Верш Марцін Тураўскі

У дванаццатым стагоддзі,
У манастырскам асяроддзі,

Светлы старац Марцін жыў,
Добрым кухарам служыў.

Да глыбокай старасці,
Быў заўсёды радасным.

Як хвароба знайшла,
Боль дужая прыйшла.

Але Марцін не скарыўся,
І ад спраў не адступіўся.

І паклікаў ён заступнікаў,
Барыса з Глебам, пакутнікаў.

Так тры дні мінула,
Да хвароба болей гнула.

Але малітва сродак –
Вось і ўзнагарода.

У бачанні дзівосным,
Ззянні златаносным,

Светлыя князі з’явіліся,
Болі ж раптам адступіліся.

Паднеслі Марціну піццё,
І ён вярнуўся ў пачуццё.

Мацавалі яго ў духу,
Скіравалі ў творчым руху.

Доўга гутарку вялі, сядзелі,
Але, без развітання адляцелі.

А праз год, з Барысам, Глебам,
Зноў сустрэліся на Небе.

І з тых часоў заўсёды,
Усе хваробы і нягоды

Цалкам адступаюць ад таго,
Хто, заклікае да хадайніцтва яго.

А яго лік, Бог прымае,
Вылячэнне дасылае.

Вось свяцільнік які,
Святы Марцін Тураўскі.

(1 votes, average: 5,00 out of 5)

Ещё вершы:

Епіскап Тураўскі Епіскап Тураўскі У гонар “беларускага Іаана Залатавуста” Кірылы Тураўскага Сярод асветнікаў адметных сярэднявечнае пары – залатавусны прапаведнік залатакупальнай царквы. Ён […]...

Вось я, вось ты Вось я, вось ты, І толькі ноч сівая паміж намі. Вось я, вось ты, Сярод людзей мы нібы здані. Вось […]...

Бабіны госці Ладачкі-ладкі! Дзе былі? – У бабкі. Што пілі вы? – Малако. А што елі? – Ко-ко-ко. Доўга ж вы сядзелі, […]...

ЗОРНЫ МОСТ Полымя гарэла на ўскрайку лесу, Водбліскі мігцелі ў лісці бяроз. Дым сцяліўся долам. Утвараў завесу, Млечны шлях над рэчкай быў […]...

Ну скажы Ну скажы: навошта Ты турбуеш пошту? Не вазьму твайго пісьма, Не чытаўшы, кіну. А чаму? Ды ты сама Разумець павінна. […]...

Гады, падзеі ва ўспаміны адляцелі Гады, падзеі ва ўспаміны адляцелі, Жыццё да фінішу імкнецца. А мы заўсёды маладымі быць хацелі – Душа ўсё роўна юнай […]...

Дударыкі Ой, ляцелі, Ой, ляцелі, Ой, ляцелі камары. Дударыкі, Дударыкі, Дударыкі-дудары. Ой, сустрэлі, Ой, сустрэлі Майго любага ў бары. Дударыкі, Дударыкі, […]...

Найноўшая гісторыя Беларусі Не лезь маскоўская брыдота Да нашай пуні, агарода! І вось нарэшце Віскулі І адчапілісь маскалі. Доўгачаканая свабода Для беларускага народа. […]...

У зімнім парку Сланяюся ў парку ценню журботнай. А ў парку – пустэча і вельмі маркотна. Іду па алеі, дзе мы гулялі. Тапчуся […]...

Песняры Прысвечана Я. Коласу і Я. Купале Як два браты для Беларусі, Два волата святой зямлі. Яны з дзяцінства ўзялі гуслі І за сабой народ вялі. Вялі […]...

БАЛАДА КАМІЛЫ МАРЦІНКЕВІЧ (каля 1837-пасля 1886) Ты ў высылцы за кінутыя кветкі Паўстанцу на яго апошні шлях Глядзіш на свет з усмешкай вельмі […]...

Палёт закаханых стракоз Ляцяць закаханыя праз луг, раку і ўгору, – насустрач лёсу свайму, скрозь сфэры і прастора. Праз далягляд, праз час, святло […]...

I без прабачэння, i без развiтання У змрочаны твар моцна харкае дождж, і вецер ірве парасон на анучы, лупцуючы бруямі ўпоперак, здоўж, і жорстка, і рэзка, […]...

БАГНІСТЫ БЛЮЗ Ці дзень, ці ноч – усё адно. Гарбата, з цукрам журавіны… Халодным подыхам радзімы Павеяў студзень праз вакно. Сусвет гуляе […]...

Косы Як сказаць вам аб прычыне, Ад чаго так сумна мне, – Дзве касы ў адной дзяўчыны, Што ручайкі, на спіне. […]...

Усхваленне Радзімы Край мой родны, скажу без падману: Куды б сцежкі твае ні вялі,- Я душой прыкіпеў да Ашмянаў,- Няма лепшай на […]...

Дух свабоды ляціць над зямлёй беларускай Дух свабоды ляціць над зямлёй беларускай Вечны прыгнёт адышоў у глыб вякоў, Нас вялі па сцежцы цяжкай і вузкай, Але […]...

Частка 3. Да 350-годзьдзя вайны Да 350-годзьдзя трынаццацігадовай вайны на Беларусі, (1654-1667г. г.). Беларусь такая стала Пасьля гэтае вайны: Пад накінутым арканам, Народ прымусам вялі. […]...

Белы ўспамін Дрэвы лісце паскідалі, Адляцелі ў вырай птушкі, Дождж ліе без перапынку. Хутка снег на землю ляжа, І мароз скуе бранёю […]...

“Драма ўнутры” Сярдэчнымі думкамі бывае нахлыне Да так, што цяжэй цягніка, Што ў скронях ад болю засвішча І цела душу на волю […]...

Дзве тундры закаханыя Дзве тундры закаханыя, Які душы прастор! Дарогі богам данныя, І промні ясных зор. Рукі две лебядзіныя, Ляглі на плечы мне […]...

Летуценні Летуценні – цені, цені вы майго юнацтва. Вы даўно ўжо адляцелі- засталося мільгаценне вось і ўсё багацства. Заблукалі ў аблоках […]...

Прозалiрыка 1 Адзавецца калі-небудзь шчасце народу Беларусі? Ці на лёсе нашым нам прапасці напісана мусіць? Куды ж ісці нам усім народам, ці […]...

Белая Русь Прыгожай кветкаю яна на карце міра Іне знайсці другіх – такая ты адна! Адзначана размераным пункцірам, Усім адкрытая, чым славішся […]...

На смерць Алёны Абразцовай НА СМЕРЦЬ АЛЁНЫ АБРАЗЦОВАЙ О якi ты бязлiтасны, студзень! На зямлi кожны год у гасцях То снягi зашмальцуеш у брудзе, […]...

Птушкі вечнасці Мае дзяды далёка ад мяне – У вырай птушкай адляцелі. Таго, магчыма, не хацелі. Ды час паклікаў да сябе. Варушыць […]...

Зайшлі у цёплую кавярню * * * Зайшлі у цёплую кавярню, каб выпіць кавы ля вакна. Здаецца, час праходзіць марна ад недаступнасці цяпла. Сядзелі, […]...

Я кожны міг імкнуся да цябе Я кожны міг імкнуся да цябе Праз часу неабдымныя абсягі – Усё жыццё – і ў шчасці, і ў бядзе […]...

Прысвячаю “Савецкаму Палессю Прысвячаю раённай газеце “Савецкае Палессе” Не ведаю, чаму беспамылкова Цябе заўсёды з іншых вылучала, Была з табой маўкліваю размова, Бо […]...

Узнацкі шлях Узнацкі шлях – Чатыры кіламетры – Мае сябры, Мае дажджы і ветры. Чатыры знакі Над маім сусветам… Шляхі, шляхі, – […]...

Голас цішыні Імклівы голас цішыні Трывожыць вечар развітання, Самотны бусел увышы Клякоча – сэрца замірае. Душу напоўніла туга, Агортваў подых прадчування, З […]...

Воцлаў (What’s love) Усе кажуць: хутка забуду, Што зноўку закіну я вуду Яшчэ на каго-небудзь з хлопцаў. Не вер! Бо кахаю я, Вацлаў! […]...

Хутка ўжо зацвітуць верасы Хутка ўжо зацвітуць верасы І зялёнкі ў дажджах схаваюцца, У чаканні асенняй красы Арабіны долу схіляюцца. Ўдалячынь паплывуць журавы, Развітання […]...

Я-рыбак Сядзеў я з вудай ля ракі На бугры крутым, пясчаным. Са мною побач чудакі Сяделі з вудамі таксама. Сядзелі доўга, […]...

За вёскаю, на адзіноце За вёскаю, на адзіноце, Асеннім днём пачуеш ты, Як вецер на запалай ноце Скуголіць аж да нематы. I што ні […]...

Густ прыкрасці Густ прыкрасці для развітання Зышоў спакваля з маіх вуснаў У падмен на горыч кахання, Які раўназначны нянавісці грузнай. Мярзотна ўжо […]...

Усё чорнае (Абама-рэп) Сяджу на канапе, слухаю “Басту”, У аську грукае сяброўка Наста: “Уключы тэлевізар, склеіш ласты – Негр рэкламуе зубную пасту :)”. […]...

Пражываючы дні (Памяці Анатоля Мяснікова) Пражываючы дні паміраючы ўночы па шляхах сваіх крочым мы заўсёды адны За дзвярыма сцяна за акном снежань […]...

Прымус Ты прымушаеш наўмысна мяне Забыцца на светлае сёння, Дыхаць табою нібыта ва сне, Потым спускацца ў затонне. Ты выпадкова прымусіў […]...

Залаты ключык Абрыдла ўжо Мальвіне піць “Бураціно”-ліманад, Яна прыйшла да Бураціно і прапануе накаціць. А той ў адказ: заўсёды рад, ды грошаў […]...