Верш ФАЛiЯНТ
Я рэдкую кнiгу трымаю ў руках,-
Кiрылiцы почырк дакладны.
Яе напiсаў, мабыць, сталы манах –
Пра час, не зусiм каб парадны.
А што там няпраўдай, што праўдай было –
Не варта цяпер хвалявацца…
Галоўнае – Слова й праз век ажыло,
Галоўнае – творчая праца!..
(1 votes, average: 5,00 out of 5)Ещё вершы:
- Я каюся Я каюся ў тым, што жыў няпраўдай, І праўды, нават, ведаць не хацеў, Я жыў ў багацці, было мне не […]...
- Галоўнае Галоўнае не тое, што вы бачыце, І нават што вы чуеце, Галоўнае не тое, што вы хочаце, І нават што […]...
- Спачатку было Слова Спачатку было Слова. І Слова было ў Бога. І Слова было Бог. У цемры жылі людзі. У іх не было […]...
- Прабач мяне, мой сябар Прабач мяне, мой сябар! За ліст, што не дайшоў За слова, што так доўга спала У цемры думак нязлічоных мной. […]...
- Песняру Ужо год, як пайшоў ты ад нас, Найславуты з апошніх паэтаў. Прыгадаем жыцця твайго час, Горкай праўдай і верай сагрэты. […]...
- БАЛАДА СНЯЖЫНКi Святло сняжынкi з неба ўпала На поплаў – грэшную зямлю… Пакуль слязой сняжынка стала, Паспела вымавiць “Люблю”. “Люблю, люблю…” – […]...
- Мы, магчыма, вернемся ў пару Мы, магчыма, вернемся ў пару Спелых траў i разважанняў смелых, А пакуль – прашу, чытач, даруй За маўчання позняга прабелы!.. […]...
- Наша родная мова Наш бясценны скарб- гэта родная мова. калі б яе не было, не было б і народу. калі нарадзіуся ты выдау […]...
- Наш масток НАШ МАСТОК Дзе бруіцца мой выток І такі ж выток твой светлы, Ёсць рачулка і масток У куточку запаветным. Дзе […]...
- Рэсентымент 3 Я ведаю, глупства пісаць пра боль – У кожнага ён, і варты увагі. Я ведаю, кожны пячэцца пра свой. Чужы […]...
- ТРЫПЦІ ХДУШЫ ТРЫПЦІХ ДУШЫ 1 Як вынесці душы сваёй святло з умоўных нашых ісцін поля бою? Я знаю: слова моўленае – зло, […]...
- У слова – свая вага У слова – свая вага, Слова – розуму рэха. Слова – мая туга, Слова – мая ўцеха. Можа, нябесную высь, […]...
- Цені ў кутках, як блакітная варта Цені ў кутках, як блакітная варта… Сёння мы ў шчасця ў гасцях. Можа, адзіна цяпер мы і варты Жыцця. Сёння, […]...
- Мікалаю Калісці ты, нібы полымя быў, А цяпер ляжыш у труне… Галоўнае правіла ты забыў- Праўды няма ў віне! Шчасця ня […]...
- СПАЛЕНЫ МОСТ Напэўна нiколi цяпер не сустрэну Тое каханне, што гэтак чакаў. У гэтым павiнны жыцця перамены I плынь несуразных аднолькавых спраў. […]...
- Згары ў агні Нязграбнасць дня Згары ў агні Нязграбнасць дня І на вачах Усохні разам. – Я паглядаю На зыход, І ясна бачу Ўсё выразна… […]...
- Для цябе Калi здаецца, што не патрэбна нiкому, Калi сум яшчэ з вечара ў хаце, Ведай, што прыйдзеш дадому, Нешта хутка адкажаш […]...
- Як ні страшна Як нi страшна, а самi забылi, Адцуралiся Роднае мовы, Хоць суседзi на гэта стварылi Нам спрыяльныя, зручныя ўмовы. Адцуралiся за […]...
- Кут Павінен у чалавека быці кут, Туды, куды ён можа проста так прыйсці. Адпачывае чалавек менавіта тут, І супакой на час […]...
- Я хачу, каб народ мой мяне пачуў Я хачу, каб народ мой мяне пачуў. Я не вечнасці, я не славы, He бяссмерця сабе хачу, – Я не […]...
- У яе галаве Будуюцца адносіны… малююцца карціны… Адважныя пажарнікі, цяжарныя жанчыны. Парывы дабратворныя ў канверце пад дзвярыма. Бягу ўверх па лесвіцы. У лужыну […]...
- НА ВЕРАСНЁВАЙ МЯЖЫ На вераснёвае мяжы Пра Вас я думаю з пяшчотай, Пра Вас – хто ўмее даражыць Прыроды першай пазалотай. i гэты […]...
- Хвалі ў душы Хвалі ў душы Было лёгка раней на душы, Чыстым донца. Ні хмурыначкі, ні дажджыначкі, Толькі сонца. Крыху ўзнімецца хваля мутная- […]...
- ГАРАДЫ Пакуль жывуць – наш слаўны Мiр i Тураў i Полацк прадаўжае над Палатай ззяць – Не прападзе славянская культура, Не […]...
- Цыкл: Адцураньне Цыкл: Адцураньне. 1. Часам здасца – жыцьця не было, Ні на што аб ім памяць не маю; Адкуль родам, хто […]...
- Пашанцавала мне з табой, Радзiма Калі парадны строй праходзіць міма, Там крочыць нехта іншы, а не я. Не я абараняў цябе, Радзіма, Табе не дапамог […]...
- Вершнік Я мову асядлаў, я вершнік. Ня дзіду я трымаю – пер’е, Дзе скокнуў – там пакінуў вершы, Радзімы склад нясу […]...
- Горкія роздумы Сучасны свет даволі жорсткі, Ў ім жывуць не па сумленні. І гэты досвед вельмі горкі Нам спрычыняе засмучэнні. Няма тут […]...
- Да смерці У цябе ёсць тое, дзеля чаго трэба жыць. У мяне ёсць нешта, за што не страшна памерці. Няма сэнсу мінулае […]...
- Ліцьвінам Ліцьвінам звацца не казала маці, А бараніць не вучыў гэта бацька твой. Адкуль прыйшло да цябе багацьце? Нібы з продкамі […]...
- Хібы злосці Як шмат ў жыцці ёсць прыгажосці, Якой мы не заўважаем Калі пачуцці ціхай злосці У нас ў душы пераважаюць. Не […]...
- Родныя гукі Зноў абуджаюцца родныя гукі, Я не самотны – натхненьне са мной. Думка трывожная ў часе разлукі Цягнецца звонкай ігранай струной. […]...
- ПАНАЦЭЯ Я сплю з табой, і адтаго не сплю, Што ад прысутнасці шчаслівай вар’яцею. Ізноў пасцель тым болей я люблю, Што […]...
- Падставіць голасу лісток Падставіць голасу лісток, Няхай сцякаюць гук за гукам I не кляцьба, і не зарок, Не боль, не гром і не […]...
- Жонкам пажарнікаў, загінуўшых на Чарнобыльскай АЭС Быў Чарнобыль. Было балюча. Мора смерці было, агню… Ты праз атам смяротна калючы Не вярнуўся ка мне ўпершыню. Я чакала […]...
- Абмовіўшыся Толькі адное мы чуем у мове – Не ахвяруйце сябе і людзей. Мова нас просіць праз кожнае слова- Я буду […]...
- БАЛАДА ЯЎГЕНА ГЛЕБАВА (10.09.1929-13.01.2000) Мара пра мора музыкай вечнаю стала. Птушкі, як ноты, светла да сонца ўзляцелі Па-над курганнем, дзе Беларусь начавала, Па-над […]...
- Багдановіч, ратуй Багдановіч, ратуй, Ад знікнення ратуй, ад нямоты. Пачуццём тым гаручым ратуй, Праз якое ты быў не самотны. Багдановіч, даруй, Што […]...
- Я скамарох сама сабе Я скамарох сама сабе і паднімаю ўверх настрой. Калі душа плыве ў журбе, не проста захаваць спакой. Ды й хвалявацца […]...
- Дазвольце Дазвольце, панове, у век гэты новы Мне вашу увагу крыху затрымаць Дазвольце мне слова, адно толькi слова Дазвольце мне слова, […]...