Верш Будзь гатовы, піянер!
Зашумі галлём, сасоннік,
Заспявай, быльнёг-лаза,
Што мы вольныя сягоння, –
Воля вырасціла нас.
Загудзі паўстаннем, вецер,
Звонам, крыгамі вясны,
Што не паншчыны мы дзеці,
Рэвалюцыі сыны.
Хоць нас гора гадавала,
Гора гушкала калыбель,
Але сёння нас нямала,
Нас – магутная арцель.
Мы прасторы арляняты,
З намі волі штандары,
Грудзі Леніным узняты,
Сэрца помстаю гарыць.
Нас вучыў пакойны Ленін
(Словы помняцца й цяпер):
За працоўных вызваленне
Будзь гатовы, піянер!..
(1 votes, average: 5,00 out of 5)Ещё вершы:
- БАЛАДА ВОЛІ КАСТУСЯ КАЛІНОЎСКАГА (2.02.1838-22.03.1864) Беларусь-не царам маскоўскім, Беларусь-не варшаўскім панам! Алесь Дудар Што выбраць: волю ці няволю?- Хутчэй для здрадніка пытанне. У змагара […]...
- Будзь беларусам Будзь беларусам Не пад прымусам Будзь беларусам Па сэрца жаданнi Хай цябе ўлады Стpашаць землятрусам Ўсё пераможаш Сваiм ты каханнем […]...
- Будзь цвёрды Ты не гніся, брат, ніколі Траўкаю пахілай, Сам пружыны своёй долі Выкуй ўласнай сілай! Бо хоць кажуць, што з уклону […]...
- Будзь чалавекам! Будзь чалавекам! Сьвятло не засьцілай нікому, Ані азадкам, ні сьпіной, Жанчыне, старцу ці малому – Будзь чалавекам – не сьвіньнёй. […]...
- Сёстры Леніна Яны ішлі за братам, як байцы Ідуць за камандзірам баявым, – Сястрыцы, аднадумкі, малайцы З глыбокім – братнім позіркам жывым. […]...
- Гімн Асіповічам Гімн Асіповічам Наш горад, ты для нас з дзяцінства, Як маці і як бацька быў. Ты грэў і песціў нас […]...
- Я ўнука вяду ў Маўзалей З высокай нязменнай любоўю Між добрых надзейных людзей Да Леніна крочу ізноў я I ўнука вяду ў Маўзалей. Яго павучаць […]...
- Будзь удзячны Бачыш? – Сонца ўстае, асвятляе твой дом. Чуеш? – Поўняцца спевам крыніцы. Прачынайся, мой дружа! – Ты гэтым святлом Удастоены […]...
- Астрог Ці плакальшчык я твой, Ці ты ёсць маё гора; Сыры, бязлітасны астрог, Які бытуе зараз у модзе. Няхай хлусня ў […]...
- ГIМН ПАЎСТАНЦАЎ 1863 ГОДА Даволі стамляцца ў прыгоне, Даволі марнець у журбе! Пад сонцам свабоднай Пагоні Падымем штандары свае. Дармо мы шапталі малітвы, Дармо […]...
- Адзін, магчыма, крок, не болей Адзін, магчыма, крок, не болей Ступіў ты ў вогненны прасцяг, – Але ў тваіх руках над полем Узвіўся наш гвардзейскі […]...
- Горад Гэты горад чужы, І чужыя тут людзі. Ён ня мае душы. Жах сьціскае мне грудзі Ад той думкі, што тут […]...
- ЗОРКА ВЕНЕРЫ Пражытых гадоў не памераць, Не ўзважыць на шалях ніяк, А я прадаўжаю ўсё верыць У зорку Венеры, дзівак… Калі ўжо […]...
- Я келіх уздымаю Я келіх уздымаю з адбіткамі першага Сонца! Уздымаю і п’ю за тваіх, о Краіна, сыноў, што сёння ня з намі, […]...
- Аганёк Нам навечна, навечна ў сэрца хвілі запалі, Як над воласцю нашай сцяг чырвоны ўздымалі. Лістападаўскім днём, непагодным, імглістым, Быццам неба […]...
- Епіскап Тураўскі Епіскап Тураўскі У гонар “беларускага Іаана Залатавуста” Кірылы Тураўскага Сярод асветнікаў адметных сярэднявечнае пары – залатавусны прапаведнік залатакупальнай царквы. Ён […]...
- БАЛАДА ЛАРЫСЫ ГЕНІЮШ (9.08.1910-7.04.1983) Воля на чужыне, На Радзіме краты. Выбар– невялікі, Толькі выбар ёсць. Вецер сумна вые, Воўчы цень ля хаты У […]...
- БАЛАДА НАПАЛЕОНА ОРДЫ (11.02.1807–26.04.1883) Ніколі не позна вярнуцца з чужыны Да любае сэрцу самотнай Айчыны І стаць яе славай, якая з гадамі Вышэй […]...
- Кастрычнік заве змагацца! Кастрычнік заве змагацца, – Фашысты вядуць разбой. Не на вуліцы, Не на пляцы, – Мы сягоння ідзем на бой. На […]...
- Прыцяжэнне часу Жыццё з маленькага вучыла: Як ні мудруй тут, ні пручайся, А немагчыма, немагчыма Адолець прыцяжэнне часу. Агорне веснавосць павеву – […]...
- Ты кажаш, што маршчын нямала Ты кажаш, што маршчын нямала, Што прыбаўляюцца ўвесь час. Жыццё няшчадна нас кідала I вобзем, можа, сотню раз. Па кожнай […]...
- Ну што ж: усё ў жыццi лагiчна Ну што ж: усё ў жыццi лагiчна, калi ўсё яно – з нягод… п’е з лужыны анкалагiчнай рабы анкалагiчны кот… […]...
- Казка пра гарэлку Глыбокай ноччу чэрці пілі Гарэлку ў цёмным брудным склепе. Ўсё людзкае у ёй тапілі, Каб не зрабіцца раптам лепей. У […]...
- Ледзь чутны спеў у цішыні Ледзь чутны спеў у цішыні Скляпенняў велічных сабора. Журба, надзея і пакора Лунае ўзнёсла ў вышыні Самотна, быццам плач пра […]...
- Пагоня Шмат гадоў, шмат стагодзьдзяў таму, Калі ворагі лезьлі да нас, Бралі зброю і йшлі на вайну Ўсе, хто мог тую […]...
- Па-за снамі спіш Зарасце калісь валошкамі Сонная сцяжынка, Жамярою-мошкамі Паляціць журбінка. Ў кошыкі пялёсткі Зачарствелых дзён, Як сабаку косткі, Кіньце – будзе плён. […]...
- Ноччу халоднай ліхтар ацалелы Ноччу халоднай ліхтар ацалелы Полымем сінім гарыць ля акна. Нібы па снезе з пралескай нясмелай Ходзіць здзіўлёна і ўцешна вясна. […]...
- 1863 Прачынайся! Браток Беларус! зноў Радзіма зняслаўлена, ў кратах, зноў Хрыста прыбіваюць на крыж, чорны страх пасяліўся ў хатах! Мы па […]...
- Зорны воз Зорны воз Мне – чатыры гадкі. Кожны дзень штосьці новае дорыць. Я распытваю ўсіх і пра ўсё і матаю на […]...
- Сюр-настальгія БЛедны саван, сатканы для згубнага шлюбу з туману, Душыць ЕНкі аб волі і рэшткі пасечанай веры. У прасторы ЛУнаюць сляпыя […]...
- Смерць акцёра Ён паміраў. У кадры. Сапраўды. Не адлюстроўваў Смерць – Канаў рэальна. І разам з ёй Прымаў І знак бяды Ў […]...
- Непрыкметна падступіла восень Непрыкметна падступіла восень – Хутка пацямнела неба просінь, Выстылі маўклівыя прасторы, He гарыць касцёр на касагоры I плывуць ад лесу […]...
- Я прыпадаю на калені Я прыпадаю на калені Халоднымі пустымі днямі: Малюся ў ціхім задуменні. За тых малюся, хто не з намі. Малюся за […]...
- Сквара. Месяц засіліўся Сквара. Месяц засіліўся На ўласным розе. Марва. Зоркі замылены На тваім парозе. Задуха. Аблокі памыліся У чорнай знямозе. ПАра. Час […]...
- Агонь апошняй свечкi Агонь апошняй свечкi Не згас пакуль, гарыць. i месяц Шляхам Млечным Шчэ прадаўжае плыць. I доўжацца шчэ спрэчкi Пра побыт […]...
- Рукі маці Іх цалавала зямля Сваімі пясчанымі вуснамі I каласамі; Неба спякотай, вятрамі, дажджамі Іх цалавала. Пража нямала З іх выпіла ў […]...
- Беларусы Штурхалі нас і распіналі На дыбах, плахах і крыжах. Мы з нежывых уваскрасалі З вялікай помстаю ў вачах. На рубяжах […]...
- Ля ракі ў лесе так ціха Ля ракі ў лесе так ціха, І зязюля лічыць нам гады… Рака шэпча ціхім уздыхам… Воблачкі ўздымае – вільгаці клубы. […]...
- Яна (урывак) Снег растаў. I раскатамі грому Зазвінелі зімовыя крыгі. Веснаплынь. Мо’ каму й невядома, Чым тут сэрца сялянкі гарыць?! Маладая, ружовая […]...
- АДЧУВАННЕ Па добрай волі родная зямля Настрой заменіць на асенні, Падзеліць думкі на святло і цені З кастрышчамі і смеццем на […]...