Верш Дзяцiнства

Ещё вершы:

1. Майго дзяцiнства астраўкі Майго дзяцiнства астраукi ******************************* Жыцця не зведаны сцяжыны, Усіх іх нельга палічыць, Кранаюць сэрца ўспаміны, А лес імкліва ўдаль бяжыць. […]...
2. Шыпшыны куст палае ў свеце Шыпшыны куст палае ў свеце, Трапеча – нiбы матылёк… Не пагасiў нi дождж, нi вецер Надзеi колай вугалёк. Шыпшыны куст […]...
3. Холад Палае золкае паветра – Гараць асеннія кусты, Чырвона-цёмныя лісты, Сарваныя пякучым ветрам, Ляцяць: на чорныя карэнні, Праз ярка-жоўтую зару, У […]...
4. Лісце Восень прайшла пералескамі, Па няголеным ржышчы ніў, Чырвонымі арабескамі Лісце лес ураніў. Глянь на зямлю залатую, Пяшчотную, сумную, чыстую, Нехта […]...
5. Ці гэта згублены табою волас Ці гэта згублены табою волас пусьціў карэньне пасьля таго як на пустыню прасьціны упалі дажджом доўгачаканым целы ці гэта гады […]...
6. I туды гара I туды гара, I сюды гара, А паміж тымі крутымі гарамі Ўсхадзіла зара. Гэта не зара – Дзяўчына мая. Чорныя […]...
7. Каравы iдуць дахаты Каравы iдуць дахаты Каравы iдуць ў хлявы Статак бочачак рагатых Налупiўшыхся травы Iх бакi, нiбыта дзежкi Ў шырыню амаль што […]...
8. Пракладаю па восені сцежку Пракладаю па восені сцежку – лісце шэпча: паслухай, слухай… І шуршанне самоту цешыць, б’ецца ў сэрца ўспамінамі глуха. Спелы яблык […]...
9. Вясновая кніга Вясна ў ядвабах, аксамітах Прыйшла на пушчы і палі, Зімы даношаную світу Зняла з набраклае зямлі. Прыйшла – і рэчка […]...
10. Летам Выйду, сяду каля саду У зацішнай старане I дзівіцца буду цуду, Што цуднее ўкруг мяне. Як для света грае лета […]...
11. Шкада жыцця на розныя паперы Шкада жыцця на розныя паперы – На кожнай працы дзесяць справаздач. І як пажар палае пільны тэрмін, Учора кожную было […]...
12. Спела бор З усіх сабораў ёсць сабор, дзе згодзен я маліцца; у спелым леце, спелы бор, звіняць твае званіцы. У душным водары […]...
13. КЛЯНОВЫЯ ЗАВЕі Як сумна, любая, дакоры З твайго кілішка дапіваць, Калі так свецяць, Свецяць зоры, Калі так зоры зіхацяць. Пайсці б у […]...
14. Бездапаможнасьць Чаму ня згасла сонца? Чаму не пераапранулася неба У чорныя хмары? Чаму ня змоўк сьмех? Чаму не перасталі гуляць дзеці […]...
15. Чорнае з золатам Чорнае з золатам прыкіпела да лісця, Да крывога месяца, навечна прыкутага, Апошнія ночы небу даліся Сталёвымі слязьмі і зорнымі пакутамі. […]...
16. Зноў Ты мяне прыручыў, як лясную птушку, Салодкім напевам засадзіў у пятлю. Скраў з майго твару дзіцячую ўсмешку. Аддала ўсё, нават […]...
17. Чараты (Балада антаў. V стагоддзе) Як прадаўжаючы раты, Растуць з балота чараты. На чаратах і на губах Трывожнай небяспекі пах. Пачуўшы: “Ворагі ідуць!” – Нырнулі […]...
18. Гарачае жаданне Ноч. Усе спяць. Я гляджу ў акно. Зоркі маўчаць, як мае вусны, У параненай душы няма слоў – Дзе ты? […]...
19. ЗіМА ДЭКАРУЕ САМА На снежным полі – чорныя кусты, Здзёр вецер вопратку з галінак. Цяпер яны стаяць маўкліва, Там-сям вісяць счарнеўшыя лісты. Навошта […]...
20. За апошняй гутаркай Біты час Хвілін аскепкі! Я збіраў Даволі доўга Вось… Пабілася карціна Ты сышла Мая палова… Усё сур’ёзна Безнадзейна! Паступова Немагчыма… […]...
21. ПАД Пад футрам сонечных ветраў Ветразь слабкі і дрыготкі Штурхае пад карак паэтаў – Намыленых разам з вяроўкай. Пад ценямі гонкіх […]...
22. ЗIМА ДЭКАРУЕ САМА На снежным полi – чорныя кусты, Здзёр вецер вопратку з галiнак. Цяпер яны стаяць маўклiва, Там-сям вiсяць счарнеўшыя лiсты. Навошта […]...
23. Я граю блюз Падняў з падушкі галаву, Схапіў паветра подых свежы, Люстэрка кажа – пастарэў А я кажу, што яно брэша. Я праглыну […]...
24. На рэчцы зімою Не сядзіцца ў хаце хлопчыку малому: Кліча яго рэчка, цягнуць санкі з дому. – Мамачка-галубка! – просіць сын так міла. […]...
25. ПАДРУЧНІК ГІСТОРЫІ Анатолю Грыцкевічу. Раскажы мне, цудоўная кніга, пра вытокі маёй Беларусі, хай гаворка струменіццв ціха – я на шчырасць яе спадзяюся. […]...
26. ЗОРНЫ МОСТ Полымя гарэла на ўскрайку лесу, Водбліскі мігцелі ў лісці бяроз. Дым сцяліўся долам. Утвараў завесу, Млечны шлях над рэчкай быў […]...
27. СШЫТАК Душа жаночая спявала Ў дарозе, дома, на таку… Калi зацiрку гатавала Цi шыла нешта мужыку. Душа спявала ад любовi Да […]...
28. МiЛАШЫ Прапалi з карты Мiлашы (Прапалi – бы са свету), Але гайдаюцца ў цiшы Бярозкi – дрэвы-спарышы – Цвiтуць вясной ранеты. […]...
29. Чорны бусел Стань ля Прыпяці, Любуйся, Прыхаваўшыся ў лазе. Чорны бусел, Чорны бусел На адной стаіць назе. Я люблю буслоў і белых, […]...
30. “Песню бярыце з сабою!”? “Песню бярыце з сабою!”? Гэтак казаў мне мой дзед. Песня, як хлеб, ? найсвятое, З песняй радней цэлы свет. Песня […]...
31. У пары з Нёманам Ты думаеш, Нёман, што сонца твой гон супыняе? He, стронцый. Тут жудасны зброд цемнаты. Заткнулі крыніцам раты. Жывога цябе пахавалі, […]...
32. Бывае, часам вельмі трэба Бывае, часам вельмі трэба Прачуцца стомленай душой, Што самы мілы ўскрайчык неба – Над хатай бацькавай старой. Як сон – […]...
33. Кактэйль “Пьяная карова “Мычыць у полі “Пьяная карова” Малако, мінэралка, 500 грам. Яна прыйшла не выпадкова К сваім да вогнішча сябрам. Сьпяваем песьні. […]...
34. Як сад ад квецiнi дурэў Як сад ад квецiнi дурэў, Я палюбiў вясну за тое: За песню птушак, песню дрэў, Бо зразумеў – яно святое!.. […]...
35. Бабіны госці Ладачкі-ладкі! Дзе былі? – У бабкі. Што пілі вы? – Малако. А што елі? – Ко-ко-ко. Доўга ж вы сядзелі, […]...
36. Хлопцы Перадай, сасна, сасне – Немцам будзе блага: Не задрэмле, не засне Партызанскі лагер. Расшумеўся цёмны лес Над маўклівым логам – […]...
37. Дзьверы зачыняюцца Паветра цяжэйшае на пустым месцы, Дзе колісь ляжалі ружы У памяць аб тых, хто сыйшоў На пустым месцы. Кветкі ніколі […]...
38. Цёмныя ночы восені (Паводле аповесці У. Караткевіча “Дзікае паляванне караля Стаха”) Дзяўчына з дзівоснымі косамі Маукліва глядзіць у камін. За вокнамі – ночы […]...
39. Рэперкі Пагражаюць рэперкі, Ў іх маленькія х. йкі, Я дзеля піяру Апусціў іх пару. Гаў-гаў-гаў і ко-ко-ко Мне ў асабоўку, На […]...
40. Расколіна У багне, разбэшчанай багне, Што мглой забівала раты, Скажыце, ну хто з нас не прагнуў Разжыцца драбком яснаты? Скажыце, ну […]...