Верш Цёця Уладзя… Цёця Уладзя

Цёця Уладзя… Цёця Уладзя…
Шлях твой жыццёвы – шлях праўдалюба,
Хто анiколi не жыў у суладдзi
З часам, якi парушаў правы груба
Вашага мужа – паэта ад Бога,
Сэрцу адзiнага i незабыўнага,
Як i той радасцi, што было многа
Ў вас пры сустрэчах –
Пеннага шчасця –
Юнага, шчырага, –
Чым не падзелiшся з мiлай сяброўкаю,
Што засталася ў хаце пад вiшнямi…

Цёця Уладзя… Доля нялёгкая,
Толькi гаворым пра гэта мы сцiшана:
Як i калiсьцi, – бо радасцi мала
Цёця Уладзя ў жыццi гэтым ведала,
Як i паэт наш Янка Купала,
Рана забiты… Кiм? Добра ведама.

(2 votes, average: 5,00 out of 5)

Ещё вершы:

Прыгожы чалавек Ва усiх свой густ. Спрачацца можам, Iсцi да згоды пакрысе, Але на тым, што ёсць прыгожа, Часцей згаджаемся мы ўсе. […]...

Мова I няма раднейшага слова За прасцейшае гэта “мова”. Гэта слова гучыць у хаце, Дзе мая засталася мацi, Гэта слова гучыць […]...

Жнiвень Ўсё навокал зелянее Пабялелi толькi нiвы Нiбы хмаркi ў сiнем небе Гэта жнiвень, гэта жнiвень Паглядзi, ўжо рабiна Чырванее сарамлiва […]...

БЕЛАРУСАМ ЭМіГРАНТАМ (Першай, другой і апошняй хвалі) Ты усё сваё шукаеш? Родны лес і поле. і нічога сам не маеш, Беларуса доля. […]...

БУСЕЛ Спадзяюся – жыць на Беларусi… Мо таму, што ўвесь мой род тут жыў. Тут над светлым храмам Плаўна кружыць бусел, […]...

То з сяброўкаю ты, то з сястрою То з сяброўкаю ты, то з сястрою. Грэх на лёс свой, бадай, наракаць. Апранай жа зялёныя строі – Заўтра пойдзем […]...

Народ Як птушка ў небе, вецер у полі, Я незалежны і адзін, Адчуўшы подых, светач волі, Час згінуў безліччу гадзін… За […]...

На вачах бяднее На вачах бяднее Наш раслiнны свет, i гэта – дрэнная прыкмета. Меней радасцi – красак букет – Пакiдае нам кожнае […]...

Сваё Хацеў бы я вершы пiсаць каханне спаткаць у каханнi прызнацца пасля каб не знiкнуць не заблытацца ва ўласных мне думках […]...

Не сыходзь Не сыходзь, будзь побач. Усё рушыцца? Ну i хай. Калi ласка, у апошнюю ноч Чалавецтва мне “Good bye” Не скажы, […]...

Ты называеш гэта шчасцем Глядзець любому прама ў вочы, I кожнаму сябе аддаць, Забыла ты пра нашы ночы, Не зможаш болей ты кахаць. Заўсёды […]...

Сыйду Сыйду са сцежкі я тваёй, Як цень з няведамага краю, Хоць і не вырву ўжо з грудзей Таго, з чым […]...

Вёска Горы ды каменне, Вузкія палоскі: Гэта наша поле, Поле нашай вёскі. Курныя аконцы – Каб святла хоць трошкі: Гэта нашы […]...

З ЮБiЛЕЕМ (Пяршайскаму народнаму тэатру) Вiншую з важнай датай Майстроў народнай сцэны Пяршайскага тэатра i ўсёй культуры ў цэлым. Спачатку было цяжка, […]...

Мы на гады жыццё не лiчым Мы на гады жыццё не лiчым Яны – як колы на вадзе I толькi зморшкi на аблiччы Ты не схаваеш […]...

Не такі Па сцяжынках віхлястых вечнасці у адных супярэчнасцях ў беспрасвет мяне доля нясе… – Не такі ж, як усе!.. Дзівачок, наіўняк, […]...

Па сцяжынках віхлястых Па сцяжынках віхлястых вечнасці у адных супярэчнасцях ў беспрасвет мяне доля нясе… – Не такі ж, як усе!.. Дзівачок, наіўняк, […]...

АЙЧЫНА Мая Айчына – стог саломы i куст шыпшыны ля шашы, Дарога сталая дадому i – вершы, вершы для душы!.. Мая […]...

Ёсць! Гэта слова – чэсць і гарт саддата Ў мірных днях, ў паходах баявых, Хай з вайсковых статутаў узята – Стала […]...

Бычок і козачка Козачка пасецца на лужку, Яна так падабаецца бычку. Цэлы дзень ён на яе глядзiць, Тупае, хвалюецца, мычыць: “Козачка-каханачка, му-му! Дазволь […]...

Пра долю А дзе ж тая добрая доля На гэта Вам не адкажу Сябе адчувая ў няволі У замежжы далёка жыву Калісці, […]...

СОН ДАЎЖЫНЁЮ Ў ЖЫЦЦЁ Усё як быццам i не так, У нейкiм сне я зноў ўбачу – Жалобна клiча чорны грак, Напэўна, гэта нешта […]...

Брату Анатолю Брату Анатолю. Белбога стрэнь ці Чарнабога – Іх праўды, ілжы – не чапай, Нясі прывід жыцьця былога, Ідзі праз сьцюжы […]...

ВЯРТАНЬНЕ Ў ПОЛАЦАК Нас будуць сустракаць як Гагарына, Шампанскае адкаркоўваць на гаўбцах. Мы плануем вяртацца па бульвары Скарыны. З пажарнай вежы на галовы […]...

Вёсачка мая родная Вёсачка мая родная, З чым цябе параўнаць? Знаю – сталiцы нiводнай Побач з табою не стаць Знаю, ў краях далёкiх […]...

КУЦЦЯ Ціха ў хаце. З кута, з іконы Пазірае на нас Ісус. Акуратна паверх саломы Разаслала бабуля абрус. Чыста ў хаце. […]...

Правадыр з промнем Цяжка, лёхка, ці не надта будзе потым разумець, мы гаворым і знянацку, каб уплыву больш займець. Хто не будзе мець […]...

УДАВА Няўмольна прыспешвае час адзiнота. Намыла бялiзны – завесiла шнур… Субота, здавалася б, – толькi субота, Калi б нi самоты калючы […]...

МУЗА Бяжыць дзяўчо сцяжынкай палявою (Як матылёк…) i – ловiць матыля. Дзяўчынка – З белабрысай галавою – Прычына радасцi маёй i […]...

ПРАГРЭС Чакалi снежнай мы зiмы, Нарэшце – дачакалiся: Дарогi, дрэвы i дамы У кужаль белы ўбралiся. Нам скiнуць бы пяток гадкоў, […]...

Грукаюць колы цягніка Цягнецца шлях дадому. Доля шчаслівая, не знікай – Лепшай не будзе долі. Ты пачакай, пачакай яшчэ, Дай мне на свет […]...

Грынвіцкі мерыдыян Я думаў: гэта дзіцячая забава – пераступіць цераз медны пасак мерыдыяна і апынуцца ў заходнім паўшар’і, але, зрабіўшы гэты крок, […]...

САЛАВЕЙ Толькi сонца прагляне – Ладзiць баль салавей, Ухваляе ён ранне Шчырай песняй сваей. З цэлым светам у згодзе, Ладзiць баль […]...

Знічка – зорка Спяць у хаце. Знічка – зорка Дагарае думкай горкай. Каганец сляпы капціць, Дождж за шыбаю шуміць. Ляцяць хмары над зямлёю […]...

Свiтанняў я з табой не сустракаў Свiтанняў я з табой не сустракаў, Не рассякаў вяслом азёрнай хвалi. I толькi ў хваляваннi скуб рукаў, Калi цябе да […]...

Ад немаўленства маннай кашы Ад немаўленства маннай кашы Імгненьні капаюць, цурчаць, Каб чырвань гліны долі нашай Муром цагляным збудаваць. Доля адна ірвецца гмахам, На […]...

За тое, што я лішні круг За тое, што я лішні круг Правёў з яе сяброўкаю, Не падала мне ў танцы рук, Дамоў пайшла старонкаю. Старонкаю, […]...

Заўсёды так: як дрэнна штось Заўсёды так: як дрэнна штось, Не скарджуся нiкому, iмчу туды, дзе я не госць,? Спяшаюся дадому. Зноў уяўляю, як здалёк […]...

Як? Не разумею я ўвогуле, Як у цвярозым розуме Можа чалавек забыць Чалавека, без якога жыць Ён не мог нi хвiлiны, […]...

Простае шчасце людское Простае шчасце людское, Так неабходна для нас. Каб за вокнамi сонца блiшчала, Ды белы бусел ляцеу каля нас. Гэтае шчасце, […]...