Верш НЕ РАЗ У РОЗДУМЕ ВЯРНУСЯ

Зямной красой жывуць паэты,
Каб услаўляць красу нябёс…
Удзячны кожны iм за гэта,
За творчасць iхнюю, iх лёс.
i сам у думках я iмкнуся
На скрыжаваннi тых дарог –
Святых мясцiн на Беларусi,
Што час бязлiтасны збярог.
i перш – у Вязынку дарога
Мяне як творцу прывядзе:
Зямлi куточка дарагога,
Каб прыгажэй – няма нiдзе!..

Вякамi Вязынка ўрастала
У памяць-голле даўнiны,
Яна Купалу ўзгадавала,
Як вестуна жывой вясны.
Пачуў паэта бойкi голас
Другi пясняр (аж з-пад Стаўбцоў),
i завязаўся дружбы колас
Вядомых свету мудрацоў!..
iх галасы ў адзiн злiлiся,
Як руслы рэк, i – паплылi…
Святло i згода прыжылiся
На беларускай вось зямлi…

Пагоркi ўрочышча Акiнчыц
i Вязынкi лясны масiў –
Не раз да роздуму паклiчуць
i прыдадуць нам творчых сiл!..

(2 votes, average: 5,00 out of 5)

Ещё вершы:

Я вярнуся Мяне не клічуць, я прыходжу так, Складаю словы, адымаю смутак. Я дум, табой народжаных, мастак, Я спрэчка ад любой гадзіны […]...

Я вярнуся здалечы Я вярнуся здалечы Да раднога парога, Дзе запалена ў печы І памыта падлога. Дзе без справы не крыўдзяць І заўсёды […]...

Я вярнуся к табе на світанні Я вярнуся к табе на світанні, Ты мяне зразумееш наурад. Я з пакутай сустрэну маўчанне, Ці ты рад, ці зусім […]...

Каласы Мы – галасы зямной красы, Мы – кроплі ў жытнім моры. Мы – каласы, мы галасы У небывалым хоры. Мы […]...

Малiтва МАЛIТВА (паводле Жэо Норжа) Другога сына цi няма ў цябе? Прыйшлi яго да нас, каханы Божа, Бо мы загразлi ў […]...

Галасы закаханых Вечаровай часiнай, бывала, ты дахаты iдзеш памалу i пачуеш неспадзявана: цiхiм шэптам гучаць ля паркана галасы закаханых. Сам сабе Ўсмiхнешся […]...

Пясняр жыцця Янку Купалу прысвячаецца Пясняр жыцця, пясняр свабоды. Змагар, пакутнік, чалавек. Сябе ўсяго аддаў народу. Блакіт нябёс і хвалі рэк завуць […]...

ПАДАРУНАК На зямлi, дзе б’ецца ў бераг iслач, Запрашае ў бор Бярэзiна – Ведаў шмат сцяжынак я сунiчных, Ведаў шмат людзей […]...

Беларусы свету БЕЛАРУСЫ СВЕТУ Беларусь святая, Зноўку нас вітаеш Родных хат дымамі, Крыламі буслоў, І ў маленства наша Зноўку нас вяртаеш, Клічаш […]...

ПАРАСТКi Садзiцца дзень за лес стамлёна, Апошнi круг зрабiлi жураўлi Над полем, дзе зярняткi клёна Пусцiла парасткi з зямлi… Пасееў вецер […]...

Перапрагляд. Зычэнне кастанэдаўцу Андрэю Дзятлёнку …Сабраць з дарог каменні тыя, Што губяць сілы маладыя… Якуб Колас “Новая зямля” Так і жыццё аднойчы надакучыць, калі больш […]...

Калі сэрца тугой шчымела Калі сэрца тугой шчымела, Бо яму святла не хапала, — Да мяне заходзіў нясмела Летуценнік Янка Купала. Калі я, прыгнечаны […]...

Каб вытрываць цяжар зямной красы *** Каб вытрываць цяжар зямной красы і грубай сілы векавых містэрый, мы слухаем нябёсаў галасы, скажоныя зямною атмасферай І логікаю […]...

Што такое канец сьвету? Што такое канец свету, Хто сябры яго пакажа? Можа атакуе чорт планету, Ці вайна сатрэ ўсіх у сажу? Што такое […]...

На зямлi, дзе гонкiя ялiны На зямлi, дзе гонкiя ялiны Дастаюць да неба галавой, – Думаць анiколi не пакiну Пра свой край – блакiтную Айчыну […]...

Я прачытала, што ў адной краіне Я прачытала, што ў адной краіне, Утульнай і дагледжанай надзіва, Амаль што кожны горад – нейкі помнік I кожнае сяло […]...

Вы слухалі музыку ночы Вы слухалі музыку ночы – Высокую музыку свету, Калі нарастае аднойчы Туга, калыхнуўшы планету? Калі патанае ў міжзор’і Зямля і […]...

БАЛАДА ЯДВiГiНА Ш Звычайна пешшу, не ў карэце, Хадзiў паэт, блукаў па свеце,- Адкрыццяў прагнула душа… i iх шукаў Ядвiгiн Ш. …Пасля Масквы […]...

Птушыны спеў Вастрыня пачуццяў, дзе над полем шчабяталі птушак галасы, ды дарылі песню тую хорам слухачам, навокал што былі. Разумелі песні гэтай […]...

Чырваніць, чырваніць, чырваніцца рабіна Чырваніць, чырваніць, чырваніцца рабіна, На лясы, на лясы паплыла павуціна. Галасы, галасы – ветравыя спяванкі, Верасы, верасы вераснёвага ранку. Адцвілі, […]...

Вялікія імены Заўсёды мы памятаем вялікія імены. Імены людей, якіх Радзіма звала На барацьбу за свабоду мовы. Іх завуць Якуб Колас і […]...

Захоўваюцца ў звычаях часоў былых парадкi Захоўваюцца ў звычаях часоў былых парадкi Якiя не так шмат людзей ужываюць на зямлi На блiжнiм усходзе зранку Амаль пасля […]...

Як слаўна раненька прачнуцца Як слаўна раненька прачнуцца, Спынiць аўто на бальшаку – У водар лета акунуцца, Нiбы з абрыва ды ў раку!.. Кiпiць […]...

Алежак i арэшак Ходзiць тоўсценькi Алежка, Цэлы дзень ён есць арэшкi. З’еў адзiн, бярэ другi. Памiж iмi пiрагi. Цэлы дзень жуе, жуе, Дыхнуць […]...

Высокі колас – сэнс высокі Высокі колас – сэнс высокі, Вазьмі мяне ў высокі цень, Яднаючы зямныя сокі I ціхі сонечны прамень. He марнай пустальгой-былінкай […]...

Неба снегам зямлю кранае Неба снегам зямлю кранае Дзе мiж iмi мяжа – не пайму Ў якi бок мне iсцi – не знаю Свае […]...

Насаты ды Вушаты У вёсачцы “Тушыце Свет” Жыý адзiн цiкавы дзед. Ад яго непадалёк Жыý сусед – другi дзядок. Першы дзед малы, вушаты. […]...

Прыедзь у край мой ціхі Прыедзь у край мой ціхі, Тут продкаў галасы, Тут белыя бусліхі I мудрыя лясы. Хапае на Палессі I сонца, і […]...

Галасы – каласы пад сярпом Тваім, Божа * * * Памяці Зміцера Сідаровіча Галасы – каласы пад сярпом Тваім, Божа. Песня корміць, як хлеб. І ў ліхія […]...

Песняру-беларусу Пытаеш ты, якім быць трэба Зямлі забытай песняру? Як у шуканні вечным хлеба Знайсці яснейшую пару? О, не хадзі к […]...

Пакліканне Там, ля Ярдана, шэпча голас: Хадзем за Мною, Я – твой Бог, У Галілеі сьпее колас, Жніво надходзіць… Між дарог […]...

Жыццё пражыць – не поле перайсці “Жыццё пражыць – не поле перайсці” Галоўнае – у ім сябе знайсці: Зямной прыроды не мяняць закон. А як зямелька […]...

Беларускі дом З беларускай старонкi, З розных родных мясцiн Мы не горкаю гронкай Разам тут у жыццi. Тут пад сонцам i поўняй […]...

ЖАНЧЫНА Ў ЧОРНЫМ У век вар’яцтва i насiлля (Не важна, колькi панне год!) Жанчына ў чорным – страшны сiмвал Сучаснай драмы i нягод. […]...

Жаўранак У духмянай траве Сярод жыта і дрэў, Дзе блакітная сінь, Чуеш жаўранка спеў. Як зальецца званком Жаўранок малады, Будзе пець […]...

Радзіма мая дарагая Радзіма мая дарагая, Ты ў шчасці жаданым жыві! Я сэрцам табе прысягаю Ў шчырай сыноўняй любві! На рэках шырокіх і […]...

Спiленая лiпа па вясне Спiленая лiпа па вясне Маладыя парасткi пускае, А вачыма ў высi яна мкне, Гаварыць з нябёсамi жадае. Калi так, цвязора, […]...

Край Валожынскi наш не багаты – Край Валожынскi наш не багаты – Каб на залежы каменных руд, Слаўны тым, што жыве там заўзяты, Працай рупнаю вечна […]...

ПУШЧА Валожынскi край – Налiбоцкiм завуць, Падзей адбылося тут гушча. Тут iслач з Бярэзiнай вольна плывуць, А край акаляе наш – […]...

IСНАСЦЬ Як лiсце залатое У сонечнай алеi, Твая – прысутнасць, мiлая, Патрэбна на зямлi. Хай свет наш вар’яцее, Хай непагадзь шалее […]...