Верш Ах, якая над Гайнай купальская ноч

Ещё вершы:

1. Ах, якая вясна! Ах, якая!! Ах, якая вясна! Ах, якая!! Несупынны экстаз!!! Так прыгожа – аж думка лякае: не ў апошні бы раз. Не ў […]...
2. Над Гайнай У Лагойску ёсць паданні, Сэрцу мілыя, свае. Прыкладзіце ж намаганне, Ды паслухайце мяне. То было ўжо даўнавата, Але памяць зберагла. […]...
3. Купальская ноч ля возера Вось недзе за гэтым, а можа, за тым Ядлоўцавым знакам – імшара, Дзе папараць-кветка агнём залатым Закрэсліць зямныя ўсе чары. […]...
4. БЕЛАРУСКІМ МУЖЧЫНАМ І Аўстраліі, і Гаваны Вечна вабныя берагі, Заставацца ж хачу каханай Толькі тут і з табой, дарагі. Я хадзіла па […]...
5. Купальская ночка Кола палаючы коціцца – сонца, Быццам ад смеху заходзіцца, сонца, – Хутка надыдзе Купальская ночка, Як і дагэтуль, потым бясконца… […]...
6. Якая цемрадзь навокал Якая цемрадзь навокал Вярэдзіць, свідруе вока. А мне яшчэ так далёка Да святла. Мой лёс-гэта лёс адзіны, Адзіны з маёй […]...
7. БАЛАДА ПАЎЛІНЫ МЯДЗЁЛКІ (12.09.1893–13.02.1974) “Снілася дзяўчыне…” Янка Купала Снілася дзяўчыне залатое ранне, Снілася дзяўчыне вечнае каханне. Ды нічога вечнага не было й не […]...
8. А можа, там і ёсць той бераг А можа, там і ёсць той бераг, Дзе сонца цмокае рака, Дзе ў туманах сцюдзёна шэрых Бляск аксамітны лазняка? А […]...
9. Бацька Рэлігія кажа: “Ты – грэшны!” Я згодзен: мы – грэшныя ўсе! I вельмі, скажу я вам, смешна, Калі хтось, як […]...
10. Вэндэтта Не народ для ўрада, а ўрад для народа – Куля ідэю не можа забіць! Там жыццё рай, дзе свабоды край! […]...
11. Сэнс Быццам давершаны, ды не пачаты, самы спакойны я й самы зацяты; бачны знутры, не разгледжаны звонку, самы глухі, а яшчэ […]...
12. Бывае, часам вельмі трэба Бывае, часам вельмі трэба Прачуцца стомленай душой, Што самы мілы ўскрайчык неба – Над хатай бацькавай старой. Як сон – […]...
13. Сляпая роспач Цемра. Вакум. Вострая цень. Над ёю высіцца постаць. Чалавек спрабуе нешта знайсці І з адчаем па вакуме крочыць. Рукі трасуцца, […]...
14. Так, я не чалавек “Курыца – не птушка, Баба – не чалавек” З народнага. Так, я – не чалавек, Я для мужчыны – Бог. […]...
15. Лірыка ліпеня Упала з гнязда птушаня – лірыка ліпеня… Падняўся грыбнік да дня – лірыка ліпеня. Капешкамі луг прарос – лірыка ліпеня. […]...
16. Да вытокаў Мы з тутэйшых – А край наш далёка. Дар вышэйшы І літасць ад Бога – Нам вярнуцца Да райскіх вытокаў. […]...
17. Купаліся русалкі Купаліся русалкі На Русальным тыдні, Гайдаліся на гнуткіх Бярозавых галінах. Шаптаў ім ціха ветрык, Пры месячка сьвятле: “Прыгожыя, вясёлыя, Што […]...
18. ЗГРАЯ Як прыдзе ноч, я зноў зайграю на мяккіх струнах цішыні і, можа, ваўкалакаў зграя вачэй чырвоныя агні запаліць у лясной […]...
19. Яблыкі сьнежня Моўкнуць у чароўным сьне зьніклыя сядзібы, Яблыкі ў тваім вакне стынуць паміж шыбаў, Лёгкі сьнегавы кілім лёг над кожным дахам, […]...
20. Безгалосаю мова мне стала Мне ніхто не напіша, бо і я ня пішу, Безгалосаю мова мне стала. Можа выстылі годы чаканнем душу І яна […]...
21. Распяты Хрыстос Трывогай адазвалася сягоння: як можа чалавек вякамі глядзець на распасцёртыя далоні, прабітыя наскрозь цвікамі? Праходзіць міма з лёгкім сэрцам? А […]...
22. У родным кутку Ціхі летні вечарок, Легкі ветра халадок, і бярозка так пяшчотна абдымае. Зорак успыхваюць агні, Я на знічку ў вышыні Патаемнае […]...
23. Лексу Я так хачу назваць цябе сваім, Глядзець у вочы млявымі вачыма. Я адчуваць цябе хачу адзінага, І вылятаць з рэальнасьці, […]...
24. Моўчкі подпаўзае адзінота Моўчкі подпаўзае адзінота І садзіцца побач. Мы ўдваіх. Можа забярэ яна турботы, Можа прынясе яшчэ. Услых, Можа павядзе яна гаворку, […]...
25. Каліна зімы Полымем зыркім душу апаліла. Полымем белым ўзняло з небыцця. …Ой жа зімой закіпае каліна, Гронка яе – як надзея жыцця. […]...
26. Для чакання ў мяне ёсць Для чакання ў мяне ёсць Многа летаў і многа зім, Ты мой самы чаканы госць, Ты ніколі не станеш чужым. […]...
27. МАЁЙ ЗЯМЛІ Зямля мая – мой звонкаспеўны край, Стятая жыватворная крыніца! Вяртаюся сюды, нібыта ў рай, Каб ля святых вытокаў памаліцца; Вачмі […]...
28. Каляды У стылым небе засынае вецер, Стала ціха ў садзе і ля дома, І ўглядаюцца ў акенца дзеці, Зорку выглядаючы, вядома. […]...
29. Беспрэцэдэнтнае ў свеце Не, не вайна – зусім не тое. Напэўна, горай, як яна. Бо людзі страчваюць святое, А на вайне яго няма. […]...
30. НА МОВЕ АРФЫ ГАВАРЫЦЬ На мове арфы гаварыць Не кожны, мабыць, можа. Але калi душа балiць, На мове арфы гаварыць – Дапамагае Божа. На […]...
31. Я вывучаў іерогліфы вуліц Я вывучаў іерогліфы вуліц – і зразумеў, Што горад пусты, як позірк у наркамана: Мінулага не памятае (ці ніколі не […]...
32. Песьня вольнага чалавека Дарэмна сьвістамі нагаек Застрашыць хочуць тыраны, Нагнаўшы чорных соцень шаек, Акулі рукі ў кайданы, – Душой я вольны чалавек, І […]...
33. Дзеі Датыкаюся да вытокаў блытаюся ў нябачнай сетцы дранцвею атручаны чаканнем абуджаюся прасветлены цемраю Выкоўзваюся з абдымкаў сну выкоўзваюся ў бяссонне […]...
34. СЮРПРЫЗ Я не вучыўся, я не спаў, З вачмі адкрытымі ляжаў І бачыў вобраз – нібы партрэт. Я быў шчаслівы, я […]...
35. Я не помню калі Я не помню калі Зразумела, што сэрцам твая. Можа, як зацвілі танкастволыя вішань сады, Мо мяне абудзіў апантаны любоўю жаўрук, […]...
36. Цябе я ўбачыў Цябе я ўбачыў Hашыў апісаць Xорныя валасы Постаць мадэлі пад стаць Вочы зялёныя Як смарагд Твар Беласнежкі Губкі казачны цуд […]...
37. ЯБЛЫК СПЕЛЫ Нада мною яблык спелы, Звіс уніз ён галавой, І глядзіць мне ў вочы смела, Вывучае позірк мой. Да яго прыйшоў […]...
38. МАМIН ДЗЕНЬ Самы блізкі чалавек, Родная, любімая. Даражэй за ўсіх навек Мне матуля мiлая. Кветак веснавых iзноў Ў дзень шчаслівы самы Назбiраю […]...
39. З мура Я – адзіны, хто не змоўкнуў У сцяне з чырвонай цэглы, І мой шэпат чуюць вокны, Крыху чуе вязень беглы. […]...
40. Многакрокавае планаванне Першы крок заужды самы цяжкі – і каб зрабіць учынак важкі, Прымушаны ты часам сілы усе сабраць, Каб выканаць той […]...