Верш ПУШЧА
Валожынскi край – Налiбоцкiм завуць,
Падзей адбылося тут гушча.
Тут iслач з Бярэзiнай вольна плывуць,
А край акаляе наш – Пушча.
Спрадвеку кармiла яна мужны люд,
Ад лiха-бяды баранiла.
Свабодны народ каб не ведаў пакут,
У сонца спагады прасiла.
Гады лiхалецця з вадою сплылi,
Сучасныя рытмы паўсюду:
Мы працаю множым красу на зямлi,
Мы верым прыродзе, як цуду!..
Ещё вершы:
- Край, дзе родзiць Край, дзе родзiць Бульба спорная ды збожжа, Спее новы важкi каравай, Край – красой лясной прыгожы – Гэта ўсё валожынскi […]...
- КАРАВАЙ Прыслала восень? каравай, Руплiвай працы шчодры плён; Яго ўзрасцiў прыгожы край – Валожынскi раён. Хлеб сiлу сонца увабраў (i спеласць […]...
- Край Валожынскi наш не багаты – Край Валожынскi наш не багаты – Каб на залежы каменных руд, Слаўны тым, што жыве там заўзяты, Працай рупнаю вечна […]...
- БЕЛАВЕЖСКАЯ ПУШЧА Запаветны напеў, запаветная даль Прада мной прадстае, толькi вочы заплюшчу. Ў небе зоркi твае зiхацяць як крышталь, Белавежская пушча, Белавежская […]...
- Прайдуць гады Прайдуць гады – лісты пажоўкнуць і насенне, Напэўна, ужо ніколі не ўзрасце, Прайдуць гады – і застануцца цені, Усіх людзей, […]...
- БАЛАДА ЯДВiГiНА Ш Звычайна пешшу, не ў карэце, Хадзiў паэт, блукаў па свеце,- Адкрыццяў прагнула душа… i iх шукаў Ядвiгiн Ш. …Пасля Масквы […]...
- Маладыя гады Маладыя гады, Маладыя жаданні! Ні жуды, ні нуды, Толькі шчасьце каханьня! Помніш толькі красу, Мілы тварык дзявочы, Залатую касу, Сіняватыя […]...
- БАЛАДА АЛЯКСАНДРА РЫПІНСКАГА (каля 1810-1900) Праз трыццаць год вяртаешся дахаты, Рамантык, інсургент, мастак, паэт, І прад табою край твой-не пракляты, А любы, нібы […]...
- Наш правадыр і не ведаў Наш правадыр і не ведаў, Што ў Беларусі бываў, Што ён і ў Брэсце абедаў I ў Мінску не раз […]...
- Замест запавету Мы адбіваемся адно ў адным. Ён пачынае шлях, і я канчаю. I клуначак расстанняў за плячамі. Жыццёвы страх развеяўся, як […]...
- Варкута Варкута-ты мясціна-цяжына. 9 месяцаў ў хаце-зіма. Варга-Шор ты халодны, любімы. Хай цябе ня знішчыць та пурга. Поўнач-Край-халадоў і мяцелі. Поўнач-Край-тых […]...
- Як умее кахаць беларуска Я пяшчотай цябе атуляю, палю. Да нябёс уздыму шчасце нашае, любы. Гэтак сонейка ранкам цалуе зямлю. Гэтак месяц начны вербалозы […]...
- А я быць прынцам вельмі рады Кашмарныя гадЫ, Іх выкідыш паэты, Шукаць сузор’яў гарады Якіх да нас ніхто не ведаў. Не ведаў я, не ведала і […]...
- Свята вялiкае – мая дзевятае Свята вялiкае – мая дзевятае Бэз i каштан цвiтуць Колькi не клiкаю дзеда i тату я Голас ў адказ не […]...
- Каб ведаў хто Каб ведаў хто, як я баюся Згубіць адзінства ў сабе, Згубіць усё то, чым ганаруся, Згубіцца ў жыццевай журбе. Каб […]...
- Каб ты ведаў Мой каханы, мой любы! Што не тоіш атруты, Быццам боль і пакуты Не твае, а мае! Зноўку вусны надзьмуты, Не […]...
- Ідуць гады Ідуць сабе гады, ідуць, Бы карагод, бясконца, Што ў небе зорачкі вядуць Ля месяца, ля сонца. Ідуць сабе гады, ідуць […]...
- Успамін пра лета На ўзлеску вітае спелы водар сунічны, Ручаёк працякае з вадою крынічнай. Побач птушкі спяваюць вясёлыя песні, Кветкі тут расцвітаюць кожны […]...
- На адлёт гусей Заклінаннем неба Гэты клін гусіны Затуманіў вочы Восеньскаму дню. Тут дзяўчо Хатыні Ўслед яму махае Хустачкай пунсовай Вечнага агню. І […]...
- Канец лета Лецейка ты, лета, Гучна песня спета, Весела было! Бралі поўнай чарай Шчодрасць тваю, дары – Сонца і святло. Цешыла ты […]...
- ПАДАРУНАК На зямлi, дзе б’ецца ў бераг iслач, Запрашае ў бор Бярэзiна – Ведаў шмат сцяжынак я сунiчных, Ведаў шмат людзей […]...
- Папрок Музам Папрок Музам. Забыліся Музы даўнейшыя сьцежкі. Ня хочацца Музам у багну душы. Сучасныя Музы больш там, дзе пацешкі, Прэзэнты, застольлі, […]...
- Пра тое, як ты мне дарага Рака чапляецца за жнівень бліскуча дрогкім серабром, На пераплаўку мкне па плыні – мінулых дзён металалом. І сонца бачыць са […]...
- Спеў маёй душы На шляху раптам прыпынюся У вясновых дзівос пару. Пра красу роднай Беларусі З-пад нябёсаў спяе жаўрук. Пеючы ў вышыні адрання, […]...
- У мінулым жыцці У мінулым жыцці – я камарыкам, Пэўна, лётаў, пад хвоямі з пальмамі жыў, Вецер дунуў, і вось жа – кошмарыкі! […]...
- Не ўсе скрыжаваннi развязаны Не ўсе скрыжаваннi развязаны i боль чалавечы расказаны. Як жыта ў жнiво перавясламi, Мы лёсам адзiным – павязаны. Хадзiць – […]...
- Цераз зараснiк iнею ў ранiшнiм лесе Цераз зараснiк iнею ў ранiшнiм лесе Прабiраецца сонца – цiхусенька так, Затаiўшы дыханне: хаця б не атрэсцi Гэты цуд, што […]...
- Глыбокі ўздых часоў і старажытнай моцы Глыбокі ўздых часоў і старажытнай моцы, На берагах магутнага калісь Дняпра. Разбудаваўся горад наш, часціна сонца, Усходняя сталіца на Магіле […]...
- Пахаваны мае землякі Лашчыць сонца бяроз карагоды, Безупынна бягуць цягнікі. На ўскрайку, ля самай чыгункі, Пахаваны мае землякі. Спяць у роднай зямлі патрыёты, […]...
- Арабіна Я – Жанчына, я заўжды Жанчына. Будзе снег на холадзе звінець, Пацерак не скіне арабіна- Будзе і дрыжэць і чырванець. […]...
- СВЯТОЕ З якiх нi вярталiся б толькi дарог, Вяртаемся мы да духоўных вытокаў: Легенд ды паданняў, што час нам збярог, Паэзii […]...
- Маладзенькі бялявы хлапчук Маладзенькі бялявы хлапчук, Што яшчэ не ведаў жыцця, Бачыў столькі жахлівых пакут, Бачыў столькі смярцей штодня. Ён яшчэ нікаго не […]...
- Словы пра Беларусь Пра што пісаць? Пра Беларусь! Калі пісаць, дык пра радзіму, Той край, якім я ганарусь, Якім жыву, пакуль ня згіну. […]...
- Дзе мой казачны край? Дзе мой казачны край?.. Дзе нiколi не жыў. Толькi марыў аб iм Ды начамi тужыў. Па барах, па лугах Па […]...
- На нашым полі На нашым полі, Полі калгасным, Дзянькі праходзяць Весела, ясна. Дружна працуем Мы грамадою, Знацца – не знаем З горам, з […]...
- Ружавее, пунсавее, задыхаецца завея Ружавее, пунсавее, задыхаецца завея, Сонца высунула з хмар Задаволены свой твар. Па-надлесам, Па-над полем Развінаецца раздолле, I выпырхваюць з-пад ног […]...
- Будзень паэта Паэт прачынаецца а 11.20 правіць пару радкоў ва ўчорашнім вершы пра красу сьвету выпівае гарбаты выпальвае дзьве цыгарэты пасля чытае […]...
- БАЛАДА ВАСІЛЯ ВІТКІ (16.05.1911-05.07.1996) Жыццё-не казка. Казка– як жыццё, І ў кожнай казцы Беларусь жыве, Самотная, як восенню лісцё, Як срэбра павуціны на […]...
- Маме на васьмідзесяцігоддзе – Ты стала зямлёй, А твае гады Ідуць без цябе па зямлі. Ідуць гады, А твае сляды З зямлі халады […]...
- Уцякуць, прасачацца скрозь пальцы вадою гады Уцякуць, прасачацца скрозь пальцы вадою гады, I не будзеш такiм, як ранней, маладым. Абаўе павуцiнка маршчын вабны твар, I кране […]...