Верш Жаданні
Я жадаў ад жыцця, залатых сугалоссяў,
Я жадаў ад людзей і жадаю цяпер
Што бы была дабра, як у полі калоссяў,
Што б у сэрцах свяцілі любоў ды давер.
А як прыйдзе часіна ліхая,
Прыйдзе голад, вайна, ці нястача,
Аднаго чалавеку жадаю:
Сваяго аблічча – не страчвай.
– 23.11.1982
(1 votes, average: 5,00 out of 5)
Ещё вершы:
- Ён быў на вайне На вайне даўно ён, на вайне. Там, дзе голад шчырыцца, там, дзе смерць з жыццём у гульне… На вайне ён, […]...
- Мне кажуць Мне кажуць на зямлі ўжо мір І ўсе сябры. Мана! Вакол забойствы, крадзяжы… Вайна, вайна, вайна. Вайну вядзе сусед з […]...
- Тваё імя гучыць у сэрцы Тваё імя гучыць у сэрцы, Нібы вакол званы гучаць. І я жадаю цябе бачыць, І буду я цябе кахаць… Сустрэча […]...
- Спарахнелі жаданні і мары Спарахнелі жаданні і мары, Ўжо не вабяць пяшчотаю дні. Неўпрыкмет мы чарсцвейшымі сталі Да кахання, дабра, чысціні… Пакрысе забывацца на […]...
- Чалавеку патрэбна не слова Чалавеку патрэбна не слава, А людская увага і ласка, І сардэчнае шчырае слова, І вясёлая добрая казка. Чалавеку патрэбна усмешка […]...
- Была вайна Была вайна… Была вайна… Зямля гарэла, Гарэлі вёскі, гарады. Была бяда, Яна хацела, Жывое знішчыць на зямлі. Была вайна… Зямля […]...
- Я жадаю Быць Я жадаю быць паветрам… Дыхай разам, дыхай мной. Я жадаю быць вадою… Хай зыйдзе твой боль. Я жадаю быць зямлёю… […]...
- З 8-м Сакавіка Яшчэ нядаўна вечарамі, Калі ішлі снягі з вятрамі, Калі шчыпаў усіх мароз, На шыбах лед жывы парос, Вы марылі, мае […]...
- Сэрцам да Сонца Птушка бачыць абшары ў палёце – Чалавек так не можа падняцца. Чалавеку толькі застаецца, Што на сэрца сваё спадзявацца. Ім […]...
- Якое стромкае жыццё Якое стромкае жыццё, І што ні крок, то новы камень, А час сыходзіць у забыццё… І прыдзе час – мы […]...
- Выпадкі вайны (працяг) Вайна наогул не ад Бога Вайна-страшэнная бяда Вайна ў нікуды дарога Вайна як мёртвая вада Вайна – пагібель і раненні […]...
- Якога колеру вайна? Якога колеру вайна? Хто гэта ведае, скажыце, Калі задоўга да жніва Самлелі каласы у жыце. Якога колеру вайна? Калі не […]...
- Рэйкавая вайна Тысячы дотаў нямецкіх, А ў іх не злічыць вартавых. Чыгуначны шлях ляжыць, Як струна. Загад Панамарэнкі, Загад партызанам, з Масквы, […]...
- Чалавеку часам балюча Чалавеку часам балюча, чалавека нехта абразіў: кінуў словы, нібы калючкі, і памеркла сонца адразу. Чорным цяжарам крыўды-напасці зло прыціснула лёс […]...
- Я жадаў Я жадаў на зямлі свабоды і аб праўдзе людской мроіў. Браў у рукі мушкеты і корды, толькі праўду не знойдзеш […]...
- Прызямлённае Не жывем у лесе, людзі. Не на хутары якім. Але ў кожным госці брудзім падазрэннем аб благім. Недавер хай і […]...
- Ўсё цякуча ў свеце гэтым За перыметрам падзеяў ардынарнаю катрынкай, паслядоўна дні з гадамі і стагоддзямі сплылі, і пластамі напласталі з трылабітамі ў абдымку людзі […]...
- Выпадкі вайны (частка 3) Вайна кацілася на захад Дні вызваляли Беларусь Як снег вясной зыходзіць з даха Так цемру гониць сонца – Русь Герояў […]...
- Не вароціш Не вароціш ніколі, ніколі, тых сыноў, што забрала вайна. Ні Артура, ні Васі, ні Колі, іх няма, больш няма. Іх […]...
- Брату Пятру Брату Пятру. Укіпцілася – не адпускае Аблогаю з усіх бакоў, Арэляй розум твой вагае, Тваю яву і жыцьцё. Віруюць розум […]...
- Маё жыццё пакутай стала Маё жыццё пакутай стала, Хажу па схіле небакрая. Сустрэч шукаю – іх няма, Няма ні шчасця, ні жыцця. А думкі […]...
- Прафілактычнае каханьне Верш: (пераклад з рускай мовы) – Мы знаёмы? – Не, мы не знаёмыя. – Шкада, Я жадаў бы з вамі […]...
- Салдацкая восень Салдацкая восень, асыпалiсь клёны, У садзе прайшоỹ залаты лiстапад. Калi я забуду, напомняць пагоны, Што я беларускага войска салдат. Каб […]...
- Драпежны інстынкт Вайна iдзе бясконцая заўсёды, Знiшчаюць людзi нiзашто людзей, Не мiрацца з сiвых часоў народы, Нiколi мiру не было нiдзе. Ваююць […]...
- Чаму я адзін? Чаму я адзін? Юнак запытаў сарамліва ў матулі, Застаўшыся з ёю ў кватэры ўтульнай: –Чаму я адзін? Ні сястры і […]...
- Прыйдзе час, і яна міне Прыйдзе час, і яна міне, восень цяжкая на характар. Сэрца сум запалоніць раптам, і ў далоні твае – тварам так […]...
- Мая абарона Шэпча белы вятрыска, што будзе лягчэй; З пацукоў у анёлы нясецца варона, Толькі мне ад цябе не адвесьці вачэй, І […]...
- Жадаю Я жадаю быць з табою З табою па шляху ісці Не бачыць неба над сабою Вось што галоўнае у жыцці […]...
- Калі ў свеце ідзе вайна Калі ў свеце ідзе вайна, Вынішчае зямлю і неба, Спапяляе ўсё яна Сваім подыхам азвярэлым. Хіба хто з нас вайны […]...
- Чаго ні давялося перажыць Чаго ні давялося перажыць, а я жадаю аднаго – любіць!.. Любіць зямлю, лясы і сінь вады, любіць адной або з […]...
- Як прыспеў час паміраць старому пану Алесю Беламу Як прыспеў час паміраць старому пану Крыкнуў: крупніка нясі, мой слуга адданы! Той спужаўся: пане мой, крупніка […]...
- Адыходзiць эпоха адна Адыходзiць эпоха адна I за ёй надыходзiць другая. Колькi iх адышло, а вайна Ўсё яшчэ над зямлёю шугае. Тыднi – […]...
- Яшчэ раз аб каханьні Яшчэ раз аб каханьні. Такая бывае нястача Як роспач глытаеш набгом, Душа ці сьмяецца, ці плача, Каханьню папаўшы ў палон. […]...
- Я ў горад завітаў Я ў горад завітаў Дзяцінства сваяго Суседзяў ўсіх пазнаў Нібыта сваякоў На лавачку прысеў У вокны заглянуў I наш бульвар-праспект […]...
- На краі дажджу Вы зведалі гэта – У розгары лета Пабыць неспадзеўна На краі дажджу? Вы скажаце, пэўна, Што вам давялося He раз […]...
- Дзевачка маці казала Дзевачка маці казала: “Мама, вунь птушкі лятуць!” Тая ёй адказала:”Гэта, дачушка, не птушкі, Гэта, дачушка, вайна!” Рвалі гарматы, снарады Горад […]...
- Дударыкі Ой, ляцелі, Ой, ляцелі, Ой, ляцелі камары. Дударыкі, Дударыкі, Дударыкі-дудары. Ой, сустрэлі, Ой, сустрэлі Майго любага ў бары. Дударыкі, Дударыкі, […]...
- З 8 сакавіка Чароўны вечар. Водар кветак. Блакітных зорак сонны шэпт. і сьвеціць ціха сівы месяц Скрозь верхаліны старых дрэў. Павіншаваць цябе хачу […]...
- Чацвёртая вясна Вось і лес пачарнеў, Набрынялі старыя таполі, Да азёраў і рэк ручаі пацяклі – За аселіцай рунню укрылася поле, Гром […]...
- Адзвінела павуціна Адзвінела павуціна Над абрусам мурагоў… Восень выткала хусціну Над шаломамі стагоў. I рукою чараўніцы Сыпанула ў бор агню, Дзе бярозкі-маладзіцы […]...