Верш БАЛАДА ДУНiНА-МАРЦiНКЕВiЧА

Вiнцук Марцiнкевiч – зямляк мой славуты –
Нiколi крамолы цару не чынiў,
Аднак быў сасланы царом на пакуты
Далей ад сталiцы, дзе люд баранiў?
У царскiм судзе выступаў адвакатам,
Пры тым безкарыслiва гэта рабiў,
За што i кляймiлi яго “дэмакратам”,
Хаця па натуры – рамантыкам быў…
У сталым узросце к пяру пацягнуўся,
Пiсаў на той мове, што чуў, разумеў,
Народ усхваляць, яго годнасць iмкнуўся,
На што ад улады дазволу не меў.
Таму яго п’есы нiдзе не пускалi, –
Нi славы, нi грошай… А толькi адчай
i думкi-трывогi, што ў сэрца запалi,
Не столькi за ўласны лёс, колькi за край –
Збяднелы i цёмны, бы ў путы закуты,
На роднай зямлi – як на целе нарыў…
Вiнцук Марцiнкевiч, зямляк мой славуты,
Пры гэткiх абставiнах жыў i тварыў.

(1 votes, average: 5,00 out of 5)

Ещё вершы:

НiШТО Ў ЖЫЦЦi НЕ ВЫПАДКОВА Галiне Марцiнкевiч Нiшто ў жыццi не выпадкова – i думаць хочацца аб вечным… На шчасце дадзена падкова, Але – i […]...

Роспач за дзвярыма зачакалася Роспач за дзвярыма зачакалася, Калi я дазволю ўвайсцi. Вось яшчэ! Мне толькi i засталася рукi апусцiць i памярцi? Я сваёй […]...

БАЛАДА СНЯЖЫНКi Святло сняжынкi з неба ўпала На поплаў – грэшную зямлю… Пакуль слязой сняжынка стала, Паспела вымавiць “Люблю”. “Люблю, люблю…” – […]...

БАЛАДА ЯДВiГiНА Ш Звычайна пешшу, не ў карэце, Хадзiў паэт, блукаў па свеце,- Адкрыццяў прагнула душа… i iх шукаў Ядвiгiн Ш. …Пасля Масквы […]...

Балада пра піва Зміцеру Яцкевічу Бурмістр задумліва маўчаў, Войт толькі соп і хмурыў бровы, На тварах райцаў быў адчай, А пісару адняла мову. […]...

Вы кажаце Вы кажаце: надта пяю я нявесела, Пацехаў нiякiх не бачу ў людзей… Пакiньце смяяцца! Вас праўда не ўсцешыла, Няпраўды ж […]...

З ЮБiЛЕЕМ (Пяршайскаму народнаму тэатру) Вiншую з важнай датай Майстроў народнай сцэны Пяршайскага тэатра i ўсёй культуры ў цэлым. Спачатку было цяжка, […]...

Мы на гады жыццё не лiчым Мы на гады жыццё не лiчым Яны – як колы на вадзе I толькi зморшкi на аблiччы Ты не схаваеш […]...

Чую я як Радзiма кахае Зоры ў небе начным зiхацяць I гаворку вядуць мiж сабою. Дзе ў высi бяздоннай ляцяць Мае думкi ўсьлед за табою. […]...

БАЛАДА ДУШЫ Душа, Загнаная ў пацёмкі, З крывавай ранай у баку, Шукала – шнура Ці цясёмкі, Каб удавіцца на круку. Ды крук […]...

Вяршыць зiма зямны кругазварот Вяршыць зiма зямны кругазварот i вабiць графiкай пакiнутых алеяў. i ёсць усё. Але – пад Новы год Зноў не хапае […]...

Не сыходзь Не сыходзь, будзь побач. Усё рушыцца? Ну i хай. Калi ласка, у апошнюю ноч Чалавецтва мне “Good bye” Не скажы, […]...

Неба снегам зямлю кранае Неба снегам зямлю кранае Дзе мiж iмi мяжа – не пайму Ў якi бок мне iсцi – не знаю Свае […]...

БАЛАДА ЯЗЭПА ДРАЗДОВІЧА (13.10.1888-15.08.1954) Па Беларусі ў світцы белай, У пыле зорак і дарог Ідзе, задумны, пасівелы, Вандроўнік-мудрых фарбаў Бог. Чароўны кій вядзе […]...

БАЛАДА ДУНІНА-МАРЦІНКЕВІЧА (23.01.1808-17.12.1884) Не трэба чужога, не трэба чужога! Ні грошай, ні мовы, ні Бога,– Нічога не трэба чужога! Мужык беларускі-мужык, Ён […]...

Калi б усiм вядомы генiй Калi б усiм вядомы генiй Пакiнуў толькi б нам сваё “Я помню чудное мгновенье” Лiчыўся цi б паэтам ён? Калi […]...

Даход у год Кандытатаў у дэпутаты адабралі, У “Жыцці Бабруйскім” напісалі, Іх даходы паказалі, Як узнаў я іх даход, Што атрымалі яны ў […]...

УДАВА Няўмольна прыспешвае час адзiнота. Намыла бялiзны – завесiла шнур… Субота, здавалася б, – толькi субота, Калi б нi самоты калючы […]...

Ноч. Ды толькі заснуць не магу Ноч. Ды толькі заснуць не магу, І чамусьці не пішацца зноўку. У свайго я натхнення ў даўгу І таму рушу […]...

Шукай ў дробязях празрэння Шукай ў дробязях празрэння, Дзе свежай думкi ёсць палёт. Дзе ёсць краса – там ёсць натхненне (Азарт, прыгоды i здзiўленне!), […]...

Маленне Божа, пашлi мне словы, Словы нiбыта лёзы, песнi вясновай моцны, неутаймаваны уздых. Дай мне сваю лагоднасць, велiч пакут нястомных гэткую, […]...

Рыжая восень над рыжым Нясвiжам Рыжая восень над рыжым Нясвiжам. Сiняе неба над восенню рыжай. Рыжыя думкi як рыжае лiсце. Рыжыкi ў травах… (Усё як […]...

Кемлівасць Кемлівасць Было ў нас цікавае здарэнне: Лявон у лазні самагон ігнаў. З жыццём пайшло ў яго трэнне, І стрэсаў тых […]...

Арыгамi Я не ведаю, што будзе з намi, I цi здолею вытрымаць гэта: Думкi складваюцца ў арыгамi – Закаханасцi позняй прыкмета. […]...

Драпежны інстынкт Вайна iдзе бясконцая заўсёды, Знiшчаюць людзi нiзашто людзей, Не мiрацца з сiвых часоў народы, Нiколi мiру не было нiдзе. Ваююць […]...

Віной таму віна Віной таму віна Празрыста-срэбны келіх Ці кубак чорнай Горкай кавы? Начныя цені, Пагляд гаркавы. Не хочаш грошай, Не трэба славы, […]...

Чуй і адчуй Чуй і адчуй – Чай і адчай, Роспач, ты побач. Ты побач, раздрай. Побач, пабач – Пробашч, прабач – У […]...

Балада пра Пагоню БАЛАДА ПРА ПАГОНЮ У жорсткім трымценні хвілін зямных — найчасцей гаротных — ўбіваем і мы свой клін, каб клін цемры […]...

Сонца схавалася, глянулi зорачкi Сонца схавалася, глянулi зорачкi Месяц па небу плыве Ты спадабалась мне з першага позiрку Думкi мае пра цябе Сонца схавалася, […]...

БАЛАДА ВОЛІ КАСТУСЯ КАЛІНОЎСКАГА (2.02.1838-22.03.1864) Беларусь-не царам маскоўскім, Беларусь-не варшаўскім панам! Алесь Дудар Што выбраць: волю ці няволю?- Хутчэй для здрадніка пытанне. У змагара […]...

БАЛАДА АДАМА ПУСЛОЎСКАГА (1842(?)-26.06.1863) На белых травах кроў і кветкі на крыві, І ты па іх, палонны, на растрэл ідзеш, І спадзявання ўжо […]...

БАЛАДА ЯЗЭПА ЛЁСІКА (6.11.1883–1.04.1940) Нявольны зноў. Няма ў цябе краіны, Бо з воляю краіну адабралі. І родны край– самотныя руіны, Што скрозь травой […]...

БАЛАДА МІКОЛЫ СЕЛЯШЧУКА (4.08.1947-25.09.1996) З прыгожай і роднай самотнай краіны Паехаць да мора і там-патануць… Праз дождж па дарогах, дзе плачуць рабіны, Самотныя […]...

БАЛАДА АЛЯКСАНДРА ЧАРВЯКОВА (8.03.1892–16.06.1937) “Беларусь беларускаю будзе Ці іначай не будзе зусім Беларусі. І нашыя людзі Не пазнікнуць у людстве чужым З мовай […]...

БАЛАДА ЛЕСІ БЕЛАРУСКІ (1920-1948) Ты ўсё стрывала, і ты ўсё змагла, Прайшла жыццё і ўпэўненна, і прама. Апекавала Ефрасіння Храмы, Ты ж душы, […]...

Доктар Айбаліт Доктар Айбаліт Зямляк Ігнат быў у рыбалцы профі, І кожны ранак – вуды за плячо. А жонка хоць і крыўдавала […]...

БАЛАДА ЯЎГЕНІІ ПФЛЯЎМБАЎМ (1.11.1908–13.01.1996) За мужам у Сібір… А для чаго? Ці трэба? Пытанні, нібы снег, ля сэрца растаюць. А над табою чорнае, […]...

БАЛАДА ПЁТРЫ КМІТА (?-1629 або 1632) Нібы з Іерусаліма, з любай Вільні У мястэчка Любча ты вязеш друкарню Па дарозе гразкай, па дарозе […]...

Сацыяльная бяспека Сацыяльную бяспеку гарантуе нам дзяржава, Толькі простаму народу ўсё яе чамусьці мала. Ёсць бясплатныя лякарні, ёсць дзіцячыя сады, Школы, універсітэты, […]...

Мара Думкi цяжкiя крэмзаюць сэрца. …Каля хатачкi дождж расквiтае, а ля печы так добра сядзець мне, Хай душа з галавой спачываюць… […]...