Верш Штоноч апранаецца ў цені
Штоноч апранаецца ў цені
Яна, ніба цемры ўладарка.
Прышпільвае зоркі да цела
Цянётаў яе гаспадарка.
Збянтэжаны месяц бы гузік
Харугвай сяйва атачае.
Абцасам вятровым у смузе
Самотная поўня вітае.
Карункавы станік з азёраў
Ласкавымі хвалямі цісне.
Вільготныя вусны прастораў
Улонне атуляць актрысы.
Пад вэлюмам чорным як богі
Жарынкі хаваюцца жарсці.
Панадаю ўсланы дарогі,
І карты адной толькі масці.
Штоноч апранаецца ў цені
Яна, іх Шанэль і Армані…
Пакуль не кранецца пасцелі
Сном ціхім шчаслівая пані…
Ещё вершы:
- ЗАЙЗДРАСЦЬ БАГОЎ Зайздросцяць Богі і маланкі, Што я – шчаслівая без меры, Што лепшай не было каханкі Пасля язычніцкае веры. Зайздросце, Богі, […]...
- Цені ў кутках, як блакітная варта Цені ў кутках, як блакітная варта… Сёння мы ў шчасця ў гасцях. Можа, адзіна цяпер мы і варты Жыцця. Сёння, […]...
- Грувасткія цені плывуць над зямлёй Грувасткія цені плывуць над зямлёй – То хмары ў благім прадчуванні. І вецер спявае пра “вечны спакой”… Разрушаны ўсе спадзяванні. […]...
- Ружавеюць ядвабныя цені Ружавеюць ядвабныя цені, Лёгкай стужкаю сцелецца дым… Толькі сны ды ланцуг летуценняў – Вось што будзе са мной назаўжды. Як […]...
- Сонныя цені Мелкі дробат дажджу за акном Будзіць сонныя цені ў пакоі, Па халоднай падлозе паўзком Лезуць ціха сляпыя настроі. Горад моўчкі […]...
- Шчаслівая “Шчаслівая” – мне кажуць людзі ўслед. Я цалкам з імі згодна. Так. Шчаслівая. Але пранесці шчасця запавет Складана праз жыццё […]...
- Сустрэча з Фернандай Гэта кроў мая пырскае і зноўку свет упрыгожвае Гэта сонца ў колазвароце сваім ад яе палымнее Мацней водараць кветкі і […]...
- Каханне наша – дым Каханне наша – дым. Агонь даўно патух. Ты ў сне штоноч з другім – выходзіць, любіш двух?.. Руку маю з […]...
- Ваўчыная Поўня Поўня бледнаскурая, Поўня бледнатваря Поўніць неба слёзамі, Лёзамі халоднымі. Паглядзі праз дахі Змерзлага наўколля, Паглядзі на гмахі Снежаньскай няволі. І […]...
- Калядная вячэра Хутка – вячэра. Дзень адплывае ружовы За небасхіл, дзе ў зацішку маўчання і стомы Новы абсяг паўстае, шчэ вачам невядомы, […]...
- Трагедыя ў стыле gothіc. Track 6 – “Герой” Крок… Яшчэ крок… Гарачыя вочы… Цемра… Цьмяная ноч… Лес… Цішыня… Месяц вабіць застылыя дрэвы. Іх цені змяшаліся пад чорным покрывам […]...
- Вядзе мяне вечар дахаты Вядзе мяне вечар дахаты, далей ад цябе і далей. Б’е ў шыбіны вецер кудлаты і свечка дрыжыць на стале. …Хаваюцца […]...
- ЖАНЧЫНА Ў ЧОРНЫМ У век вар’яцтва i насiлля (Не важна, колькi панне год!) Жанчына ў чорным – страшны сiмвал Сучаснай драмы i нягод. […]...
- Чорныя вершы Дрэнная назва стылістыкі – белыя вершы, Бо вершы ніколі не могуць быць белымі. Ня белы апошні радок і ня першы. […]...
- Пчолы і трутні Стаў даводзіць селяніну Нехта нейкі ў чорным: Як павінен быці ўслужным, Згодлівым, пакорным. – Бо і пчолцы, – кажа ў […]...
- Вусны Вусначкі, вусны! Мяне пацалуйце… Вусначкі, вусны, – малінай гараць. Жарсці сваёй для мяне не шкадуйце – Я вас не буду […]...
- У спякоту Спякотным ветразем ліпеньскай галеры Імкнецца ў вырай пачуццяў крысо. У небе, ад жарсці людской заінелым, Ліецца застылых аблокаў віно… І […]...
- Па паверхні прабеглых часоў Перакрэсленых мараў аскепкі У люстрэччы цьменяюць душы. Пакіданыя ў памяць налепкі На пралесках гібеюць, як сны, Што абодвум заўжды не […]...
- Забінтуй ты мне ногі абдымкамі жарсці Забінтуй ты мне ногі абдымкамі жарсці, Заручы нашы вочы даўкай палёгкай Пацалункам шляхетнага ў росах світанка Забінтуй маё сэрца чаканай […]...
- Ветах Зноўку нашыя спадяваньні Як жарынкі, што рушылі ў космас. Ветах будзе трымацца да раньня, Распаўсюдзіць таемныя позвы. Вершалінамі дрэвы ня […]...
- Кляновы ліст* Кляновы ліст* празрыст і чыст, Ляціць, кружыцца. Напэўна, восень шле мне ліст*, Пасланне быццам. Яго чырвоныя радкі – Нібыта вены […]...
- Напрасткі да неба Напрасткі да неба, Дзе лістота коўдрай Атуляе восень Залатой пяшчотнай. Напрасткі да зорак, Талераў зіхоткіх Для душы сасмяглай У лесе […]...
- Успаміны пра Каталонію Ах, водар каталонскіх дзён, Мінулае, ахутанае казкай! Нібыта хуткакрылы сон Сплываеш тумановай раскай… Мі корасон навек з табой, Краіна Гаўдзі, […]...
- Пакуль што рукі звязаны Пакуль што рукі звязаны, А можа быць, развяжуцца Пад позіркам якім. Тады рукамі чулымі, Як птах, крыламі белымі Кагосьці абаўю. […]...
- Я малюю паветра Я малюю паветра на акне запацелым. Я малюю кастрычнік у вечаровай самоце, каляровыя плямы ліхтаровых сузор’яў, стужкі стомленых вуліц пад […]...
- Там, дзе абрываецца сцяжына Там, дзе абрываецца сцяжына і змрок паўзе з імглістай гушчарыны, дзе цягне прахалодай падвячорнай, а ноч заўжды малюе пэндзлем чорным, […]...
- Дарогі Дарогі вы шасейныя, Шчаслівыя дарогі, Істужкамі паслаліся На нашыя разлогі. Праз поле ураджайнае, Тарфяныя балоты, Праз пушчы векавечныя Ляглі вы […]...
- Ня супраць Адкуль не ўцякай, Куды не бяжы, І тут ты чужы, І там ты чужы… Лявон Вольскі Ад Менску да Стоўбцаў, […]...
- ПАД Пад футрам сонечных ветраў Ветразь слабкі і дрыготкі Штурхае пад карак паэтаў – Намыленых разам з вяроўкай. Пад ценямі гонкіх […]...
- Небяспека над Наваельняй Небяспека над Наваельняй У памяць аб Чарнобыльскай трагедыі З імпэтнасцю, як гоначнае аўто, прыйшла да нас квітнеючая, сонечная ды ранняя […]...
- Ты пакліч мяне з сабою Ты пакліч мяне з сабою І пачуццяў не хавай, Шмат каго кахала ўжо я Але ты цяпер мой рай.. Зноў […]...
- Катам Воблака чорнага дыму уздымаецца воранам чорным. Немцы спалілі хаціну, з радзінай і вобразам родным. Крык не сціхае ў вушах, мальба […]...
- Агнём напоўніш мяне Агнём напоўніш мяне – Агнём неспатольнага сонца. Зруйнуеш на белай сцяне Прысак самоты бясконцы. Агнём разварушыш спакой – Агнём забыцця […]...
- Сляды выраю Зніклым ценем вераснёвым Адляцела ў вырай ты… Птушка жарсці спапялёнай, Памяць даўняе вясны. З цягам часу дождж і вецер Паабмылі […]...
- Віной таму віна Віной таму віна Празрыста-срэбны келіх Ці кубак чорнай Горкай кавы? Начныя цені, Пагляд гаркавы. Не хочаш грошай, Не трэба славы, […]...
- За імгненнем бяжыць імгненне За імгненнем бяжыць імгненне, Нібы кадры нямога кіно. Вечнасць грае ў тэатры стварэння, Нараджаючы цень і святло. За хвілінай мінае […]...
- Навагоднія казкі Трава рудая да зямлі прылегла, Паветра з кроплямі мяшаецца. Грукоча Новы Год без снега, Звергнуць стары лад сьпяшаецца. Раптам кропля […]...
- Хлебнікаў У наперніку рукапісаў стос Памажы яму, Iсус Хрыстос Цягніком на поўдзень едзе ён Стoлькі дзён мінула, столькі дзён На падушцы […]...
- Грукаюць колы цягніка Цягнецца шлях дадому. Доля шчаслівая, не знікай – Лепшай не будзе долі. Ты пачакай, пачакай яшчэ, Дай мне на свет […]...
- Восені званы Восені чырвоныя званы зазванілі сумна і ўрачыста, паляцелі ў подыху зямным карагоды гукаў медналістых. Плаўны звон, меланхалічны звон, сцежка гаем, […]...