Верш Робім да стомы. Цягнемся. Марым

Робім да стомы. Цягнемся. Марым.
Век здаганяем. Героямі ходзім.
Ззяем, як сонца. Чарнеем, як хмары.
Нешта губляем. Амаль не знаходзім.
Моцна кахаем. Ад шчасця заходзімся.
Рады, як чэрці. Як людзі, сумуем.
Сварымся. Мірымся. І разыходзімся.
Дзён не хапае. Тыдні марнуем.
Любім дзяцей. Патураем ім. Цешымся.
Радуюць дзеці. Дзеці палохаюць.
Грукне бяда – ад адчаю хоць вешайся.
Ну і наследнікі! Ахаем, охаем.
Верым з калыскі, што лепшае спраўдзіцца.
Побыт бацькоўскі не памятаем.
Плачам. Рагочам. Клянёмся не скардзіцца.
Дзесь-ці насмецім. Не падмятаем…

(1 votes, average: 5,00 out of 5)

Ещё вершы:

Схема жыцця Робім да стомы. Цягнемся. Марым. Век здаганяем. Героямі ходзім. Ззяем, як сонца. Чарнеем, як хмары. Нешта губляем. Амаль не знаходзім. […]...

Марым аб шчасці вечным Марым аб шчасці вечным, Жывем дзеля іншых людзей, Аддаем сябе першым сустрэчным. Мір робіць нас толь злей. Ламаем рукі і […]...

ТРЫЯЛЕТЫ Палю за волю сёння свечку, Злучаю часу берагi. На правым – людзi косяць грэчку, На левым – звезены стагi. Палю […]...

На Масленку Хоць сівер дзьме яшчэ парой, Сняжынак кружыць рой, Аднак ужо чароўная Вясна не за гарой! І як у нашых прадзедаў […]...

ДОБРАЙ РАНІЦЫ, СЯБРЫ! Летнім ранкам васільковым, Па сябрам, старым і новым, Думкамі я прабягуся, Бы жывой вады нап’юся… Людзі добрыя, прыгожыя, Ідзеце вы […]...

Ліпень, лівень Ліпень, лівень… Мне здаецца: Грукне сэрца І парвецца. Я штосілы Крыкну: “Мілы!” Хай по лесе, Як прадвесне, Распаўзецца Маё сэрца....

Сэнс жыцьця “Сэнс жыцьця” Ты скажы мне чалавек Для чаго даў бог нам век? Для чаго жыцьце даецца? Не скажу, але здаецца […]...

Гімн беларускіх авечак Многа звеку мы зазналі гора, здзерства і слаты, слёзы крыўды пралівалі, покуль не з’явіўся Ты. Ты ў нас аджывіў надзею, […]...

Самота воўка Ваўчкі ў маёй душы нібыты вочы воўка палохаюць людзей, і я, самотны зноўку, брыду да іншых пасяленняў, а можа, іншых […]...

Наша спатканне Я ўсміхнуся табе, як мага прыгажэй, І завяду цябе ў сад з салаўямі. На лаўцы з дрэўна з табою там […]...

Не забываецца Жонцы Не забываецца такое — Імгнення ўдосталь аднаго. Мой лёс вагаецца паволі На вагах позірку твайго. Мы ж у Сусвеце, […]...

АФІЦЭРЫ БЕЛАРУСІ Хто казаỹ, афiцэры Толькi робяць кар’еру, Службу сам не адведаỹ, не стаяỹ у страю. I бясконцыя ночы, I бяссонныя вочы, […]...

Хварэю я Хварэю я. Ды дзіўная хвароба! З такой, напэўна, доўга не жывуць. Бяда мая – не вірусы-мікробы, А вершы, вершы, вершы […]...

Дзеці Розныя дзеці жывуць на планеце – белыя, жоўтыя, чорныя дзеці. Розныя дзеці – аднолькавы смех. Смех у хвіліны забаў і […]...

Ікары Захаванае сонца ў далонях Вялікага Бога, Захаванае сонца, дзе хворыя дзеці пяюць. Мне здаецца знаёмай мая незямная трывога, І зьнямогу […]...

Край, дзе родзiць Край, дзе родзiць Бульба спорная ды збожжа, Спее новы важкi каравай, Край – красой лясной прыгожы – Гэта ўсё валожынскi […]...

У заробкі У заробкі Папрасіла: звані, не маўчы, Бо спакой так нялёгка даецца. Удалячынь хоць глядзі, хоць крычы, Толькі з рытму збіваецца […]...

Рак і Плотка Бывае ж так! Аднойчы Рак Да Плоткі заляцаўся. Хоць Плотцы ён зусім не падабаўся, Ды ўсё ж яна ўступіла з […]...

Ілюзія Ілюзія кахання некалі сканчаецца, І ўсім віною той недасланы ліст… Калі між рэалам і мрояй усё вагаецца, Ён быў бы […]...

Дзе просьбаю, дзе ледзь не з плачам Дзе просьбаю, дзе ледзь не з плачам, з надзеяй выйшаўшы з варот, чатыры цяжкія задачы яна рашае кожны год. Вясна […]...

Хоць бывае і цяжка мужчынам Хоць бывае і цяжка мужчынам – Горкіх слёз не убачыш ніколі. Хіба толькі пралягуць маршчыны, Як барозны ад плуга на […]...

Спроба акраверша Пануе ў горадзе спякота, Асела пылам на дамах; Асфальт прагоркласцю прапах, Пакрыўся чорным ліпкім потам. Паўзуць марудныя трамваі, Віляюць вяла […]...

Малалеткі Мы ж дзеці Між дзён і начэй нібы між ног дарослых на танцплашчадцы фарбуем твары быццам пасхальныя яйкі падсоўваем ў […]...

Сяргею Есеніну Калі правы свае “качала” Пасрэднасць і замоднасць, Крычала кнігаўка адчаю Твайго самотна. Душа спагады не прасіла. Хоць і было астрожна […]...

Не паддамся Не паддамся Я назауседы маладым Тут застануся у думках Не скораць сталыя гады Быцця майго падмуркау Не дам тут голасу […]...

Дождж насцёбваў, біў у парасон Дождж насцёбваў, біў у парасон, Што падатліва ад ветру гнуўся, Засякаў на мокрае крысо і да слоты бруднае імкнуўся. Ты […]...

Час Мы па жыцьці ляцім, як вецер. Ня маем часу для таго, Каб быць цікаўнымі, як дзеці, І бачыць сьвету хараство. […]...

CAMINO* CAMINO* Мы ад пачатку дзеці-пілігрымы Ў адной ускалыханыя карзіне. Не важна ці з Пастаў** ідзеш, ці з Рыма, Як мэта […]...

Дзяўчынка малюе Хоць за смерцю стаяць у чарзе, Дзеці ёсць дзеці. Скачуць на адной назе, Забыўшы пра ўсё на свеце. Жыццё іх […]...

Як зязюлі закукуюць Паўтараецца вечна, А гучыць не завучана Кожнай новай вясной Кукаванне зязюльчына. Маладым лічыць годы, Непаседам – прыгоды, Нам, салдатам старым, […]...

Пара бацькоў наведаць Як дрэвы моцна за зямлю Трымаюцца карэннем, Так дзеці у сваю сям’ю Урастаюць у пакаленнях. Калісьці з роднага двара Спяшаліся […]...

Кветка Ты ведаеш, мама, у гэтым вянку я кветка, зламаная ў пазванку, – схіляюся долу пакорліва. Повязь усіх і ўсяго – […]...

Дываны цёці Гені І зараз вока радуюць яны, Праз вёсны лашчыць слых матыў дзівосны: Як цёця Геня ткала дываны, Здавалася, што з ёй […]...

Крокі Крокі – будзённага побыту кропкі, крокі хвілін, гадзін і дзён. Як мы ступаем, як робім крокі, так і жывём, так […]...

Цвярозым быць – навошта жыць?! “Цвярозым быць – Навошта жыць?!”, – І нехта зноў жыццё камячыць, Пачаўшы піць, Ды гэтак піць, Што свету белага не […]...

Уратавалі Моўчкі глядзець у вакно. радавацца цёпламу імбірнаму чаю. назіраць, як за шклом кіно закручвае сцэнарый любові да адчаю. а я […]...

Жахлівая восень, не меней зіма Жахлівая восень, не меней зіма, Толькі пакуты, толькі бяда, Успаміны хвалююць і сэрца дрыжыць, Але спадзяюся, што буду я жыць. […]...

ПЕЧ Гараць вочы, гараць сэрцы, гараць душы, толькі верце, што на свеце гарыць усё, як і шчырасць так і зло. Гараць […]...

Божай слязою каціцца зорка Божай слязою каціцца зорка — У нечай далоні знічкаю стане. Плачам і спевам зойдзецца птушка — Страціушы сэрца, песню знайшоушы. […]...

Дакраніся Дакраніся Ціхай нотай. Не прашу ўсяго – Хоць дотык! Дай хоць кроплю, Дай хоць мора, Хоць паўстаньне, Хоць пакору! Не […]...