Верш Жаўранак
У духмянай траве
Сярод жыта і дрэў,
Дзе блакітная сінь,
Чуеш жаўранка спеў.
Як зальецца званком
Жаўранок малады,
Будзе пець для цябе
Да абеда тады.
То зніжаецца ўніз,
То ўзнімаецца ўверх,
І над полем дрыжыць
Яго звонкая трэль.
Ён да сонца ляціць,
Ён аб сонцы пяе
І любоў да яго
Ён табе аддае.
Мой крылаты пясняр,
Мой крылаты пяюн,
Ты прынёс да мяне
Многа мараў і дум.
(1 votes, average: 5,00 out of 5)Ещё вершы:
- Песня жаўрука Нябесны сонечны блакіт І птушка ўвышыні. Пачуй, то жаўранак звініць У соннай цішыні. Прыслухайся, аб чым пяе Малечы той спявак? […]...
- Ёсць матчына любоў Ёсць матчына любоў, Яе не зблытай З ніякай, бо няма нідзе такой – Пяшчотнай, бескарыслівай, адкрытай. Шчаслівы ты, пакуль яна […]...
- Звінелі летам салаўі Звінелі летам салаўі, Віталі неба парамі. Туман сцяліўся па зямлі, Шаптаўся вецер з травамі. Я адпусціў сваю любоў Шукаць пачуцці […]...
- Прачнуцца На шчыліну адчынена Вакенца. І вецер толькі пальцам Дакранецца Льняных валос, духмянай шыі Ласкавых рук – І мне пакіне. Я […]...
- Раніца вясною Ціха ў полі, ціха ў лесе, А ні шэпне вецярок, Толькі дзесь у паднябессі Льецца звонкі галасок. Як бы срэбраны […]...
- Увысь ляціць пегас крылаты Увысь ляціць пегас крылаты Ў гэта неба над зямлёй, Толькі ведае вершнік багаты, Дзе ж яго родная хата? Там, дзе […]...
- Ранні жаўранак неспакою За барамі, за грукатам трас рушыў лёд красавіцкай ракою, і яму адгукнуўся ў адказ ранні жаўранак неспакою. Ледзяное дыханне вады. […]...
- Жаўранак – звонкая ніць Хмары веснія цяжкія, як кентаўры, Песня шчасця пад імі ўзахлёб звініць. Ах, гэта жаўранак, Жаўранак, Жаўранак, Срэбная, Срэбная, Срэбная ніць. […]...
- Гуртоўка Лявону Вольскаму Я сваю краіну маю. Я не курд і не удмурт. А настрой мне узнімае Беларускамоўны гурт. Гэй! Гэй! […]...
- Як люблю я святочныя хусткі Як люблю я святочныя хусткі Што на сонцы агнямі гараць Я не веру усім гэтым чуткам Што не будуць іх […]...
- Пясняр жыцця Янку Купалу прысвячаецца Пясняр жыцця, пясняр свабоды. Змагар, пакутнік, чалавек. Сябе ўсяго аддаў народу. Блакіт нябёс і хвалі рэк завуць […]...
- Нацдэмы Мы не з тых, хто шукае цяпла і спакою, калі край наш рабуюць, калі – слёзы й кроў… З тых, […]...
- Сэрца свету (Прысвячаецца Т. Дарошка) Альтанка – у воблаках бэзу. Дзівосны куток над ракой. Духмяны вятрыска-гарэза Суквецці варушыць рукой. Праменне струменіць скрозь […]...
- На досвітку Вакол – ні гуку. Салавей Не выпускае ў неба трэль, Бы звечара – заўзята, ліха не граюць конікі на скрыпках, […]...
- Могілкі з плотам паваленым Могілкі з плотам паваленым. Спрахлі, збуцвелі крыжы. Хто тут пад імі ляжыць – памяць маўчыць шэрым каменем. Небам пайшлі галасы […]...
- Вясновы лес Шчабечуць птахамі нябёсы, Вясновы пах ляціць, імчыць. Палёў макрозь, ды зёлак просінь Балесна хвалямі дрыжыць… Засумавалыя бярозы, Праліўшы сокам свае […]...
- Толькі шклянка ўначы задрыжыць на стале Толькі шклянка ўначы задрыжыць на стале, Толькі грукат ад колаў прарве цішыню– Гэта дзіўны цягнік. што імчыцца ў імгле, Аддае […]...
- Вясковае вяселле (З маленства) Звініце, звонкія званкі I разлівайся, смех! Ва ўрачысты дзень такі Не весяліцца – грэх. Як каралеўна, маладая, Хоць ты малюй […]...
- Наша спатканне Я ўсміхнуся табе, як мага прыгажэй, І завяду цябе ў сад з салаўямі. На лаўцы з дрэўна з табою там […]...
- ЧОРНЫ ВІР, РАЧНАЯ ПЕНА Распусціла дзеўка косы, Перад святам добрым таньчыць. Моўчкі слухаюць бярозы, Як зязюля горка плача. Чорны вір, рачная пена І кароткі […]...
- Маё двухрэчча Маё двухрэчча – Не між Тыграм і Еўфратам, На ім грабніц і пірамід няма. Тут летам сонца Шчодра свеціціь хатам, […]...
- Сярэднявечча Сярэднявечча… Поўнач Англіі… Дарога… Ускрай абочыны ледзь цягнецца жабрак… Выходзіць з лесу Робін Гуд… І мех у ногі Шпурнуўшы беднаму […]...
- МАКСIМУ БАГДАНОВIЧУ Да родных ніў, у Беларускі край, Дзе сэрцу мілымі ўсе хаты сталі, З Расіі йшоў ты ў бацькаускія далі, А […]...
- Змоклыя ночы, халодныя дні Змоклыя ночы, халодныя дні. Горад нібы ў аблоках ляжыць. Хутка згасаюць у вочках агні. Я б табе заспявала, але голас […]...
- У чаканні сонца Мне так халодна у Гэтым горадзе сонца… У вочы ляціць лісце зімы, Я гляджу Праз сваё аконца, Дзе каханая мая […]...
- Песняру-беларусу Пытаеш ты, якім быць трэба Зямлі забытай песняру? Як у шуканні вечным хлеба Знайсці яснейшую пару? О, не хадзі к […]...
- Ахвяра-жыццё Майго жыцця шчаслівага з табой Пакіну помнікі нашчадкам Беларусі. І павяду народ я за сабой, Каб не выконваць іншага прымусу. […]...
- Матуліна любоў Дзіця! Чаго табе няймецца? Чаму мяне хвалюеш зноў? Ты зразумей: заўжды ад сэрца Ідзе матуліна любоў. І калі, нават, трошкі […]...
- Песня аб вясне Уцякай, мароз-дзядуля, Чуеш ты, стары, ці не? На пагорках – булі-гулі! – Песні чуюцца вясне. Звоніць, скача, як дзіцятка, Гэты […]...
- Чыгунка, мая ты чыгунка Чыгунка, мая ты чыгунка Як рэйкі на сонцы блішчаць Шукаю ў цябе паратунку Калі не магу ўжо маўчаць Калі аж […]...
- Аб рэўнасці Як увосень знікае Маркотнае сонца за свет, То зямля сваё сонца Раўнуе да іншых планет. Сонца дзе прападае Так доўга? […]...
- Што мысліцца чалавеку Што мысліцца чалавеку Краіны яго пасярод Ён думкай ляціць далёка На захад ці на ўсход Шчомысліца – мяне знову Цягнік […]...
- Жняя Як сама царыца У залатой кароне, Йдзе яна ў вяночку Паміж спелых гоняў. З каласкоў вяночак – Моладасці сведка – […]...
- Мухі ў адукацыі Бяда спаткала нашу нацыю: Залезлі мухі ў адукацыю! Вальфартавыя і навозныя… Кусучыя і вельмі злосныя! Ды так заразы распладзіліся, Што […]...
- Пайду я ў сонечнае лета Пайду я ў сонечнае лета, Нап’юся хмельнага настою, – Настою сонца з цёплым ветрам, З травой духмянай лугавою. Пайду, паслухаю […]...
- Пяе дзяўчына над ракою Пяе дзяўчына над ракою, Над Прыпяццю-ракой пяе. Няма на сэрцы супакою – Яго і песня не дае… Лятуць, плывуць, знікаюць […]...
- Не праспі Спі, дзяўчына, покуль сонца Не зайграла над хацінай; А як сонца на аконца Бліскі кіне – ўстань, дзяўчына! Ўстань, зніміся, […]...
- Краса свету (з паэмы “Яна і я”) Вясна, вясна! О, колькі ў табе шчасця! О, колькі радасці прыносіш ты з сабой! Умееш ты ў душы агонь раскласці […]...
- Успамінаў маіх кінастужкі Успамінаў маіх кінастужкі Не дакучыць ніколі круціць Вось з бярозы насенне, як птушкі Зноў над хатай ляціць і ляціць На […]...
- Апошні лісток На галінцы вісіць Пажаўцелы лісток, Сірацінка дрыжыць І ад вільгацці змок. Ён не хоча ляцець у апошні палёт. “Ах, каб […]...