Верш Назіркам

Ещё вершы:

1. Кляновы ліст* Кляновы ліст* празрыст і чыст, Ляціць, кружыцца. Напэўна, восень шле мне ліст*, Пасланне быццам. Яго чырвоныя радкі – Нібыта вены […]...
2. Ты пайшоў – адразу пахаладнела Ты пайшоў – адразу пахаладнела. Ты пайшоў – і хутка пасыпаў сьнег. Я цябе на Сьвяты прасіла ў неба. А […]...
3. Першаснежжа Снег пайшоў і нават не зірнуў, Як знянацку неба пастарэла. Збег настрой у госці да галін Па-зямляцку з ветрам папляткарыць. […]...
4. ПОДЫХ ХАЛАДОЎ Неба паблекла, а стылая плынь Прылягла на счарнеўшы бугор. У маркотным дрыжаннi мокрых галiн Манiць шлях з туманамi да зор. […]...
5. Рукапіс Я ствараю жыцця свайго рукапіс На старонках дзён, што мінаюцца. Пражыць мне так хочацца іх на біс, А яны развітальна […]...
6. Каханне памірала У палон ты сэрца захапіла, Каханне абудзіла ты. Душа хачу, каб мая жыла З тваёй душой, у тваёй душы. З […]...
7. Восеньскія малюнкі Прыціхлая прырода засынае, Прыносіць лістапад спакой. Апошні ліст з галін злятае, Апошні сведка квецені былой. І ў люстры белае вады […]...
8. Тлее горад начнымі агнямі Тлее горад начнымі агнямі, Мы стаім на праспекце восеньскім. І, здаецца, каханне між намі, Але сэрца на волю просіцца. Зіхаціць […]...
9. Парк Пазалаціўся парк і дрэвы пасмутнелі, І шум не той, і звон ужо не той, Які паслухаць вы хацелі Кожны раз […]...
10. Дождж насцёбваў, біў у парасон Дождж насцёбваў, біў у парасон, Што падатліва ад ветру гнуўся, Засякаў на мокрае крысо і да слоты бруднае імкнуўся. Ты […]...
11. БАЛАДА УЛАДЗІМІРА КАРАТКЕВІЧА (26.11.1930-25.07.1984) Ён паехаў на Прыпяць памерці. Там у чоўне, як ліст у канверце, Што напісаны Богам для Бога, Ён па […]...
12. Драбіны Драбіны да неба цягнуцца ў цішы Нібыта мне шлях пракладаюць ў імглу… Вядзьмарка-рака сваёй хваляй увішна Агорне, як маці, спрадвечну […]...
13. Усё чакае вясны Усё чакае вясны: Ціхі парк апусьцелы, Яго прывіды-дрэвы, Нібы тыя крыжы. Усё чакае вясны… Нібы тыя крыжы, Думкі ў нас […]...
14. Ліст да маці Мне барабаніць дробны дождж у шыбу, Лісткі праз фортку падымае вецер. Радкі хвалююцца і скачуць, нібы дзеці, І сын, што […]...
15. Па старым парку гуляе восень Па старым парку гуляе восень, Уся ў чырвоным ды залатым, А сэрца плача, а сэрца просіць: “Вярніце летнія дзянькі!” Па […]...
16. БАЛАДА УЛАДЗІСЛАВА ЧАРНЯЎСКАГА (14.01.1916-22.12.2001) …І прыйшоў ён да нас, нібы слова жывое Апусцілася з неба на нашу зямлю, Дзе адвеку ў пашане сваё […]...
17. Жоўты ліст Спелаю лістотай Упаду на слоту. Хто я? Дзе я? Хто ты? Ліст: ляжу пад плотам. Мне тут сумна вельмі. Дождж […]...
18. Ветразі ВЕТРАЗІ Мора без ветразяў – неба без зор, Вока спыніць на чым?… Дух рамантычны як быццам памёр З часу, калі […]...
19. Апошни дзень интэрнэт-сёрфера Прыйшоў з працы і прыняў душ з’еў тры бутэрброда з каўбасой селядцом і сырам пачухаў яйца сеў на фатэль ўключыў […]...
20. Берагу твой белы сон Берагу твой белы сон, і пяшчотна гладжу плечы, больш аддзячыць цябе нечым, я спустошаны даўно. Шчабятушка ты мая, ты стамлёная […]...
21. Бел-чырвона-белая калыска На радзме сэрца ў глыбіні, У краіне нашай перамогі, Ля празрыстых водаў чысціні Бел-чырвона-белыя дарогі. Дзе вятрыска лётае у снах, […]...
22. Іду па дарозе Іду па дарозе. Слёзы. Замест каменьчыкаў. Нібы крозы Якія сталі вадкімі Згадкамі Пра свет У якім апошні Паэт Напіша Апошні […]...
23. У зімнім парку Сланяюся ў парку ценню журботнай. А ў парку – пустэча і вельмі маркотна. Іду па алеі, дзе мы гулялі. Тапчуся […]...
24. Люба мне, калі ў прыціхлым садзе Люба мне, калі ў прыціхлым садзе ў кронах дрэў не згас яшчэ агонь. Ліст пажоўклы прыляціць і сядзе матыльком на […]...
25. Восень і Зіма Здароў лістапад любімы! Здароў жалуді жоўтыя мае! Мяцель пакуль яшчэ не вее, Мяккі снег не панавее! Пайшоў на гуляць, а […]...
26. Мой мір Я спрадвечна жыву ў краіне, дзе мары Пераважна абыходзяць учынкі людзей, Дзе не чутна ніводнага гуку аб справах, Толькі скрыгат […]...
27. Ліхтары глядзяць ўжо з цемры ў вокны Ліхтары глядзяць ўжо з цемры ў вокны, І журба ахутала сэрца маё… Вось пабеглі зноў слязінак кроплі, Каб балючае прыціхла […]...
28. Санэт #1 (Балада пра разьвітанне) Прысьвядчаецца Toshіro Kadzudo Звычайны вечар вераснёвы, Чырвоны захад, кветак пах, Будынак ды палац мясцовы, Тэатр, сонца ў вачах. Квіток на месца, рад у […]...
29. Сузор’е Рыб За ноч адну і тысячы начэй, Заплеценых абдымкамі ў абдымак, Не наталіць да слодычы вачэй, Не злашчыць губ – не […]...
30. Апошнія провады Станислав Шастак Я ведаў, мама, ты мяне чакала Я чуў твой голас з родных мне грудзей. Тым голасам нам песні […]...
31. Сьвіркун П. унучку Міхасіку. Сьвіркун. Сьвіркун шэры так падобны Да пражэры саранчы, Толькі іншыя памеры Ды інакшы апетыт. Не лятае ён […]...
32. Кастрычнік Ціха сцелецца, сцелецца Ліст на ліст у гаях. Залатая мяцеліца Шалясціць на дубах. Замяла рыжаватыя Верасы, паплавы. З песняю сумнаватаю […]...
33. Мара Скарыны Марыў калісьці славуты Скарына, “Ціснучы” кнігі на мове бацькоў: Простаму люду ў роднай краіне Зробіць даступнай ён мудрасць вякоў. Толькі […]...
34. БАЛАДА ІГНАТА ДВАРЧАНІНА (08.06.1895-08.12.1937) Пакуль ёсць школы-мова не загіне І родны край не згубіцца ў снягах, А будзе незалежнаю краінай, Дзе кожны ўспомніць […]...
35. ПРЫГАЖОСЬЦЬ Неадменным, неаглядным, недасяжным Золкам ад лагчыны басанож, Ў хусьце зрэбнае убраная, бязважка Па расе ступала Прыгажосьць. У вышынь санліва-безгалосую Заплятала […]...
36. Вожыкаў пінжак Вожык шыў сабе пінжак, Ды не лезе ён ніяк. Стаў лічыць свае іголкі, Ды не ведае ён столькі. Пайшоў вожык […]...
37. Валасы Венеры Вельмі многа каштуе здароўе У век цемных думак і гарадоў. Кожны мой подых, заглыная паветра, Трапіць у мяне, застанецца без […]...
38. Такая прыгожая Такая прыгожая – губы фарбуеш світальнай зарой, прачынаючыся на плач немаўляці; шчокі румяніш ранішняй прахалодай, ідучы на покліч трамвайнага звону; […]...
39. На мяжы iснага i уяунага На мяжы існага і ўяўнага аблятае мая мара У памерлых пялёстках згасне вясёлка Жук-далакоп збярэ рассыпаныя фарбы? праменні? пыл? Светлячок […]...
40. Апошні світанак Апошні світанак у небе згарае, Ляжыць з пуляй ў сэрцы юнак. Яго жыццё ўжо дагарае І каб Бог даў яму […]...