Беларуская паэзія

Вершы на беларускай мове



Верш Крысціне

Куды б далёка не сыходзілі гады,
Ты у вачах маіх – адна і тая.
З табой сустрэнуся –
я зноўку малады,
Бо у тваіх вачах
агеньчык юны не згасае.

Такой лагоднай быць і надалей
Я пажадаць табе хачу, Крысціна!
Няхай сабе ідуць гады далей –
Цябе давеку я цаніць павінны.

19.12.2010 г.

1 Star2 Stars3 Stars4 Stars5 Stars (1 votes, average: 5,00 out of 5)

Верш Крысціне - Пётр Шакола