Верш Асенні дождж
Неба хмарныя сутонні
выліваюць смутку тоны,
і ў імжы халоднай тоне
дзень захмураны і сонны.
Кроплі ціха шапацелі,
на зямлю яны ляцелі,
нібы штось сказаць хацелі.
Вецер ім пад ногі сцеле
на зямлі асенняй целе
жоўталістыя пасцелі.
Заўтра неба праяснее
і задумаецца неяк.
Знікне кропель пошум ціхі,
і туга нябёс аціхне…
(1 votes, average: 5,00 out of 5)Ещё вершы:
- Асенні вецер Закляклы вільготны вецер Прытулку нідзе не мае. Вачыма ваўчынымі свеціць Асенняя ноч нямая. Спяваць ён і плакаць мусіць. Смутак – […]...
- АСЕННІ ЭЦЮД Восень аглухлая ходзіць сцежкамі, Гордая, нават не размаўляе. Бы перамогай над летам цешыцца, Злосная ходзіць – і лісце шпурляе. Дзесьці […]...
- Вясновая навальніца Крочыш па ходніку – вецер сцюдзёны Градчаны б’юцца аб твар Крочыш наперад у шлях невядомы Між брудных, шэрых канаў Б’юцца […]...
- Горад асенні, горад настылы Горад асенні, горад настылы, Льдзіна пасцелі выстудзіць жылы, Нібы ў магіле на самым дне, Холадна мне. Ці засынаю, ці паміраю? […]...
- Асенні лес Аляксея Пысіна Асенні лес. Паэтаў сум Застыў на голлі апусцелым, I птушкай роспачы прысела На ім пара журботных дум. Замёр і сцішыўся […]...
- Асенні баль Апошні баль асеніі… Паўсюды таньчыць лісце, Зняважыўшы прыстойнасць ўсё круціцца шалёна. Стары тужлівы вальс нам вецер зноў насвіствае І кружыць […]...
- Я, дождж і скрыпка Ты са мною пабудзь, летні дождж. На дыханні тваім я сыграю, аж гукі ахрыпнуць… Пойдзеш ты, я пайду. Ну і […]...
- Дзень асенні змаўляецца з бабіным летам Дзень асенні змаўляецца з бабіным летам: Пералічвае золата ў шатах бяроз І страсае падатак – жывыя манеты – За гадзіны […]...
- Прыгажуня-зіма ****************************** Гэтак казачна – прыгожа – Немагчыма перадаць! Мякка сцеле зімка ложак – Каб не жорстка было спаць… У маркотным […]...
- Восень едзе на рабым кані Восень едзе на рабым кані. Сярод свету – разветраны сад. Як калянае лісце калін, Вераснёўскі плыве зарапад. I адрынуты голас […]...
- Здаецца, скончылася лета Здаецца, скончылася лета, Хоць на дварэ шчэ красавік. У сумным позірку паэта Мільгне і знікне светлы блік. А пад нагамі […]...
- Маё сузор’е Глянь на неба! Ну як не загледзецца на сузор’е Вялікай Мядзведзіцы, што гарыць над дарогай прасёлкавай таямнічай нязгаснай вясёлкаю; як […]...
- Дождж. Аблокi. Цішыня Дождж. Аблокi. Цішыня. Словы не патрэбныя. Ластаўчына мітусня. З неба кроплі срэбныя Моўчкі падаюць уніз. Кветкам падабаецца Свежасць летніх навальніц. […]...
- Дождж ” Дождж” Дождж залівае, я адна Сяджу гляджу ў акно Не відаць неба, пустэча Акно ўсё ў слёзах святла Бяроза […]...
- Усё адкладваў на заўтра Усё адкладваў на заўтра: “Ат, заўтра сваё наганю!” Жыццё выпіваў залпам. Не верыў у цішыню. “Ат, заўтра сваё адкахаю. Заўтра […]...
- Дождж ліпнёвымі стрэламі Дождж ліпнёвымі стрэламі Працінае бы дзідамі дух. На зямлі сасмяглай залевы Паглынаюць і травы, і пух. Мецяць кроплі цвікамі у […]...
- Яшчэ апошні будзе снег Яшчэ апошні будзе снег, Цяжкі, як позняе світанне. I юнай трызніцца вясне, Як непазбежнае – расстанне. Сплывае ноч у туманы. […]...
- Ізноў патрапіў пад летні дождж А неба па квадратах, хвастала як з вядра, страляла аўтаматам разрэджанага шкла. Іржала звонка лета, Ў асфальт стучэў гарох, і […]...
- Хмурыцца лета Хмурыцца лета… Ў нізінах Асока… Панікла, Пажоўкла- Зрабілася Цінаю… Душа Як застылая Хваля Ў мароз… Змерзла На ўзлеце, Надзей Не […]...
- Паэт, дождж і вечар Блукае паэт утрапёна Пад моцным халодным дажджом, Як быццам не мае ён дома, I дом яго – дах парасона, I […]...
- Крочыш па вуліцы. Дождж Крочыш па вуліцы. Дождж. Смутак. Хмары засланяюць сонца. Ты чакаеш, што дождж прынясе штосьці новае, Здаволіць смагу, змое бруд часу. […]...
- Васпане Вецер Васпане Вецер. Вецер-вятрыска, ты шляху не знаеш, Лагодаў і лютасьцей межы свае, Часам ніякі, рахманы, ласкавы, Часам, лют-воўкам у комін […]...
- Сьляпы дождж Дождж быў сьляпы… Я добра помню, Бо на душы яго таўро. Наперарэз гарачым промням Ляцела зь неба серабро. Нібы дзіця, […]...
- Ружа вятроў кахання Свой лёс па рамонках любові – Вятрыска выгуліваў далі: Пялёсткамі шчасця не зловіш! Насіўся вецер па зямлі, насіўся вецер… Там […]...
- Дождж, дождж першабытны Дождж, дождж першабытны Ад самога пачатку часу, прасторы, Мысьленьня. Ламаецца ноч, як забытая лялька, І дождж ідзе. Абяцаю табе небыцьцё […]...
- Асенні рытурнэль Верасень залеў самлелых верадам тушыць лета жар, рассыпаны па верасе. На кастрах з бульбоўніку і лісця грэе пальцы золкія кастрычнік. […]...
- Асенні пераспеў Асенні пераспеў, як развітанне З Радзімай – для каго і назаўжды, Асенні пераспейў, як спеў чакання, З радзімага гнязда – […]...
- У векавечнай бацькаўшчыне клёны У векавечнай бацькаўшчыне клёны Нячутна пачынаюць аблятаць На рыжую траву, на мох зялёны, На весніцы, на ціхі стаў, на гаць. […]...
- Не сумуй, што гады пралятаюць Не сумуй, што гады пралятаюць, Свой сівы пакідаючы знак, Што пачуцці няўзнак адцвітаюць, Як і ўсё адцвітае няўзнак. Не сумуй, […]...
- Асенні сум Асенні сум. Дажджынак плач. У одуме заціхлі дрэвы… А я прашу цябе: “Прабач – Трывожу часам без патрэбы”. Прабач, што […]...
- Асенні лес Весь зіхаціць асенні лес, Гэта царства спакоя і фарбаў, І ў ім мы нібыта ў сне Пад ўладай яго дзіўных […]...
- Асенні вечар На лістоце – кроплі, на траве – расінкі, падаюць з нябёсаў дробныя дажджынкі. То ж асенні вечар – надыходзіць рана, […]...
- Маё двухрэчча Маё двухрэчча – Не між Тыграм і Еўфратам, На ім грабніц і пірамід няма. Тут летам сонца Шчодра свеціціь хатам, […]...
- Дом Яна Збажыны Дом дванаццаць. Завулак Паўночны. Вясна. Ціш. Трава выбягае пад ногі. Жыў тут сябар мой Ян Збажына да знямогі. Ён знямогся […]...
- Цёплы вечар, ціхі вецер, свежы стог Цёплы вечар, ціхі вецер, свежы стог Улажылі спаць мяне вы на зямлі. Не ўстае стаўпом пыл светлы ўздоўж дарог, Ў […]...
- У восеньскай журбе У восеньскай журбе зямля глытае слёзы Ізноў мінае дзень, каротшы кожны раз… Зноў залотое вецце скідваюць бярозы. І шэрае нямоты […]...
- Як светла ад Мары да Мамы вяртацца Як светла ад Мары да Мамы вяртацца З загоеным шчасцем дахаткі, дамоў. І везці ля сэрца маленькую братку, На ганак […]...
- Пад шоргат кропель дажджавых Пад шоргат кропель дажджавых Ён з тэлефоннай будкі бачыў, Як па галінах верхавых Зялёны вецер пругка скача. Ён наглядаў. Ён […]...
- Напрасткі да неба Напрасткі да неба, Дзе лістота коўдрай Атуляе восень Залатой пяшчотнай. Напрасткі да зорак, Талераў зіхоткіх Для душы сасмяглай У лесе […]...
- Крыштальнае сэрца А я трымала ў далонях чыёсці крыштальнае сэрца. Яно разбілася і бялюткімі сняжынамі падала з неба. Па ім хадзілі людзі, […]...