Верш Кузьма і Мікіта

Ещё вершы:

1. Надзейны сродак? Сустрэў Кузьма прыяцеля Яўхіма, схуднелы той, з запаўшымі вачыма. – Што так цябе, Яўхім, маркоціць?.. – Лепш не пытай, сказаў […]...
2. Пісьмы Сягоння раніцай Міколу Кузьма ля пошты напаткаў. -Што сумна так глядзіш наўкола? Мо, хочаш выпіць?! – запытаў. -Ты што, Кузьма?! […]...
3. Падман Усё падман… Суцэльная хлусьня… Падман хаваўся ў кожным нашым слове, У адносінах, ва ўсмешках, у вачах, У сэрцах, ў нашых […]...
4. Пазнанне Як зморыцца ноч ад кахання, настыне ў тумане язмін і неба даспее світаннем, ты скажаш сціхотна: – Вазьмі, Вазьмі маё […]...
5. А. Хаям. Пераклад: Мудрым каб пражыць О. Хайям, (пер. с фарси О. Румера). Чтоб мудро жизнь прожить, знать надобно немало, Мудрым каб пражыць, трэба ведаць шмат, […]...
6. Ісці *ІСЦІ* Можна спаці ўсе жыццё ці быць у ва сне рэшту, але нельга кідаці у сон на гады! Можна хадзіць […]...
7. Тое Нітка жыцця, што сукалася ў маі, Туга напнутая, ледзьве ліпіць… Што на зямлі чалавека трымае? Тое, што нельга прадаць і […]...
8. Не біць артыста па твару Забаронена мацаць рукамі дзяўчыну, Якую сустрэў выпадкова ў цэнтры. Забаронена глядзець у вочы прахожым, Каб не падумалі, што ты вычварэнец. […]...
9. Пад стукі вагонных калёс Пад вечар пацеркі густыя з краплёў пасыпаў красавік. Ты чутка слухаеш, прынік, як звоняць перлы вадзяныя. У іх ззяе захад […]...
10. Звычайна ў жніўні Зорак, Як зерня, на небе высокім Насыпана ў жніўні. Дзесьці за лесам далёка-далёка Шэпчуцца ліўні. Чутна, Як спаць укладаюцца ветры […]...
11. Неяк дзіўна Неяк дзіўна… Глядзець у твае вочы Сярод зорнай і халоднай ночы. І кожным дотыкам рукі… Я разумею, хто такі… Ты […]...
12. Балада непадзельнага Нечыя простыя словы чалавечыя. Цені, у адно зьлітыя, танцуючыя, вечныя, адно аднаму прысьвечаныя, бясконцыя, неіснуючыя. Бы абраныя, ад жыцьця адарваныя, […]...
13. Гэта – дарога ў Рай Гэта – дарога ў Рай. Гэта – сцяга да Пекла. – Божа, параду дай, выбраць якую лепей. Першая – кроў […]...
14. У гэтай дзяўчыны У гэтай дзяўчыны вочы – Агеньчыкаў двух свячэнне, У цемрыве змрочнай ночы Раптоўнае азарэнне! У гэтай дзяўчыны вочы Як двух […]...
15. Касманаўт заўжды пасля палёту Касманаўт заўжды пасля палёту Прывыкае да зямлі ізноў. Думаю пра гэта я з палёгкай: Мы ўвесь час вяртаемся дамоў. Век […]...
16. І ТУФЛІКІ ПАКІНУЦЬ ЛЯ ПАСЦЕЛІ Х. В. Я не знаходжу слоў, каб растлумачыць Пачуццяў набягаючую хвалю: Адмовіць, пачакаць ці то аддзячыць І рызыкнуць, з’явіўшыся на […]...
17. Вяртанне самой сябе Вера ў людзей Патухла як свечка Пад гнетам падзей… Забанена вечна Адна ва ўсім свеце Аднолькава смутна І зранку І […]...
18. Для каханага мужа Шмат гадоў закаханыя, З табой побач даўно. Так пачуццю адданыя, Што ў сэрцах яно. А па венах – крыніцаю Ўсхваляваная […]...
19. Спадарыня Спадарыня, дазвольце пачакаць, Пакуль на небе ўзыдуць зоркі ў ночы, Дазвольце папрасіць і Вашы вочы Да ціхай згоды сцежку пашукаць. […]...
20. Зайшоў у краму неяк хлопчык Зайшоў у краму неяк хлопчык З вялікай шклянкай трохлітровай. − Што пакупнік мой юны хоча? − Наліце мёду маладога! Тры […]...
21. Мне нельга памерці Мне нельга памерці. Ніяк. Ну, хаця б да тых пор, Пакуль не прыдбаю абутак сабе і адзенне. У драных шкарпэтках, […]...
22. Абэ Гэта родны бераг альбо яма, Што ня мае лесьвіцы наверх? З двух канцоў жалезам запаяны Ліфт на васямнаццаты паверх. Сполахі […]...
23. Ці гэта згублены табою волас Ці гэта згублены табою волас пусьціў карэньне пасьля таго як на пустыню прасьціны упалі дажджом доўгачаканым целы ці гэта гады […]...
24. Успамін былога вяскоўца У горадзе жыць – жыць зручна. Кран павярнуў – і тут жа вада ў цябе пад рукой. А помніцца, як […]...
25. Хай разумнікі рагочуць Хай разумнікі рагочуць, дурні хай смяюцца, Мараў і жаданняў саромецца не трэба. Шанцы ды сюрпрызы не кожнаму даюцца, Зоркі падаюць […]...
26. МАЯ ПРЫВІЛЕЯ Ты вечна ў хлусні справядлівы, Я ж з праўдай сваёй ніякая. Ты быў, як заўсёды, шчаслівы, А я, як ніколі, […]...
27. Ніхто не павінен, ніхто не прымушаны Ніхто не павінен, ніхто не прымушаны Быць побач, калі ты ў ім маеш патрэбу. А Богу цікавая сувязь між душамі, […]...
28. Здымі, дзіця, пагоны Аддала маці хлопца, зусім яшчэ малога вучыцца на вайскоўца ў сувораўскую школу. Жыць без бацькоў нелёгка дзіцяці аднаму, ды й […]...
29. Сярод усіх імёнаў на зямлі Сярод усіх імёнаў на зямлі У нашых сэрцах назаўсёды застануцца Імёны тых, што не вярнуліся з вайны, Герояў, што салдатамі […]...
30. Будоўля (Беларуская балада. XVII стагоддзе) Што ж, цесляры, невясёлыя – Сякера аж падае з рук? Што апусцілі вы голавы, Сумна глядзіце на зруб? Бёрны усцягвайце […]...
31. Жнівень сорак пятага года Праз папялішчы, Па колкім іржышчы Да нашай вёскі ішоў нясмела Спраўляць зажынкі Жнівень зжаўцелы. З галадухі і ён спатыкаўся, Сляпы. […]...
32. Там цяплей чым у нас Там цяплей чым у нас… Птушкі ляцяць… Далей ад мясцін, Што прыносяць холад. Туды за аблокі. Дзе ноч засцілае Апошняе […]...
33. Неяк будзе Зусім нядаўна “папіццот” Былі для нас звычайнай нормай. Цяпер не маем і трахсот. Але навошта нам рэформы? І хай заводы […]...
34. Яна выказала што хацела А. Г. Яна выказала што хацела. Што пачула, што набалела. Ён моўчкі смакаваў цішыню, Якая зрэдчас паланіла душу. Сэрцы званамі […]...
35. БАЛАДА ЯЎГЕНА КУЛІКА (31.10.1937-12.01.2002) …Ты замкі аднаўляеш на паперы, Нібы ў былое адчыняеш дзверы. А там агонь і кроў там на траве, І […]...
36. Ці гэта святло Ці гэта святло – асвятляльна пісаць, Калі ў табе цемра? Ці мёд гэта – смачна намазваць радкі, Калі ў табе […]...
37. Як жа сталася? Не павераць, напэўна, нашчадкі, Што такія былі ў нас парадкі, Што дурнілі нас так верхаводы – Ненавіснікі нашай свабоды, Нашай […]...
38. Змены Штосьці павінна змяніцца, Але не ведаю як. З гэтым нельга мірыцца, Нельга мірыцца ніяк. Штосьці патрэбна рушыць І будаваць наноў: […]...
39. Макет будынка на тэлеэкране Макет будынка на тэлеэкране Пад лепшы ў Беларусі кнігазбор: Хто колькі можа, дайце, грамадзяне, Каб ні адзін не згінуў рэдкі […]...
40. Дзевачка маці казала Дзевачка маці казала: “Мама, вунь птушкі лятуць!” Тая ёй адказала:”Гэта, дачушка, не птушкі, Гэта, дачушка, вайна!” Рвалі гарматы, снарады Горад […]...