Верш Спаўзе ў гушчар туман сівы
Спаўзе ў гушчар туман сівы
Між елак покрывам бялюткім.
Ізноў прысніцеся не Вы
У панаванні Рэха гнуткім…
Спаўзе з галінкі кроплі звон,
Які падхопіць шоргат лісця…
Ізноў сустрэнецца Вам Ён,
У мроях стрэчаны калісьці.
Спадзе на вокны змроку цень,
Кране далоні сарамліва…
Ізноў не Вы – самотны дзень
Аб нечым просіць палахліва…
(1 votes, average: 5,00 out of 5)
Ещё вершы:
- Ільдзінкай блісне срэбная сляза Ільдзінкай блісне срэбная сляза, Спадзе са шчок і разаб’ецца на далоні… Ён зноў адзін і ты адна – У абдымках […]...
- Восень. Туман Восень. Туман. Дожджык халодны імжыць – Як сярэбраны сон ці падман. Раса на галінках дрыжыць. Абдымаецца вецце шчыльней, Каб сагрэцца […]...
- Цень-цень сініца! Добры дзень! Цень-цень сініца! Добры дзень! Жывеш? Сваім званочкам чыстым Зімовым ранкам прамяністым I абудзі і абнадзей! Цень-цень… А ўсё-такі прамень! Цень-цень… […]...
- Асмужліва-журлівы сцішны ветах Асмужліва-журлівы сцішны ветах. Ключы жыцця згасаюць дзень пры дні Ільдзіны змроку крохкія, як лета Са звонам яблык ў роснай цішыні. […]...
- Ну вось, ты састарэла, восень Ну вось, ты састарэла, восень. Даўно твой сумна-шэры ўбор Пад раніцу мароз курносы Кранае лёгкай сівізной. Выслухваеш папрокі, кпіны, Хаваеш […]...
- Апошняе каханне, бы восеньскі туман Апошняе каханне, бы восеньскі туман – Здаецца, прыйдзе дзень, і вось яно растане… Апошняе каханне – спакуслівы падман Перад сівой […]...
- Ад дажджоў сівы гасцінец Ад дажджоў сівы гасцінец і пясок набрак і спух, толькі вецер ярка сініць хмараў белых лётны пух. Сонца хіліцца на […]...
- Птушыная песня (Гукаперайманне) Прэч, цень! Будзе дзень! Будзе дзень чараваць. Згінь, сон! Будзе сонца! Будзе сонца цараваць. Ціха-ціха… Ветрык спіць, Буду я гняздзечка […]...
- Бараўляны Цяплынь плыла. Язмін квітнеў духмяна, Заціхнуў вецер. Вясна была – Бальніца існавала У іншым свеце. Ялін высокіх Дзве сцяны Хавалі […]...
- Летняя раніца Сонца сарамліва зазірнула ў вокны хаткі на лясной паляне, потым асмялела – агарнула стройную сасонку прамянямі. I ад сну начнога […]...
- ВЕЧАР У ІСПАНІІ ВЕЧАР У ІСПАНІІ Ціхі вечар. Вокны на даліну. Замак асвятленнямі палаў. Граў напітак у фужэры вінным. Цень прыслугі ўдзячнай ля […]...
- Белы бусел у вырай ляцеў Небакраем анёлавых межаў Белы бусел у вырай ляцеў. Прамінаючы гмахі і вежы, У абдымках сцюдзёных залеў. А на крылах бялютка-бліскучых […]...
- Супраць самае ночы, перад цёмнаю ночай Супраць самае ночы, перад цёмнаю ночай паглядзі ў мае вочы, расчытай мае вочы. Дзень у цемрава збочыў, дзень у раніцу […]...
- Туман не пакідае старарэчча Туман не пакідае старарэчча. I з небасхілу месяц не сышоў. А нехта стогне, вухкае і крэкча, Ніяк не можа вылезці […]...
- Туман майго дзяцінства быў бялейшы Туман майго дзяцінства быў бялейшы. Ён плыў над лугам, нібы з Марса карабель. Агонь майго дзяцінства быў ярчэйшы. Ён свеціць […]...
- ВЯСНОВЫ РАЙ Над лугамі гудуць медагоны, І жаўрук так натхнёна пяе! Сонца промні злаўлю я ў далоні, Перасыплю ў далоні твае. Я […]...
- Разьдзьмухаць зоркі б да сузор’яў і выгуляць туман Разьдзьмухаць зоркі б да сузор’яў і выгуляць туман Сысьці ў запой паветрам напоеным прывольлем І На ўтравелым схіле сваіх жыцьцёвых […]...
- Хто ‘шчэ павінен жыць Хто ‘шчэ павінен жыць, Той лёгка не памрэ… Хоць кідайся з акна, Хоць лі ў сябе атруту, Жыццё не ўгаманіць, […]...
- У вокны глянеш – снег навокал У вокны глянеш – снег навокал, Галінкі дрэў у задуменні белым, І птушкі прытуліліся да вокнаў, Як да далоні чалавечай […]...
- На схіле дня святла яшчэ даволі На схіле дня святла яшчэ даволі, Вільготны цень кладзе дубоў сям’я. О, як патрэбны мне твае далоні, Любоў мая. Калі […]...
- Трывога Чырвоныя вокны, Як вочы, Праваламі ў змрочных дамах Пужаюцца, Вылезшы з ночы, Світанку, Што пылам прапах. Гляджу на чырвоныя вокны […]...
- Жонка Калісьці самаю прыгожай З усіх дзяўчат яна была, I ты за ёю асцярожна Хадзіў па вуліцах сяла. Здавалася, у цэлым […]...
- А мне ў мілай старане А мне ў мілай старане – Бліжэй да сонца і прыроды… Там дзень праявіцца ў акне Густым малінавым усходам. Дыхне […]...
- САРАМЛІВАЯ Ты схілася па-над люлькаю І туліла дзіця да грудзей, Нібы верба – танюткая, гнуткая, Калі цень аддае свой вадзе… А […]...
- ЧАС ЗАЛЕЧЫЦЬ Двурым Ці час праведзены ў журбе, Ці ў весялосці цэлы вечар, Ці то зусім заняцца нечым, Ізноў я чую ля […]...
- Дзед Мароз-чараўнік Заплятае космы хмарам, Гоніць сцюжу над ракой Дзед Мароз з бялявым тварам З доўгай-доўгай барадой. Там, дзе пройдзе – гурбы […]...
- Першы дзень восені Жоўтае лісце лажыцца ў далоні. Восень сумуе. За ёю – зіма Кіне сняжынкі сівыя на скроні. Выйсця з палону ўзросту […]...
- Пакой, святло, нямы радок Пакой, святло, нямы радок, у тым кутку крамешны змрок. Келішак кавы, кволы цень, І ў вачах ліхціць агень… Паветру прага, […]...
- У белым ветразі завей У белым ветразі завей, У шэрым змроку зімняй ноччу Ты назаві мяне сваёй, Ты агукні – і я пакрочу! Ты […]...
- У восеньскай журбе У восеньскай журбе зямля глытае слёзы Ізноў мінае дзень, каротшы кожны раз… Зноў залотое вецце скідваюць бярозы. І шэрае нямоты […]...
- Песенька Дзень раптоўна канчаецца вечарам, Успамінам становіцца дзень. На імгненныя кропелькі вечнасці Разлятаецца шэраг надзей. I тады, аж да самае раніцы, […]...
- Падарожжа да Камю Заблукала душа па часе і за кубачкам кавы з Камю сарамліва спытала у майстра пра адвечную сутнасць сваю… У маўклівай […]...
- Калядная вячэра Хутка – вячэра. Дзень адплывае ружовы За небасхіл, дзе ў зацішку маўчання і стомы Новы абсяг паўстае, шчэ вачам невядомы, […]...
- З Мінска я на Маладэчына зноў еду З Мінска я на Маладэчына зноў еду, Нібы ў жыццё з таго вятраючыся свету, Нібы ўсплываючы з праклятай глыбіні, Гляджу […]...
- Падыдзеш нябачна, ціхутка, нячутна ** Падыдзеш нябачна, ціхутка, нячутна… Далоні ў далоні пад поўні святлом. Мілосці аматаркі ночы распуснай Агорнуць пачуцці нязгасным цяплом. Дрыготкі […]...
- Варажбіт Сполахам роснага ранку На тонях жыццёвага сну Апусціцца чэрвенем з ганку Цень, закаханы ў вясну. Той цень, што насёння ссівелы, […]...
- Добры дзень! Добры дзень, мая маці-зямля! Беларусь! Добды дзень! Я вітаюся. Добры дзень! Вас не ведаю я, Але зноў перад вамі схіляюся. […]...
- Туман ярам, ярам-даліною Туман ярам, ярам-даліною, Туман ярам, ярам-даліною. За туманам нічога не відна, Толькі відна дуба зелянога. Пад тым дубам крыніца стаяла, […]...
- Загавары, каб я цябе ўбачыў Загавары, каб я цябе ўбачыў, Прашу цябе, малю! Бо веру: лёс цябе прызначыў, А ў безнадзейнасці тану. Скажы адно: “Вітаю”, […]...
- Шчасце ШЧАСЦЕ Сказ пра тое, верце слову Як дурны знайшоу падкову Яе носіць бы ікону Бы талерку з супам поуну Усе […]...