Верш У АЛЬБОМ Т. А
У росах купаецца ранiцы
i твой салавей на свiтаннi.
Паслухаў яго я з радасцю
i вось што скажу ў хваляваннi:
Пялёсткамi язмiну
Сцежкi вакол зацярушаны…
Я думаць пра Вас не пакiну,
Хоць межы мiж намi парушаны.
Ещё вершы:
- ПРАГНОЗ За акном – нялётнае надвор’е, Халады ўваходзяць у азарт. Дэсантуе восень на падвор’е, Пацягнула вiльгаццю ля хат. Ад дажджоў нiкуды […]...
- Восеньскі альбом Гэты пейзаж называецца “Восеньскі клён”. Фарбаў не пашкадавала мастачка выдатная. Гэта малюнак “Бярозава-вохравы сон”. Зачараваны сусвет прыгажунямі статнымі. Вось нацюрморт […]...
- АЛЬБОМ Гартаю даўнішні альбом – Старонкі маладосці нашай, І ведаю цябе, альбо Запомніла як штамп на пашпарт. Вось губы, раптам на […]...
- Арыгамi Я не ведаю, што будзе з намi, I цi здолею вытрымаць гэта: Думкi складваюцца ў арыгамi – Закаханасцi позняй прыкмета. […]...
- Нават сцюжным зімовым вечарам Нават сцюжным зімовым вечарам Або ў восень, як зліва лье, Як цябе я на вуліцы стрэчу – Падгінаюцца ногі мае. […]...
- Шыпшыны куст палае ў свеце Шыпшыны куст палае ў свеце, Трапеча – нiбы матылёк… Не пагасiў нi дождж, нi вецер Надзеi колай вугалёк. Шыпшыны куст […]...
- Айчыны нашай сцяг Радзiму мы абараняць У цяжкi час заỹжды гатовы. Мы ỹсе умеем ваяваць, Але пра мiр вядзем размову. Звычайны лёс, ваенны […]...
- Ты аддаляешся, ты аддаляешся Ты аддаляешся, ты аддаляешся, Ад пацалункаў маіх вызваляешся, Ад непатрэбнай нікому маны, Ад недарэчнай уласнай віны. Хто мы? Чужыя адно […]...
- Складана, напэўна, быць Богам Складана, напэўна, быць Богам – Заводзіць гадзіннік Сусветаў, Па пыльных касмічных дарогах Вясці мастакоў і паэтаў. Ствараць вакол сонцаў сістэмы, […]...
- На зямлi, дзе гонкiя ялiны На зямлi, дзе гонкiя ялiны Дастаюць да неба галавой, – Думаць анiколi не пакiну Пра свой край – блакiтную Айчыну […]...
- Ў далечыні ад роднай хаты З вясны прызвалі, як ў салдаты Мяне і іншых мужыкоў “Арбайтэн” будзеце, да хаты Не хутка пападзеце зноў Вось на […]...
- Калі я саджуся пісаць верш Калі я саджуся пісаць верш, я пачынаю думаць пра сьмерць. пра хваробы. пра адзіноту. пра вар’ятаў. Мне часам кажуць: – […]...
- МАЁВАЯ МЯЦЕЛІЦА Н. К. Сады ад цвету пеняцца, А ледзь павее вецер – Пурпурная мяцеліца Зноў кружыць нас у свеце. Расходзяцца – […]...
- НiШТО Ў ЖЫЦЦi НЕ ВЫПАДКОВА Галiне Марцiнкевiч Нiшто ў жыццi не выпадкова – i думаць хочацца аб вечным… На шчасце дадзена падкова, Але – i […]...
- Вось я, вось ты Вось я, вось ты, І толькі ноч сівая паміж намі. Вось я, вось ты, Сярод людзей мы нібы здані. Вось […]...
- Зорка кахання заззяла ў начы Зорка кахання заззяла ў начы. Захочаш крычаць? Пастой, не крычы! Паслухай сэрца біцце ў цішы, Адказ адшукаеш, спакой на душы. […]...
- Хоць страляюць па каханні халастымі На душу з іх кожны паляваў – Вось і зыркаеш вачніцамі пустымі, Не знаходзіш больш таго, што цалаваў. Праз нядолю […]...
- Як мізэрны наш сьвет без усьмешкі Як мізэрны наш сьвет без усьмешкі, Бы старонка забытая сонцам, Дзе маленства чароўныя сьцежкі, І пакінута мараў бясконца. Без усьмешкі […]...
- Невядомаму салдату Вакол цябе акопы, бліндажы. Вакол – зямлі скрываўленай сумёты. Малітву нехта шэпча:”Памажы!” Кляне другі:”Каб вы згарэлі з чортам!” Вакол цябе […]...
- Сказаўшы “Досыць! Сказаўшы “Досыць!” адзіноце, Па шаўкатраў’ю, па расе, Ідзе жанчына і жывоцік – Свой найвялікшы скарб – нясе. Усмешка – сонейкам […]...
- Абудзiць певень загуменне Абудзiць певень загуменне, i зазвiняць у лузе – росы… Якое дзiўнае iмгненне: Ступаць па росах гэтых босым!.. На вадапой!..- гукае […]...
- Зноў прыгалублю – пашкадую Зноў прыгалублю – пашкадую Цябе, бярозку маладую; Хай сад асеннi ўздыхае: “Ой – не кахае, не кахае…” Ты – гарадская, […]...
- Я іду па полі боя Я іду па полі боя, А вакол ідзе вайна. Гул гармат і куляметаў – А вакол салдат сцяна. Вось адзін […]...
- Сказаць жадаю – Сказаўшы “Досыць!” адзіноце, Па шаўкатраў’ю, па расе, Ідзе жанчына і жывоцік – Свой найвялікшы скарб – нясе. Усмешка – […]...
- Ты скажы мне, зязюля Напілася зязюля сцюдзёнай расы I хацела ляцець да сябе у лясы, Толькі я папрасіў: “Не ляці, пачакай, Сумна мне, закувай”. […]...
- На досвітку Вакол – ні гуку. Салавей Не выпускае ў неба трэль, Бы звечара – заўзята, ліха не граюць конікі на скрыпках, […]...
- Сонца купаецца ў соснах Сонца купаецца ў соснах, Скінуўшы з плеч аблачынку. Выткала ночка на кроснах Тонкую ніць-павуцінку. Травы ў маўклівым спакоі Нізка схілілі […]...
- Баяцца Людзі баяліся гэтага, думалі аб гэтым кожны дзень… Думалі і баяліся. У кожнага былі свае жахі; кожны аб нечым думаў… […]...
- Мне вялiкi паэт Расii Мне вялiкi паэт Расii Свой аўтограф на шчасце даў Я ў вачах, як валошкi сiнiх Ўсё жыццё яго прачытаў У […]...
- Эратычна-пакаёвае Мне ў вакно усміхаецца вечар. А за ім і прастуджаны вецер Пракураным сіплым голасам Стараецца спець серэнаду мне Пра адданасць, […]...
- Свiтанняў я з табой не сустракаў Свiтанняў я з табой не сустракаў, Не рассякаў вяслом азёрнай хвалi. I толькi ў хваляваннi скуб рукаў, Калi цябе да […]...
- Урывак з паэмы “Калiноýскi “I далей па пясчаных абшарах Пойдзе скуты народ пад ярмом, Пакуль гнеý зноý збярэцца у хмару I не ýдарыць з […]...
- ЧЫСТЫ ВОБРАЗ Нiчога дзiўнага няма: Устану – зорам памалюся… А за акном маiм зiма – Бы белыя ўсё гусi!.. Снег белiзной запаланiў […]...
- Ля сьцяны Зубамі легшы ў бок сузор’яў, магчыма з’есьці ўсё вакол. Усё(!) што ёсць вакол жывое!!! У забыцці на зайздрасць гон. Глядзець […]...
- Пусты касцёл Пусты касцёл. Разбураныя сцены. Вятрыска гойсае па алтары. І ціш вакол… Вакол спакой пякельны, Няма душы на гэтае зямлі. Цвінтар […]...
- Свята вялiкае – мая дзевятае Свята вялiкае – мая дзевятае Бэз i каштан цвiтуць Колькi не клiкаю дзеда i тату я Голас ў адказ не […]...
- Новагодні дзіцячы “Новагоднія дзіцячыя “ Што за свята сення ў нас? Тут сабраўся першы клас За акном мароз і снег А вакол-дзіцячы […]...
- Не судзіце “Не судзіце” Не трэба думаць пра ліхое Не трэба марна траціць час Няма падстаў для непакоя Бог бачыць і бароніць […]...
- Каравы iдуць дахаты Каравы iдуць дахаты Каравы iдуць ў хлявы Статак бочачак рагатых Налупiўшыхся травы Iх бакi, нiбыта дзежкi Ў шырыню амаль што […]...
- Яне здрадзіў каханню свайму Я не здрадзіў каханню свайму, І не здраджу яму ніколі… Я не выдам яго нікаму, Не скажу аб пякучым тым […]...