Верш ЗГРАЯ

Ещё вершы:

1. Мы тое, чым можам стаць Калі мы нараджаемся, нам безклапотна кажуць, што мы нарадзіліся людзьмі. Чаму так безклапотна? Таму, што мы не падобныя да малпаў? […]...
2. Мяне натхняюць Мяне натхняюць песьні пра каханьне, Старыя вуліцы, пачуцьцяў глыбіня. І тое летняе, дрымотнае сьвітаньне, Яго задумлівасьць, размовы цеплыня. Мяне натхняе […]...
3. Размова з маці …А матуля у хаце запаліць святло – Вечаровую скруху усцешна развее. І ад шчырай размовы за белым сталом На душы […]...
4. Навагодні роздум На белым абрусе плямы, Хтосьці разплёскаў віно. На дварэ бардак такі ж самы, сьнег не выпаўшы, знік даўно. НОВЫ ГОД […]...
5. Трывога Чырвоныя вокны, Як вочы, Праваламі ў змрочных дамах Пужаюцца, Вылезшы з ночы, Світанку, Што пылам прапах. Гляджу на чырвоныя вокны […]...
6. Маёй каханай Доўгія цені, кароткія дні – Восені рытмы… Горад вячэрні запаліць агні – Нараджаюцца рыфмы… Вершасловы аб каханьні, аб табе, І […]...
7. Я вывучаў іерогліфы вуліц Я вывучаў іерогліфы вуліц – і зразумеў, Што горад пусты, як позірк у наркамана: Мінулага не памятае (ці ніколі не […]...
8. Калі – небудзь, а можа нікалі Калі – небудзь, а можа нікалі, Я прайдусь басанож па зямлі, Можа некалі песню сваю заспяю, А мо праспяваю чыю… […]...
9. Успамін пра Свята Успамін пра Свята Калі вечар зімовы заўзята Шчэрыць чорныя зубы праз шкло, Ўспамінаецца Боскае Свята, Што ў далёкім дзяцінстве было. […]...
10. У маёй кватэры цішыня У маёй кватэры цішыня Спявае песні дружным хорам, А за вакном цвяце вясна І дрэвы прыкрываюць сорам Здаецца, сонцам трэба […]...
11. Квітнеюць сады Квітнеюць сады Квітнеюць сады. Позірк нельга адвесці, Так зачароўвае іх прыгажосць. Ветрык лагодны цалуе іх, песціць, Хутка асыплецца долу суквецце, […]...
12. Вяртанне у родны горад Мяне непазнанага горад абдыме пяшчотай вуліц ласкавых, агнямі вячэрніх дамоў. Ветрам на вушка прашэпча: “Адкуль ты і хто ты?”. А […]...
13. Трыялет (Не глядзі так строга на мяне…) Не глядзі так строга на мяне, Позірк твой мне робіць так балюча. І ў грудзях гарыць агнём пякучым, Не глядзі […]...
14. БЕЛАРУСКІ НАРОД Хто ты, беларускі наш народ? Перад вачыма выгляд шматпакутны стаіць дрыгвы няскоранай сярод, бязмерна заклапочаны і смутны. Адкуль ты? З […]...
15. Марына Кахаю, кахаю, кахаю! – Крычу ў найдалейшаю даль, Зноў позірк самотны кранае Вачэй тваіх холад ды жаль. Я пеў для […]...
16. Septem peccata mortalіa: luxurіa Твой позірк казыча ўтробу маю, фарбуе мне шчокі ружовым, усмешкі збянтэжанай не ўтаю ў святле ліхтароў вечаровых. Твой позірк мяне […]...
17. Яня Толькі сонейка раніцай ўстане, З ім квяточны дыван пад сасной, Ўжо бяжыць трохгадовая Яня Адзінютка, сцяжынкай лясной. Маці з бацькай […]...
18. Мой край азёрны Мой край азёрны, край люстраны, З таемнай гутаркай лясной, Чым да цябе я прывязаны, Што ты заўсёды прада мной? Гартаю […]...
19. Асенні пераспеў Асенні пераспеў, як развітанне З Радзімай – для каго і назаўжды, Асенні пераспейў, як спеў чакання, З радзімага гнязда – […]...
20. Пабудзь са мной Асеньняя шчымлівая дарога, I ты – неспадзяванкай незямной. Я пра цябе ня ведаю нічога… Пабудзь са мной. Пабудзь са мной… […]...
21. Ах, якая над Гайнай купальская ноч Ах, якая над Гайнай купальская ноч! Самы раз бы шукаць кветку-папараць, Самы раз уплятаць летуценьні ў вянок, Самы раз белы […]...
22. Восені званы Восені чырвоныя званы зазванілі сумна і ўрачыста, паляцелі ў подыху зямным карагоды гукаў медналістых. Плаўны звон, меланхалічны звон, сцежка гаем, […]...
23. Мілая Юля мая Дзесьці жыццё прытаіла каханне, Колькі мінула ўжо год з таго дня? Вершам сваім падарую прызнанне Мілая Юля мая! Я закахаўся […]...
24. Снег Такое маўчанне ў снезе, такая далеч, такая бель – што замірае душа: не ўмее яна яшчэ быць такою. Шастае шорсткая […]...
25. Цi не вецер Цi не вецер адхiнаў мярэжы, Цi не зоры асвятлялi шлях. Чараўнiцтва зруйнаванай вежы – Бел-чырвона-белы сцяг. Крок насустрач – быццам […]...
26. У туманнай рані ліхтары У туманнай рані ліхтары, Ды сонца на ўсходзе, Напеў вясенняе пары Мяне шчаслівым робяць. Брыльянты водблескаў ракі, Спрытнай вады гамонка. […]...
27. Я надзею маю адну Я надзею маю адну Што ніяк у душы не гіне Я да восені дацягну I Радзіму сваю пакіну Я паеду […]...
28. Выпадковае каханне Напаткаў твой позірк выпадкова Сярод соцен мне чужых жанчын, І пачуцці зруйнаваліся нанова, Як святло знішчаецца ўначы. Падысці мне не […]...
29. Ты, калі ласка, зноўку апрані Паліне Ты, калі ласка, зноўку апрані Зялёную ці сінюю сукенку, Як некалі ў свайго юнацтва дні Любіла апранаць напераменку. Ты […]...
30. Ліхтарны свет Ліхтарны свет і горад нейкі дзіўны: Усё нібыта кажа аб табе. Чакаю я і дождж працяглым ліўнем. І ты ідзеш… […]...
31. Як мама…(брату Уладзіміру) Як мама…(брату Уладзіміру) ******************************** Як добра мець такога брата, Які заўсёды зразумее. Ён мне за маму і за тату, Ён […]...
32. У Ромсусе Ужо з-пад навальніцы цурачыць вясёлка Схаваная у футру млечнае смугі І па далінах горных заспявалі звонка Духмяныя, як бэз, жывыя […]...
33. Крэва Камяні прамаўчаць, камяні прамаўляць ня ўмеюць, А калі б спавядаліся – хто бы той сповяд прыняў? Лёхі цёмныя тут, і […]...
34. Век чалавечы Пройдзе над ім вецер, і няма яго, і мейсца ягонае ўжо не пазнае яго. Псальм 102:16 Век чалавечы – Як […]...
35. СЮРПРЫЗ Я не вучыўся, я не спаў, З вачмі адкрытымі ляжаў І бачыў вобраз – нібы партрэт. Я быў шчаслівы, я […]...
36. Кволы дотык рукі да дрыготкіх плячэй Кволы дотык рукі да дрыготкіх плячэй, Позірк, зоркі ў начы, сарамлівасць вачэй. Невыразнасць душы у выразнасці слоў. Водар вуснаў тваіх […]...
37. Дзе разам мы Ты ад мяне за сотні кіламетраў, Але шукаю ў цемры позірк твой, Тваёй пяшчоты цёплая паветра І сонечны праменісты настрой. […]...
38. Жураўлі ў вырай адлятаюць Жураўлі ў небе мітусяцца, Зграя з крыкам ў вырай адлятае. Мне таксама каб туды падацца, Дзе дзяцінства знічкай прападае. Выведзе […]...
39. Ой, суніцы чырвоныя Промні сонца – вавёркамі, Гулкі бор на дваіх, Чырвань-ягады зоркамі У далонях тваіх. Не чаруеш замовамі, Дый на што іх […]...
40. На прыпынку світанкаў Падышлі да прыпынку світанкаў. “Ці на Мележу? Ці на Танку?” Запытальна вочы блішчалі Па-ліцьвінску прыгожай менчанкі. “Багдановіча? Ці Янкі Купалы?” […]...