Сонца ўсходзіць над ракой – Хоць вазьмі яго рукой. Толькі я яго не брала, Белу свету аддавала, Полю з лесам, […]...
17. Як пагасне аднойчы сонца Стане цёмна на ўсёй зямлі – Пабрыду па шляхох бясконцых, Дзе з табою раней жылі. Вось альтанка, тут я калісьці […]...
18. Начны птушыны плач Не плач, птушка, уначы, Давай лепей памаўчым. Паглядзiм на вырай зорны, Аксамiтны ён, не чорны. Не стагнi, на сэрцы млосна, […]...
19. Як умее кахаць беларуска Я пяшчотай цябе атуляю, палю. Да нябёс уздыму шчасце нашае, любы. Гэтак сонейка ранкам цалуе зямлю. Гэтак месяц начны вербалозы […]...
20. Вандроўніца-сцежка Вандроўніца-сцежка на золку пакліча За вёску ў лес за сабой павядзе, я кошык вазьму і па сцежцы, па звычнай, пакрочу […]...
21. Ціхім вершам мяне агарні А. …ціхім вершам мяне агарні, бы анёлак ахоўным крылом, каб з надзеяю ва ўсе дні непадзельна сэрца жыло… …я малітвай […]...
22. Мой свет Мой свет, што берагу з маленства, У сэрцы і душы маёй. Нідзе не знойдзеш падабенства Маёй старонцы дарагой. Мая Радзіма, […]...
23. Дзеці Сонца Зміцеру В, Альегрду Б., Іллю С, Віктару Ж. Сонца – сподачак спякотнае плямы, На якім цяжарнае яйка чакае жаўток. Было […]...
24. Захад сонца Ты глядзела на захад сонца, ты смяялася промнем вясны. І ціха знікала далека, бясконца. Я клікаў цябе і не верыў […]...
25. Дрогкія рукі твае Моўчкі вазьму ў далоні. Час прыпыняе бег – Вусны мае ў палоне. Паломнік тваіх вачэй, Палонны твайго дыхання. Цалую ячшэ […]...
26. Спіць вакол усё, спіць вакол зямля Спіць вакол усё, спіць вакол зямля, Спіць пад снегам лес, вёска спіць мая. Толькі я не сплю, а яшчэ не […]...
27. Росы ў косы Росы ў косы…Па-над ветрам, з цягам часу ў маладосць. Асядлаўшы звон паветра, адчувая часу млосць. Сонцам развядучы ночы, ранку дасылаць […]...
28. Прачнуцца На шчыліну адчынена Вакенца. І вецер толькі пальцам Дакранецца Льняных валос, духмянай шыі Ласкавых рук – І мне пакіне. Я […]...
29. Ноч на возеры Ноч на возеры. Ціха над возерам сонным. Спіць асака і чарот. Месяц на небе гуляе, Кінуушы вокал россып пяшчот. Да […]...
30. Летам Выйду, сяду каля саду У зацішнай старане I дзівіцца буду цуду, Што цуднее ўкруг мяне. Як для света грае лета […]...
31. А перад тым як зняць пагоны А перад тым як зняць пагоны, Вярнуцца да сваёй зямлі, У часіну ціхае пагоды Фатографа мы нанялі. Над чорнай бухтаю […]...
32. Мама падрэзала косы Быццам палын у пракосах, Частая сівень імжыць. Мама падрэзала косы – Стала іх цяжка насіць. Вёрсты смылелі даўгія, Доўгія ночы […]...
33. Ад цябе пайду я Ад цябе пайду я… Усміхнуся горка, Пажадаю шчасця… Усё, іду далей. Знікнуць мае крыўды, сум мой пройдзе зноўку, А ў […]...
34. ВЯСНОВЫ РАЙ Над лугамі гудуць медагоны, І жаўрук так натхнёна пяе! Сонца промні злаўлю я ў далоні, Перасыплю ў далоні твае. Я […]...
35. Успамін былога вяскоўца У горадзе жыць – жыць зручна. Кран павярнуў – і тут жа вада ў цябе пад рукой. А помніцца, як […]...
36. Зорыць восень пільна, ласкава Зорыць восень пільна, ласкава Мне ў акенца цэлы дзень, Моліцца, маністам бразгае, Ціха ходзіць па вадзе; Падмятае лісце строямі, Пад […]...
37. КУПАННЕ Ў РОСАХ КУПАННЕ Ў РОСАХ Ноч. Аголена вусціш. Бег сукенкі з плячэй. На прасветленых вуснах адзінота начэй. Старажытнай замовы дрогкі, блытаны шэпт. […]...
38. На пракосах Ад зары прабег прамень шырокі, косы. Ад мянташак зазвінелі дружна косы. А на сэрцы аднаго з касцоў вяселле – Расплятуцца […]...
39. Я ніколі цябе абдыму Я ніколі не буду тваёй. Гэта праўда. Так будзе. Напэўна. Мо так лепей. Не рушым спакой. Ды навошта? Але ж […]...
40. Свет падзялiўся надвая Свет падзялiўся надвая: Свет ДА ЦЯБЕ i свет З ТАБОЮ. Той свет, дзе iснавала я, Быў акрамешнаю iмглою. Свет падзялiўся […]...