Беларуская паэзія

Вершы на беларускай мове



Верш БЕЛАВЕЖСКАЯ ПУШЧА

Запаветны напеў, запаветная даль
Прада мной прадстае, толькi вочы заплюшчу.
Ў небе зоркi твае зiхацяць як крышталь,
Белавежская пушча, Белавежская пушча.

Тут схаваны даўно скарб прадвечных дзядоў.
На спатканне iмкнусь, кліч Радзiмы пачуўшы.
Шэрай птушкай лясной я з далёкiх краёў
Да цябе прылятаю, Белавежская пушча.

Верным сынам тваім да крыніцы прыду.
Тут гушчар для зуброў – нiбы райскія кушчы.
Як алені, з калень п’ю святую ваду,
Беларуская казка – Белавежская пушча!

Ад магутных дубоў, мужных велiчных дрэў,
Дзе дзiкi-вяпрукi жалуды свае лушчасць,
Панясу твой напеў, песняроў шчыры спеў,
Беларуская казка – Белавежская пушча!

1 Star2 Stars3 Stars4 Stars5 Stars (1 votes, average: 5,00 out of 5)

Верш БЕЛАВЕЖСКАЯ ПУШЧА - Леанід Зубараў